Το Ανίτσαιο είναι ηπειρωτικός οικισμός στο νότιο τμήμα της Αίγινας. Βρίσκεται στις βορειοανατολικές πλαγιές του βουνού Όρος (531 μ.), μεταξύ των χωριών Παχειά Ράχη και Βλάχηδες, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 230. Απέχει 15 χλμ. περίπου ΝΑ. της πόλης Αίγινας (μέσω Κυλινδρά). [6][4][5][7][8]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Αινίκαος και προσαρτήθηκε στον δήμο Αιγίνης του νομού Αττικής & Βοιωτίας. Το 1879 η ονομασία του διορθώθηκε σε Ανικαίου. Το 1899 εντάχθηκε στον νομό Αττικής και το 1909, πάλι, στον νομό Αττικής & Βοιωτίας. Το 1912 η ονομασία του διορθώθηκε σε Ανετσαίο ή Ανιτσάκι και το 1940 σε Ανίτσαιο. Το 1943 εντάχθηκε στον νομό Αττικής, το 1964 στον νομό Πειραιώς και με το ΦΕΚ 66Α - 8/05/1972 υπήχθη οριστικά στον νομό Αττικής. [3]
Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και ο ερειπωμένος μύλος, στη βόρεια είσοδο του οικισμού
Ο ναός Κοίμησης της Θεοτόκου (Ευαγγελίστριας) στο κέντρο του οικισμού
Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου
Ο ερειπωμένος Ναός του Ελλανίου Διός, στο βουνό Όρος (Ελλάνιον Όρος), δυτικά του οικισμού. Κατά τη μυθολογία, κτίστηκε από τον βασιλιά Αιακό για να ευχαριστήσει τον Δία για τις βροχές που έστειλε στο νησί.
Τα εκκλησάκια των Ταξιαρχών και της Υπαπαντής-Παναγίας Μυρτιδιώτισσας, στον αρχαιολογικό χώρο του Ελλανίου Διός
Η διαδρομή προς την κορυφή Όρος, την ψηλότερη της Αίγινας, με το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία σε περίοπτη θέση
