Ανάκτορο Τέρεμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανάκτορο Τέρεμ
Χάρτης
Είδοςκτήριο και ορόσημο
ΑρχιτεκτονικήUzorochye
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°45′2″N 37°36′56″E
Διοικητική υπαγωγήTverskoy District
ΧώραΡωσία
Έναρξη κατασκευής1635
ΑρχιτέκτοναςΑλόισιο ντα Μιλάνο
Προστασίαμνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
Πρόσοψη του ανακτόρου Τέρεμ.

Το Ανάκτορο Tέρεμ ή Τερέμνοϋ (ρωσικά: Теремной дворец‎‎) είναι ένα ιστορικό κτήριο στο Κρεμλίνο της Μόσχας, στη Ρωσία, το οποίο ήταν η κύρια κατοικία των Ρώσων τσάρων τον 17ο αι. Το όνομά του προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη τέρεμνον (κατοικία). Επί του παρόντος το οικοδόμημα δεν είναι προσβάσιμο στο κοινό, καθώς ανήκει στην επίσημη κατοικία του Προέδρου της Ρωσίας.

Τον 16ο αι. ο Aλοΐζιο ντα Μιλάνο κατασκεύασε το πρώτο βασιλικό παλάτι επί τόπου. Μόνο το ισόγειο από αυτό το κτίριο σώζεται, καθώς ο πρώτος τσάρος των Ρομανόφ, Μιχαήλ Α΄ Φεοντόροβιτς, ανοικοδόμησε πλήρως το παλάτι το 1635–36. Η νέα δομή περιβαλλόταν από πολυάριθμα παραρτήματα και βοηθητικά κτίρια, συμπεριλαμβανομένης της πλατφόρμας των Βογιάρων, τη Χρυσή Κλίμακα, τη Χρυσή Βεράντα και αρκετών πυργίσκων. Κατόπιν εντολής του Μιχαήλ Α΄, ο παρακείμενος Χρυσός Θάλαμος της Τσαρίνας [2], που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1560 για τη σύζυγο του Ιβάν Δ΄, επικαλύφθηκε με 11 χρυσούς θόλους του καθεδρικού ναού του Άνω Σωτήρα. Το συγκρότημα του ανακτόρου ενσωματώνει επίσης αρκετές εκκλησίες παλαιότερης κατασκευής, συμπεριλαμβανομένου του Ναού της Γεννήσεως της Θεοτόκου [3] από τη δεκαετία του 1360.

Το ανάκτορο αποτελείται από πέντε ορόφους. Το 3ο επίπεδο κατοικείτο από την τσαρίνα και τα παιδιά της. το 4ο περιείχε τα ιδιωτικά διαμερίσματα του τσάρου. Το 5ο επίπεδο είναι ένα οικοδόμημα, που μοιάζει με σκηνή, όπου συνήρχετο η Δούμα των Βογιάρων. [4] Το εξωτερικό, που είναι πληθωρικά διακοσμημένο με τούβλα και χρωματιστά πλακάκια, είναι βαμμένο με έξοχο κόκκινο, κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα. [5] Παλαιότερα ζωγραφιζόταν και το εσωτερικό, αλλά οι αρχικές τοιχογραφίες καταστράφηκαν από διαδοχικές πυρκαγιές, ιδιαίτερα τη μεγάλη πυρκαγιά του 1812. Το 1837 οι εσωτερικοί χώροι ανακαινίστηκαν σύμφωνα με παλαιά σχέδια στο ρωσικό στυλ της Αναγέννησης. [6]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Постановление Совета Министров РСФСР № 1327 от 30.08.1960».
  2. «Image: 60-61.jpg, (400 × 293 px)». kremlin2000.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2015. 
  3. «Image: 106-107.jpg, (400 × 294 px)». kremlin2000.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. «Image: 98-99.jpg, (400 × 286 px)». kremlin2000.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2015. 
  5. «picture». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2012. 
  6. «Image: 84.jpg, (314 × 400 px)». kremlin2000.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]