Αββαείο του Γουόμπερν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 51°58′58.62″N 0°35′48.19″W / 51.9829500°N 0.5967194°W / 51.9829500; -0.5967194

Αββαείο του Γουόμπερν
Χάρτης
Είδοςμουσείο ιστορικού οικήματος και αγγλική εξοχική κατοικία
ΔιεύθυνσηWoburn MK17 9WA[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες51°58′59″N 0°35′48″W
Διοικητική υπαγωγήΓουόμπερν
ΧώραΗνωμένο Βασίλειο
Έναρξη κατασκευής12ος αιώνας
Ολοκλήρωση1955
Κατεδάφιση1538
Ιδιοκτήτηςδούκας του Μπέντφορντ
Προστασίαδιατηρητέο κτίριο Βαθμού 1 και Grade I listed park and garden (από 1986)[2]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)
Η δυτική όψη του Γουόμπερν Άμπεϋ.

Το Αββαείο του Γουόμπερν (αγγλικά: Woburn Abbey (/wοʊbərn æbi/) [3] βρίσκεται στα ανατολικά του χωριού Γουόμπερν, στο Μπέντφορντ της Αγγλίας. Είναι ένα εξοχικό σπίτι, η οικογενειακή έδρα του δούκα του Μπέντφορντ. Αν και εξακολουθεί να είναι η οικογενειακή κατοικία του τωρινού δούκα, είναι ανοικτό συγκεκριμένες ημέρες για τους επισκέπτες, μαζί με το ποικίλο κτήμα που το περιβάλλει, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών κήπων τοπίου και του πάρκου ελαφιών (από τον Χάμφρεϋ Ρέπτον), καθώς και πιο πρόσφατων αξιοθέατων που προστέθηκαν, όπως το πάρκο Σαφάρι, ένας σιδηρόδρομος μινιατούρα και ένας κήπος ως κέντρο επισκεπτών.

Πριν τον 20 ο αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γουόμπερν Άμπεϋ, που περιλαμβάνει το πάρκο Γουόμπερν και τα κτήριά του, κτίστηκε και ιδρύθηκε ως Κιστερκιανό αββαείο το 1145. [4] Αφού λήφθηκε από τους μοναχούς ενοίκους του από τον Ερρίκο Η΄ και δόθηκε στον Τζον Ρασλ 1ο κόμη του Μπέντφορντ το 1547, έγινε η έδρα της οικογένειας Ρασλ και των δουκών του Μπέντφορντ. Αυτοί κατεδάφισαν το αρχικό κτήριο της μονής και έκτισαν την κατοικία τους στη μοναστική τοποθεσία, διατηρώντας το όνομα Abbey. Το Άμπεϋ ξανακτίστηκε σε μεγάλο βαθμό το 1744 από τους αρχιτέκτονες Χένρυ Φλίτκροφτ και Χένρυ Χόλλαντ για τον 4ο δούκα. [4]. Η Άννα Ράσελ, δούκισσα του Μπέντφορντ, ξεκίνησε το τελετουργικό τού απογευματινού τσαγιού στην Αγγλία του 19ου αι. [5] [6]

Τον Απρίλιο του 1786 ο Τζον Άνταμς (ο μελλοντικός 2ος πρόεδρος των Η.Π.Α., σε περιοδεία με τον Τόμας Τζέφερσον, που ήταν αντιπρόεδρός του, πριν γίνει ο ίδιος ο επόμενος Πρόεδρος) επισκέφθηκε το Γουόμπερν Άμπεϋ και άλλα αξιοσημείωτες κατοικίες στην περιοχή. Αφού τις επισκέφθηκε, έγραψε στο ημερολόγιό του "Τα Στόουβ, Χάγκλεϋ και Μπλένειμ είναι υπέροχα. Τα Γουόμπερν, Κάβερσαμ και Λήσοουβς είναι όμορφα. Το Γουότον είναι υπέροχο και κομψό, αν και παραμελημένο". [7] Επίσης στο ημερολόγιό του καταδίκαζε τα μέσα, που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση των μεγάλων κτημάτων και δεν πίστευε ότι οι καλλωπισμοί στο τοπίο, που έκαναν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων εξοχικών σπιτιών, θα ταίριαζαν στην πιο τραχιά αμερικανική ύπαιθρο. [7]

Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1941 ο Γουόμπερν Άμπεϋ ήταν η έδρα του μυστικού Πολιτικού Πολεμικού Εκτελεστικού (PWE), που είχε τα γραφεία του στο Λονδίνο, στο Μπους Χάουζ του BBC. [8]

1945 έως 1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διάταξη του Γουόμπερν πριν από τη μερική κατεδάφιση. Το κτίριο «C» κατεδαφίστηκε· επίσης το επάνω ήμισυ του κτηρίου «Α» (το ανατολικό τμήμα του κύριου δυτικού κτηρίου).

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανακαλύφθηκε ξηρή σήψη (μύκητες ξύλου) και στη συνέχεια το μισό Άμπεϋ κατεδαφίστηκε. Όταν ο 12ος δούκας απεβίωσε το 1953, ο γιος του ο 13ος δούκας εκτέθηκε σε φόρο κληρονομίας 14.000.000 δολαρίων και το Αβαείο ήταν μία κατά το ήμισυ κατεδαφισμένη και κατά το ήμισυ εγκαταλελειμμένη κατοικία. Αντί να παραδώσει τα οικογενειακά κτήματα στο Εθνικό Κληροδότημα, κράτησε την ιδιοκτησία και άνοιξε το Άμπεϋ στο κοινό για πρώτη φορά το 1955. Σύντομα το Γουόμπερν κέρδισε τη δημοτικότητά του και στα πρώτα δέκα χρόνια είχε πωλήσεις εισιτηρίων 11.000.000 δολαρίων, βοηθώντας στην αποπληρωμή μεγάλου μέρους από τον φόρο κληρονομίας. Προστέθηκαν και άλλες ψυχαγωγίες, συμπεριλαμβανομένου του "Πάρκου Γουόμπερν Σαφάρι" στο χώρο του Άμπεϋ το 1970. Ερωτηθείς για τα δυσμενή σχόλια άλλων αριστοκρατών, όταν μετέτρεψε την οικογενειακή κατοικία σε πάρκο σαφάρι, ο 13ος δούκας είπε: "Δεν απολαμβάνω την περιφρόνηση των ευγενών, αλλά είναι καλύτερα να σε κοιτάνε κάτω από το να μη σε κοιτάνε διόλου."

1970 έως σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο 13ος δούκας μετακόμισε στο Μόντε Κάρλο το 1975. [9] Ο γιος του Ρόμπιν, ο οποίος απολάμβανε τον τίτλο ευγένειας μαρκήσιος του Τάβιστοκ, διοικούσε το Άμπεϋ με τη σύζυγό του κατά την απουσία τού πατέρα του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο μαρκήσιος και Η Ομάδα Τυσσώντς σχεδίαζαν να μετατρέψουν το Άμπεϋ σε ένα μεγάλο θεματικό πάρκο με τη βοήθεια του Τζον Γουόρντλεϋ, δημιουργού των τρένων λούνα παρκ "Nemesis" και "Oblivion". Ωστόσο, Η Τυσσώντς αγόρασε το Όλτον Τάουερς και το έφτιαξε εκεί.

Από το 1999 έως το 2002, ο μαρκήσιος και η μαρκησία, η πρώην Χενριέτα-Τζόαν Τίαρκς, ήταν τα θέματα της ριάλιτυ σειράς Εξοχικό Σπίτι της Tiger Aspect Productions σε τρεις σειρές (συνολικά 29 επεισόδια), που προβλήθηκαν στο BBC Two. Η σειρά περιέγραφε λεπτομερώς την καθημερινή ζωή και την επιχείρηση του Άμπεϋ [10] Ενέπνευσε αρκετές ιστορίες του Monarch of the Glen.

Ο μαρκήσιος του Τάβιστοκ έγινε ο 14ος δούκας μετά το τέλος του πατέρα του, τον Νοέμβριο του 2002 στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού των Η.Π.Α. Ο 14ος δούκας ήταν ο πιο σύντομος κάτοχος του δουκάτου και απεβίωσε τον Ιούνιο του 2003.

Με το τέλος του 14ου δούκα, ο γιος του Άντριου έγινε ο 15ος δούκας και συνεχίζει τη δουλειά τού πατέρα του στη διαχείριση του Κτήματος Γουόμπερν Άμπεϋ. Το κτήριο περιλαμβάνεται στην υψηλότερη κατηγορία αρχιτεκτονικής με βαθμό I.

Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συλλογή έργων τέχνης του δούκα του Μπέντφορντ είναι από τις καλύτερες σε ιδιωτικά χέρια και περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα δυτικών έργων τέχνης. Τα εκθέματα περιλαμβάνουν περίπου 250 πίνακες, συμπεριλαμβανομένων έργων των Ρούμπενς, Φαν Ντυκ, Καναλέττο και Βελάσκεθ. Επιπλέον, η συλλογή περιλαμβάνει παραδείγματα από τους πιο ακριβούς -Γάλλους και Άγγλους- κατασκευαστές επίπλων σε πολλές περιόδους και μία ποικίλη συλλογή από πορσελάνη και ασημικά.

Πίνακες ζωγραφικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη της εισόδου στον Ναύσταθμο της Βενετίας, Καναλλέττο, 1732
Το πορτρέτο της Ελισάβετ Α΄ με την Αρμάδα, 1588.

Ολλανδική Σχολή

Αγγλική Σχολή

  • Gainsborough, Thomas - 1 πίνακας
  • Gheeraerts, Marcus (the Younger) - 2 πίνακες
  • Hayter, Sir George - 4 πίνακες
  • Hoppner, John - 2 πίνακες
  • Knapton, George - 1 πίνακας
  • Landseer, Edwin Henry - 2 πίνακες
  • Reynolds, Joshua - 12 πίνακες
  • George Gower - ( Το Armada Πορτρέτο της Ελισάβετ Ι, 1588;

Φλαμανδική Σχολή

  • Critz, John de - 1 ζωγραφική
  • Dyck, Anthony van - 10 πίνακες ( Aubert Lemire, Πρύτανης της Αμβέρσας, περ. 1630)
  • Eworth, Hans - 1 πίνακας

Γαλλική Σχολή

Γερμανική Σχολή

Ιταλική Σχολή

  • Μπατόνι, Πομπέο - 1 πίνακας
  • Canaletto - 24 πίνακες ζωγραφικής ( Άποψη της εισόδου στο ενετικό οπλοστάσιο, περ. 1732 - ένα από τα μεγαλύτερα έργα του Canaletto)
  • Ricci, Sebastiano - 1 πίνακας
  • Salvi, Giovanni (Il Sassoferrato) - 2 πίνακες

Ισπανική Σχολή

  • Murillo, Bartolomé Esteban - 1 πίνακας
  • Velázquez, Diego - 1 πίνακας ( Πορτρέτο του Ναύαρχου Pulido Pareja, Γενικός Καπετάνιος του στόλου Armada της Νέας Ισπανίας )

Βιβλία, ταινίες και τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η CFF παρήγαγε την ταινία "Five Clues To Fortune" γνωστός και ως "The Treasure At Woburn Abbey" το 1957, με πρωταγωνιστές τον David Hemmings και τον David Cameron, ο οποίος νυμφεύτηκε τη γερμανίδα ηθοποιό Hildegard Knef 5 χρόνια αργότερα.

Το Άμπεϋ με το τοπίο του.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κατάλογος μοναστηριακών σπιτιών στο Bedfordshire
  • Woburn Place, Woburn Walk, Woburn Square στο Κεντρικό Λονδίνο
  • Robert Salmon (1763–1821), αρχιτέκτονας πολλών κτιρίων στο κτήμα του Δούκα του Μπέντφορντ

Σημειώσεις και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις


βιβλιογραφικές αναφορές
  1. ↑ Mapping Museums. museweb.dcs.bbk.ac.uk/Museum/mm.hha.069.
  2. ↑ National Heritage List for England. 1000364. Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2022.
  3. ↑ «Woburn Abbey». Collins Dictionary. n.d. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Chisholm 1911.
  5. ↑ «Woburn Abbey and Gardens». woburn.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021. 
  6. ↑ «Woburn Abbey». Woburn Abbey. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/646393/Woburn-Abbey. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Adams & Adams 1851, σελ. 394.
  8. ↑ «Political Warfare Executive and Foreign Office, Political Intelligence Department: Papers (Ref: FO 898)». Discovery.nationalarchives.gov.uk (στα Αγγλικά). The National Archives. 1938–1973. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2017. 
  9. ↑ "The Duchess of Bedford" by Nicole Nobody
  10. ↑ «Benidorm Series 1». TigerAspect.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021. 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Adams, John· Adams, Charles Francis (1851). The Works of John Adams, Second President of the United States: Autobiography, continued. Diary. Essays and controversial papers of the Revolution. The Works of John Adams, Second President of the United States. 3. Little, Brown. σελ. 394. 

Απόδοση:

  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Woburn" . Encyclopædia Britannica. 28 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 767.

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αββαείο_του_Γουόμπερν&oldid=10104196"