Άνω Μπουλαριοί Λακωνίας
Συντεταγμένες: 36°29′32″N 22°24′53″E / 36.49222°N 22.41472°E
| Άνω Μπουλαριοί | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
| Δήμος | Ανατολικής Μάνης |
| Δημοτική Ενότητα | Οιτύλου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Λακωνίας |
| Υψόμετρο | 160 |
| Έκταση | 10,516 (η κοινότητα) |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 23 062 |
Οι Άνω Μπουλαριοί είναι οικισμός και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Οιτύλου, του δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Οιτύλου του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [3][4]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Άνω Μπουλαριοί είναι οικισμός στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Λακωνίας, στην περιοχή της Μάνης που βλέπει προς τον όρμο του Γερολιμένα και στις νοτιοδυτικές απολήξεις του Σαγγιά, κοντά στην επαρχιακή οδό Γερολιμένα-Αρεόπολης και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 170. Ο οικισμός απέχει 83 χλμ. περίπου Ν. της Σπάρτης. [5][3][4][6][7]
Τοπική κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοπική κοινότητα Άνω Μπουλαριών είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 10,516 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Βαθιά, Γιαλιά, Κάτω Μπουλαριοί και Λεοντάκης. [1]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 44 (131) |
| 2001 | 19 (94) |
| 2011 | 20 (74) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 83 (127) |
| 1971 | 25 (47) |
| 1981 | 51 (104) |
| 1991 | 46 (134) |
| 2001 | 29 (112) |
| 2011 | 21 (74) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 και προσαρτήθηκε στον δήμο Μέσσης του νομού Λακωνίας. Το 1899 εντάχθηκε στον, τέως, νομό Λακωνικής και το 1909 υπήχθη οριστικά στον νομό Λακωνίας. Το 1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Με το ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Άνω Μπουλαριών και προσαρτήθηκε στον δήμο Οιτύλου. Με το ΦΕΚ 87Α – 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Οιτύλου και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανατολικής Μάνης. [2]
Αξιοθέατα και διατηρητέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο παραδοσιακός πύργος των Μαντουβαλαίων
- Ο παραδοσιακός πύργος Ανεμοδουρά
- Ο ναός της Αγίας Βαρβάρας στη βόρεια είσοδο του οικισμού
- Ο ερειπωμένος ναΐσκος του Aγίου Nικολάου, που διασώζει δίκογχο επιχωσμένο ανατολικό τοίχο και λείψανα βυζαντινών τοιχογραφιών, πιθανότατα του 13ου αιώνα. Έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο
- Η εκκλησία της Παναγίας, μονόκλιτη με είδος νάρθηκα και δίλοβο κωδωνοστάσιο που ανήκει στην κατηγορία των μεγαλιθικών μανιάτικων εκκλησιών. Στο εσωτερικό διασώζονται λείψανα τοιχογραφιών. Έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο
- Το μνημείο και οι προτομές των τριών πεσόντων Μακεδονομάχων (1913-45) με καταγωγή από την περιοχή, στη νοτιοδυτική έξοδο του οικισμού
- Το ημιερειπωμένο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, στη βορειοδυτική έξοδο του οικισμού. Πολύ παλαιό (8ος αιώνας), αξιόλογο μεσαιωνικό μνημείο με αξιοπρόσεκτη αρχιτεκτονική του Ιερου Βήματος και τοιχογραφικό στολισμό (10ος αιώνας. Αποτελεί το αρχαιότερο παράδειγμα σε ελληνικό έδαφος, μονόχωρης εκκλησίας με δύο κόγχες Αγίου Βήματος.
- Η κοιμητηριακή εκκλησία του Σωτήρα (Πυργάκια), στο δρόμο προς Κάτω Μπουλαριούς
- Η θέση «Δίπορο», παλαιός οικισμός στα βόρεια, με σημαντικές μικρές εκκλησίες. Από αυτές η σημαντικότερη είναι του Αγίου Στρατηγού (Αϊ Στράτηγου) από τις παλαιότερες της Μάνης
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=12986
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 10:304
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛΜ 44:41
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 6,0 6,1 «Διακοπές», σ. 506, 514
- ↑ Google Earth
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2022.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1964 (ΠΛ)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
- Google Earth
- eetaa.gr