Boeing 747SP

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Boeing 747SP (για ειδικές επιδόσεις ) είναι μια συντομευμένη έκδοση του αεροπλάνου ευρείας ατράκτου Boeing 747, σχεδιασμένη για μεγαλύτερη εμβέλεια . Η Boeing χρειάστηκε ένα μικρότερο αεροσκάφος για να ανταγωνιστεί το McDonnell Douglas DC-10 και Lockheed L-1011 TriStar trijet, που παρουσιάστηκαν το 1971/1972.

Boeing 747SP
Boeing 747SP (Iran Air) (4008680387)
ΚατασκευαστήςBoeing
ΣχεδιασμόςBoeing
Παρθενική πτήση4 Ιούλιου 1975
Πρώτη παρουσίαση1976
ΚατάστασηΣε περιορισμένη υπηρεσία ως κυβερνητικά, ναυλωμένα ή VIP αεροσκάφη, ένα σε υπηρεσία ως SOFIA
Κύριος χειριστήςPan am
Iran Air (ως μουσειο)
Άλλοι χειριστέςSouth African Airways (ως μουσειο)
China Airlines (ως μουσειο)
Royal Flight of Oman ( εν ενεργεία)
Παραγωγή1976–1982, 1987-1989
Μονάδες που παρήχθησαν45
Κόστος μονάδας5.300.000–7.700.000 USD
Αναπτύχθηκε απόBoeing 747-100
ΠαραλλαγέςSOFIA

Η Pan Am ζήτησε ένα παράγωγο 747-100 για να πετάξει μεταξύ Νέας Υόρκης και Μέσης Ανατολής, αίτημα που συμμερίστηκε επίσης η Iran Air και η πρώτη παραγγελία ήρθε από την Pan Am το 1973.

Η παραλλαγή πέταξε για πρώτη φορά στις 4 Ιουλίου 1975, εγκρίθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας στις 4 Φεβρουαρίου 1976 και τέθηκε σε υπηρεσία το ίδιο έτος με την Pan Am (Pan American World Airways). Το SP είναι 14 m (47 ft), μικρότερο από όλες τις άλλες 747 παραλλαγές. Οι κύριες θύρες του καταστρώματος μειώνονται σε τέσσερις από κάθε πλευρά για να αντισταθμίσουν τη χαμηλότερη χωρητικότητά του. Το κατακόρυφο και οριζόντιο σταθερό είναι μεγαλύτερο και τα πτερύγια οπου έχουν απλοποιηθεί. Με 700,000 lb (320 t) MTOW(Μέγιστο βάρος απογείωσης), μπορεί να πετάξει με 276 επιβάτες σε τρεις κατηγορίες πάνω από 5,830 nmi (10,800 km) . Ένα 747SP τροποποιήθηκε στο Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA). Το τελευταίο αεροπλάνο παραδόθηκε το 1987. Μερικά μετατράπηκαν σε μεταφορές αρχηγών κρατών . Οι πωλήσεις δεν ανταποκρίθηκαν στις αναμενόμενες 200 μονάδες και τελικά παράχθηκαν μόνο 45 αεροσκάφη.[1]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Iran Air 747SP από πάνω, 47 ft (14 m) μικρότερο από το 747, με τέσσερις θύρες εξόδου ανά πλευρά

Η ιδέα για το 747SP προήλθε από το αίτημα της Pan Am για μια παραλλαγή 747 ικανή να μεταφέρει πλήρες ωφέλιμο φορτίο χωρίς διακοπή στη μεγαλύτερη διαδρομή της μεταξύ Νέας Υόρκης και Τεχεράνης .[2] Συμμετείχε στο αίτημα της Pan Am και η Iran Air . το κοινό τους ενδιαφέρον ήταν για ένα αεροσκάφος μεγάλης χωρητικότητας ικανό να καλύψει τα δρομολόγια της Νέας Υόρκης-Μέσης Ανατολής της Pan Am και το προγραμματισμένο δρομολόγιο της Iran Air Νέα Υόρκη-Τεχεράνη [3] (η Νέα Υόρκη για την Τεχεράνη ήταν η μεγαλύτερη εμπορική πτήση στον κόσμο για ενα σύντομο χρονικό διάστημα). Το αεροσκάφος εκτοξεύτηκε με την πρώτη παραγγελία της Pan Am το 1973 και το πρώτο παράδειγμα παραδόθηκε το 1976.[4][5][6]

Ένα συντομότερο παράγωγο του a 747-100, το SP αναπτύχθηκε για να στοχεύσει σε δύο απαιτήσεις της αγοράς.[4] Το πρώτο ήταν η ανάγκη ανταγωνισμού με τα DC-10 και L-1011 διατηρώντας παράλληλα το κοινό με το 747,[4] οποίο στην τυπική του μορφή ήταν πολύ μεγάλο για πολλές διαδρομές. Μέχρι την άφιξη του 767, η Boeing δεν είχε ενος μεσαίου μεγέθου για να ανταγωνιστεί σε αυτό το τμήμα. Η δεύτερη απαίτηση της αγοράς ήταν ένα αεροσκάφος κατάλληλο για διαδρομές μεγάλης εμβέλειας που εμφανίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1970 μετά από κοινή αίτηση. Αυτές οι διαδρομές χρειάζονταν όχι μόνο μεγαλύτερη εμβέλεια, αλλά και υψηλότερες ταχύτητες πλεύσης . Η Boeing δεν είχε την πολυτέλεια να αναπτύξει ένα ολοκαίνουργιο σχέδιο, αλλά επέλεξε να συντομεύσει το 747 και να το βελτιστοποιήσει για ταχύτητα και εμβέλεια, σε βάρος της χωρητικότητας.[7]

Το τελευταίο 747SP, που κατασκευάστηκε το 1987 για την πτήση του Αμπού Ντάμπι Αμίρι

Αρχικά ορίστηκε 747SB για "κοντό σώμα", αργότερα πήρε το παρατσούκλι "μπαλόνι του Sutter" από τους υπαλλήλους μετά από τον επικεφαλής μηχανικό του 747 Joe Sutter .[8] Η Boeing αργότερα άλλαξε την ονομασία παραγωγής σε 747SP για "ειδικές επιδόσεις", αντικατοπτρίζοντας το μεγαλύτερο εύρος του αεροσκάφους και την υψηλότερη ταχύτητα πλεύσης.[9] Η παραγωγή του 747SP ξεκίνησε από το 1976 έως το 1983. Ωστόσο, μια παραγγελία VIP [4] για τη Βασιλική πτήση του Αμπού Ντάμπι οδήγησε την Boeing στην παραγωγή ενός τελευταίου SP το 1987. Η Pan Am ήταν ο πελάτης εκκίνησης για το 747SP, πραγματοποιώντας την πρώτη παράδοση, Clipper Freedom, στις 5 Μαρτίου 1976.[9]

Το 747SP ήταν το μεγαλύτερο αεροσκάφος μεγαλύτερης εμβέλειας μέχρι το 747-400 που τέθηκε σε υπηρεσία το 1989. Παρά τα τεχνικά του επιτεύγματα, το SP δεν πούλησε ποτέ τόσο καλά όσο ήλπιζε η Boeing.[4] Οι αυξημένες τιμές καυσίμων στα μέσα της δεκαετίας του 1970 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα βαριά πτερύγια του SP, το υψηλό κόστος,[4] και η μειωμένη χωρητικότητα, και η αυξημένη γκάμα των επερχόμενων αεροπλάνων [4] ήταν μερικοί από τους πολλούς παράγοντες που συνέβαλαν στις χαμηλές πωλήσεις της. Μόνο 45 χτίστηκαν και από τα υπόλοιπα, τα περισσότερα χρησιμοποιούνται από φορείς στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, μερικές από τις εργασίες μηχανικής στο 747SP επαναχρησιμοποιήθηκαν με την ανάπτυξη του 747-300 . Στο 747SP, το επάνω κατάστρωμα ξεκινά πάνω από το τμήμα της ατράκτου που περιέχει το πτερύγιο, όχι μπροστά από το φτερό (όπως συμβαίνει με τα 747-100 και 747-200 ). Αυτός ο ίδιος σχεδιασμός χρησιμοποιήθηκε στα 747-300 και νεότερα 747-400, με αποτέλεσμα να τεντωθεί το πάνω κατάστρωμα.

Σχέδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από μια σημαντικά μικρότερη άτρακτο και μία λιγότερη πόρτα καμπίνας ανά πλευρά, το 747SP διαφέρει από τις άλλες παραλλαγές του 747 στο ότι έχει απλοποιημένα πτερύγια και υψηλότερη κάθετη ουρά [4] για να αντισταθμίσει τη μείωση του βραχίονα περιστροφής από τη συντομευμένη άτρακτο. Το 747SP χρησιμοποιεί πτερύγια ενός τεμαχίου στις πίσω άκρες και όχι τα μικρότερα πτερύγια τριπλών σχισμών των τυπικών 747.

Το SP θα μπορούσε να φιλοξενήσει 230 επιβάτες σε καμπίνα 3ης κατηγορίας ή 331 σε καμπίνα 2ης κατηγορίας (303 οικονομικά, 28 επαγγελματικά) και το πολύ 400 επιβάτες σε μια κατηγορία. 

Παραλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 747SP που χρησιμοποιήθηκε ως στρατοσφαιρικό αστεροσκοπείο της NASA για την υπέρυθρη αστρονομία

Ένα ειδικό 747SP είναι το αστρονομικό αστεροσκοπείο Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA) [4] οποίο τροποποίησε το πλαίσιο του για να μεταφέρει ένα ανακλαστικό τηλεσκόπιο διαμέτρου 2,5 μέτρων σε μεγάλο υψόμετρο, πάνω από το 99,9% των υδρατμών που απορροφούν φως στο ατμόσφαιρα. Το τηλεσκόπιο και οι ανιχνευτές του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα μήκους κύματος από την κοντινή υπέρυθρη ακτινοβολία έως την περιοχή κάτω των χιλιοστών. κανένα υλικό παραθύρου δεν είναι διαφανές σε όλο αυτό το εύρος, οπότε οι παρατηρήσεις γίνονται μέσω ενός 13 ft (3,96 m) τετραγωνική τρύπα στο άνω τέταρτο της θύρας της πίσω άτρακτου, πίσω από ένα νέο διαφράγμα πίεσης. Μια συρόμενη πόρτα καλύπτει το άνοιγμα όταν το τηλεσκόπιο δεν χρησιμοποιείται.[10] Οι αστρονόμοι λαμβάνουν δεδομένα και ελέγχουν το όργανο μέσα από την κανονικά υπό πίεση καμπίνα. Αρχικά παραδόθηκε στο Pan Am και είχε τον τίτλο "Clipper Lindbergh", η NASA έχει το όνομα που εμφανίζεται με σενάριο στην πλευρά του λιμανιού του αεροσκάφους.

Χειριστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαράντα πέντε αεροσκάφη 747SP κατασκευάστηκαν μεταξύ 1974 και 1987 με άλλα δύο προγραμματισμένα αλλά δεν κατασκευάστηκαν ποτέ.[11]  Η γραμμή παραγωγής ολοκληρώθηκε το 1982, αλλά άνοιξε ξανά το 1987 για να εκπληρώσει μια παραγγελία για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα .[12]

Τύπος 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 Σύνολο
747-SP 14 4 2 5 9 6 4 1 45
Δοκιμαστικό κρεβάτι κινητήρα Pratt & Whitney που δοκιμάζει τον κινητήρα PW1000G

Από τον Οκτώβριο του 2020, υπήρχαν ακόμη έξι Boeing 747SP σε ενεργή υπηρεσία - αποθηκευμένα 18και ένα διατηρημένο. Οι υπόλοιποι 19 είτε διαλύθηκαν, καταστράφηκαν ή εγκαταλείφθηκαν.[11]  Το 2016, το τελευταίο 747SP στην εμπορική υπηρεσία αποσύρθηκε από την υπηρεσία μετά από 40 χρόνια από την Iran Air .[13][14][15] Ως τις 2020 , η πλειοψηφία των έξι αεροσκαφών που βρίσκονται ακόμη σε υπηρεσία χρησιμοποιούνται για κυβερνητικές ή VIP μεταφορές.

  • 2 Pratt & Whitney Canada (χρησιμοποιείται ως δοκιμαστικό κινητήρα) [16][17]
  • 1 Κυβέρνηση του Ομάν
  • 1 Las Vegas Sands
  • 1 NASA / DLR (χρησιμοποιείται ως Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy, SOFIA )

Αεροσκάφη που εκτίθενται[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μια πρώην South African Airways 747SP με το παρατσούκλι "Maluti" εκτίθεται στατικά στο αεροδρόμιο Rand στη Νότια Αφρική, όπου διατηρείται από την South African Airways Museum Society .

Αυτή η λίστα περιλαμβάνει επίσης οργανισμούς που χρησιμοποίησαν προσωρινά το αεροσκάφος, εκτός από τους κύριους χειριστές:

Αφρική
Αμερική
  • Αργεντινή Αργεντινή
    • Aerolíneas Argentinas
  •  ΗΠΑ
    • American Airlines
    • Braniff International Airlines
    • K. A. Paul#Global Peace One|Global Peace Ambassadors
    • Pan Am
    • Trans World Airlines
    • United Airlines
Ασία
Ευρωπη
Ωκεανία

Εγγραφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρχαν τρεις σημαντικές εμπορικές πτήσεις σε όλο τον κόσμο που πραγματοποιούσαν ρεκόρ με 747SP: δύο πραγματοποιούνταν από την Pan Am και η άλλη από την United Airlines με το αεροσκάφος να "δανείζεται" στο ιδρυμα Φιλίας, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για το ίδρυμα. Οι πτήσεις αυτές είναι:

  • Liberty Bell Express [4] —Πέταξε από τη Νέα Υόρκη/JFK 1-3 Μαΐου 1976. 2 στάσεις στο Διεθνές Αεροδρόμιο Indira Gandhi, στο Νέο Δελχί και στο Αεροδρόμιο του Τόκιο-Χανέντα. Η πτήση σε όλο τον κόσμο κράτησε 46 ώρες και 26 λεπτά σε 23.137 μίλια (περίπου 37.235 km).[4]
  • Πτήση Pan Am 50 - για να γιορταστεί η 50ή επέτειο του Pan Am. Πτήση 28-30 Οκτωβρίου 1977 από το Σαν Φρανσίσκο/SFO, με διάρκεια χρόνου 54 ώρες, 7 λεπτά, 12 δευτερόλεπτα. 3 στάσεις στο αεροδρόμιο του Λονδίνου, στο Κέιπ Τάουν και στο αεροδρόμιο του Auckland. Η πτήση 50 πέταξε πάνω από τον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο.
  • Friendship One [4] Στις 29–31 Ιανουαρίου 1988 από το Σιάτλ/SEA, για να συγκεντρώσει κεφάλαια για το ιδρυμα Φιλίας. Έγιναν δύο στάσεις, στην Αθήνα και την Ταϊπέι . Κράτησε λιγότερο από ένα μήνα, καθώς νικήθηκε από το Gulfstream IV . Η πτήση σε όλο τον κόσμο διήρκεσε 35 ώρες και 54 λεπτά και διένυσε 23.125 μίλια (περίπου 37.2160 km).[4]
  • Το 1976 ένα Boeing 747SP (ZS-SPA) της South African Airways πετάξε απευθείας από το εργοστάσιο της Boeing Company στο Σιάτλ στο Κέιπ Τάουν κατά τη διάρκεια της πτήσης παράδοσης. Αυτό ήταν ένα παγκόσμιο ρεκόρ για ένα εμπορικό αεροσκάφος χωρίς ανεφοδιασμό, αυτό το ρεκόρ κρατήθηκε για πάνω από μια δεκαετία.

Περιστατικά και ατυχήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στις 19 Φεβρουαρίου 1985, η πτήση 006 της China Airlines, 747SP-09 ( με μητρώο αεροσκαφών N4522V) με 274 επιβάτες και πλήρωμα στο αεροπλάνο από το αεροδρόμιο Chiang Kai-shek στο Λος Άντζελες, υπέστη βλάβη πτήσης στον αριθμό τέσσερα του κινητήρα. Ενώ το πλήρωμα πτήσης προσπαθούσε να αποκαταστήσει την ισχύ του, το αεροσκάφος έστρεψε προς τα δεξιά και ξεκίνησε μια απότομη κάθοδο από το ύψος της πλεύσης των 41.000 ποδιών, τραβώντας 4,8 G και 5,1 G σε δύο περιπτώσεις. Ο καπετάνιος κατάφερε να σταθεροποιήσει το αεροσκάφος στα 9.500 πόδια και το αεροσκάφος εκτράπηκε στο Σαν Φρανσίσκο που ήταν 550 km (341,8 mi) μακριά. Δύο επιβάτες τραυματίστηκαν και το αεροσκάφος υπέστη μεγάλες δομικές ζημιές.[18]
  • Στις 5 Οκτωβρίου 1998, ένα Boeing 747SP-44 (ZS-SPF) της South African Airways από τη LAM Mozambique Airlines υπέστη βλάβη στον κινητήρα λίγο μετά την απογείωσή του από το Διεθνές Αεροδρόμιο Maputo της Μοζαμβίκης. Ο κινητήρας 3 υπέστη ανεξέλεγκτη βλάβη - τα ιπτάμενα συντρίμμια προκάλεσαν ζημιά στο αρ. 4 κινητήρα και το φτερό. Πυρκαγιά ξέσπασε που δεν μπορούσε να σβήσει αμέσως, αναγκάζοντας αναγκαστική προσγείωση. Και οι 66 επιβαίνοντες επέζησαν. Ως αποτέλεσμα, το αεροσκάφος αποσύρθηκε από την υπηρεσία και διαγράφηκε απο το μητρώο αεροσκαφών.
  • Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Υεμένη, το 747SP που ανήκε στον Πρόεδρο της Υεμένης (με μητρώο αεροσκαφών και κωδικο 7O-YMN)χτυπήθηκε από πυρά στις 19 Μαρτίου 2015. Μεταγενέστερες φωτογραφίες δείχνουν ότι το αεροσκάφος στη συνέχεια καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά.
  • Στις 27 Αυγούστου 2020, ένα Boeing 747SP-21 του Las Vegas Sands (VQ-BMS) υπέστη ζημιά χωρίς επισκευή κατά τη διάρκεια ενός τυφώνα ενώ υποβλήθηκε σε συντήρηση. Το δεξί φτερό έσπασε και το φτερό ενός άλλου αεροσκάφους, που πιστεύεται ότι είναι BBJ N836BA, έκοψε την μπροστινή άτρακτο.

Προδιαγραφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

747-100 κάτοψη, διατομή, μπροστινή όψη, 747 πλευρικές όψεις: 747SP, -100, -400, -8I και LCF
Μοντέλο 747SP [19]
Πλήρωμα πιλοτηρίου 3 (2 πιλότοι, μηχανικός πτήσης) [20]
Καθίσματα 2 κατηγορίας 331 (28F + 303Y) [19] ή 343 (30F + 313Y) [21]
Καθίσματα 3 κατηγορίας 276 (25F + 57J + 194Y) [21]
όριο εξόδου 400 [20]
Συνολικό μήκος 184 ft 9 in (56,31 m)
Άνοιγμα φτερών 195 ft 8 in (59,64 m)
Περιοχή φτερών 5,500 sq ft (510 m2) [22]
Συνολικό ύψος 65 ft 10 in (20,07 m)
Λειτουργώντας κενό βάρος 325,260–336,870 lb (147,540–152,800 kg)
Μέγιστο βάρος απογείωσης 696,000 lb (316,000 kg)
Μέγιστο βάρος προσγείωσης 450,000 lb (200,000 kg)
Μοντέλα κινητήρα (x 4) PW JT9D -7 (A/AH/F/FW/J)

RR RB211 -524 (B2/C2/D4)
Ώθηση κινητήρα (x 4) PW 46,950–50,000 lbf (208,8–222,4 kN)


RR 49,150–51,980 lbf (218,6–231,2 kN)
Μέγιστη ταχύτητα Mach 0,92 (542 kn; 1,004 km/h) [23]
Ταχύτητα κρουαζιέρας Mach 0,86 (493 kn; 914 km/h) [23]
Ανώτατο όριο εξυπηρέτησης 45,100 feet (13,700 m) [23]
Μέγιστο εύρος 6,650 nmi (12,320 km; 7,650 mi) [α] [21]
Μέγιστη χωρητικότητα καυσίμου 50,360 US gal (190,600 L)

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχετική ανάπτυξη

Αεροσκάφη συγκρίσιμου ρόλου, διαμόρφωσης και εποχής

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ JT9D, 233 passengers

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Norris, Guy· Wagner, Mark (1999). Modern Boeing Jetliners. Osceola, Wisconsin: Zenith Imprint. σελ. 20. ISBN 0-7603-0717-2. 
  2. ↑ Eden, Paul.
  3. ↑ Jenkins, Dennis (2000). Boeing 747-100/200/300/SP (AirlinerTech Series, Vol. 6). North Branch, Minnesota: Specialty Press. σελ. 76. ISBN 1-58007-026-4. 
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Eden 2008, pp. 96–7.
  5. ↑ Pan Am orders baby jumbo Freight & Container Transportation October 1973 page 9
  6. ↑ Pan Am's New Order Australian Transport November 1973 page 41
  7. ↑ «The Boeing 747 Classics». Boeing Commercial Airplanes. Boeing. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2009. Boeing also built the 747-100SP (special performance), which had a shortened fuselage and was designed to fly higher, faster and farther non-stop than any 747 model of its time. 
  8. ↑ Sutter, Joe (2006). 747: Creating the world's first jumbo jet and other adventures from a life in aviation. HarperCollins. σελ. 218. ISBN 0-06-088241-7. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Norris, Guy (1997). Boeing 747: Design and Development Since 1969. Motorbooks International. σελ. 74. ISBN 0-7603-0280-4. 
  10. ↑ «NAS's new airborne observatory». Sky and Telescope 120 (4): 22–28. October 2010. 
  11. ↑ 11,0 11,1 747sp.com – Production List retrieved 4 June 2016
  12. ↑ "The Story of the B747SP." 747sp.com.
  13. ↑ Chini, Amin (21 Ιουνίου 2016). «Iran Air Grounds Boeing 747SP, Suspends Kuala Lumpur Service (Jun 21, 2016)». AviationIran.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2017. 
  14. ↑ «Production List – airframe 21093». 747SP.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2017. 
  15. ↑ «Review: Farewell Iran Air B747-SP Tehran to Mumbai». Sam Chui Aviation & Travel. 15 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2017. 
  16. ↑ MRJ Geared Turbofan Starts Flight Tests On 747SP Αρχειοθετήθηκε 2012-07-06 στο Wayback Machine. Aviation Week & Space Technology
  17. ↑ Donner, Ronald (May 10, 2012). «Pratt & Whitney's Flying Test Bed:The five engine 747». https://www.aviationpros.com/aircraft/commercial-airline/blog/10712153/pratt-whitneys-flying-test-bed. Ανακτήθηκε στις 20 October 2020. 
  18. ↑ Aviation Safety Network report – 19 February 1985 accident.
  19. ↑ 19,0 19,1 «747 Airplane Characteristics for Airport Planning» (PDF). Boeing Commercial Airplanes. Μαΐου 2011. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Type Certificate Data Sheet» (PDF). FAA. 27 Φεβρουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2021. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 «747-100/-200/-300/-SP» (PDF). Boeing. 2007. 
  22. ↑ «Boeing 747SP». Airliners.net. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Gregory Maxwell (13 Ιανουαρίου 2014). «The Life and Times of the Boeing 747SP». 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Davies, R.E.G. (2000). TWA : an airline and its aircraft. McLean, Virginia: Paladwr Press. ISBN 1-888962-16-X. 
  • Baum, Brian (1997). Boeing 747SP. Miami, Florida: World Transport Press. ISBN 0-9626730-7-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Πολιτικά αεροσκάφη Boeing
Ελικοφόρα
Αεριωθούμενα
Ακυρωθέντα
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Boeing_747SP&oldid=10465273"