Πολινιάνο α Μάρε
Συντεταγμένες: 40°59′46″N 17°13′13″E / 40.99611°N 17.22028°E
| Πολινιάνο α Μάρε Comune | |
|---|---|
| Comune di Polignano a Mare | |
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Απουλία |
| Επαρχία | Μπάρι |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 24 μ. |
| Έκταση | 279,8 χλμ² |
| Πληθυσμός | 17.653 (28/02/2022) |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 70044 |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Τοποθεσία | |
.svg) | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
To Πολινιάνο α Μάρε (ιταλικά: Polignano a Mare) είναι πόλη και δήμος στην επαρχία Μπάρι, Απουλία, στη νότια Ιταλία. Το 2022 είχε 17.653 κατοίκους. Είναι κτισμένο στις ακτές της Αδριατικής. Η οικονομία του βασίζεται στον τουρισμό, την αλιεία και τη γεωργία. Απέχει 33 χιλιόμετρα από το Μπάρι και συνορεύει με τους δήμους Μόλα ντι Μπάρι και Κονβερσάνο στα δυτικά, με την Καστελλάνα Γκρόττε στα νοτιοδυτικά και την Μονόπολη στα νοτιοανατολικά.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους, όπως μαρτυρούν οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην τοποθεσία Σάντα Μπάρμπαρα. Πιστεύεται ότι είναι η τοποθεσία της αρχαίας ελληνικής πόλης Νεάπολης της Απουλίας. Σήμερα, ορισμένοι ιστορικοί προτείνουν ότι αυτή ήταν μια από τις δύο αποικίες που ιδρύθηκαν κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. από τον Διονύσιο Β΄ των Συρακουσών. Άλλες πηγές, αντίθετα, ισχυρίζονται ότι ο Ιούλιος Καίσαρας είναι ο ιδρυτής του Πολινιάνο α Μάρε, που θα μπορούσε να ήταν κεντρικός κόμβος κατά μήκος της γνωστής Τραϊανής οδού. Χάρη στη στρατηγική του θέση στην Αδριατική Θάλασσα, έγινε σύντομα εμπορικό κέντρο και έκοψε νόμισμα που έφερε την επιγραφή «NEAII».[1]
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τον 6ο αιώνα, το μετέτρεψε σε δημοτική δομή. Στη συνέχεια, κυριαρχήθηκε από τους Νορμανδούς, οι οποίοι κατά τον 11ο αιώνα έκαναν την τοπική οικονομία να ευδοκιμήσει ενισχύοντας την παραγωγή του ελαιολάδου.[2] Η οχύρωσή του, από την άλλη, πρέπει ξεκάθαρα να αποδοθεί στους Αγγειηνούς, οι οποίοι εξασφάλισαν την προστασία της γης από πιθανές απειλές, συμπεριλαμβανομένου του τουρκικού στρατού.[3] Υπό το στέμμα της Αραγονίας, το Πολινιάνο έφτασε στο απόγειό του τόσο από οικονομική όσο και από πολιτιστική άποψη.[4]
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Ανάληψη της Θεοτόκου. Ήταν καθεδρικός ναός μέχρι το 1818, όταν η επισκοπή συγχωνεύθηκε με αυτή της Μονόπολης. Στο εσωτερικό του βρίσκονται γλυπτά 16ου αιώνα και ένα πολύπτυχο που αποδίδεται στον Μπαρτολομέο Βιβαρίνι.
- Ο ναός του Αγίου Αντωνίου, 16ος αιώνας
- Ο ναός του Αγίου Κοσμά και Δαμιανού, 18ος αιώνας, σε νεοκλασικό ρυθμό
- Η εκκλησία του λοιμοκαθαρτήριου, 1768, σε μπαρόκ ρυθμό[5]
- Το αββαείο του Αγίου Βίτου, το οποίο δημιουργήθηκε τον 10ο αιώνα[6]
- Αψίδα Μαρτσεζάλε, η πύλη εισόδου στην παλιά πόλη, του 1530
- Η παραλία Λάμα Μονατσίλε
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Matarrese, Domenico. Polignano a Mare: guida storico-turistica.
- ↑ Mariani, C. (1981). Insediamenti benedettini in Puglia.
- ↑ Matarrese, Domenico. Polignano a Mare: guida storico-turistica.
- ↑ L'Abbate, V. (1983). Il territorio a Sud-est di Bari in età medioevale.
- ↑ «CHIESA DEL PURGATORIO». fondoambiente.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022.
- ↑ «L'Abbazia di San Vito». www.polignanoamare.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|