Μπράιαν Φέρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπράιαν Φέρι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Bryan Ferry (Αγγλικά)
Γέννηση26  Σεπτεμβρίου 1945[1][2][3]
Ουάσινγκτον
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Νιούκαστλ
Ιδιότητατραγουδιστής-τραγουδοποιός, ηθοποιός[4], μουσικός, πιανίστας και κιθαρίστας[5]
ΣύζυγοςΛούσι Χέλμορ (1982–2003) και Λούσι Χέλμορ (από 1982)[6]
ΤέκναΙσαάκ Φέρι[7], Τάρα Φέρι[7], Μέρλιν Φέρι[7] και Ότις Φέρι[7]
ΓονείςΦρεντ Φέρι[8]
Όργαναπιάνο, κιθάρα, φυσαρμόνικα, φωνή[9] και μουσικό πληκτρολόγιο[10]
Είδος τέχνηςροκ, new wave και ποπ μουσική[11]
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μπράιαν Φέρι (ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, γενν. στις 26 Σεπτεμβρίου 1945, Αγγλικά: Bryan Ferry) είναι Άγγλος τραγουδιστής και τραγουδοποιός. [12] Η φωνή του έχει περιγραφεί ως «κομψή και σαγηνευτική». [13] Καθιέρωσε επίσης μια ξεχωριστή εικόνα και τραγουδιστικό στιλ τραγουδίστριας: σύμφωνα με την εφημερίδα The Independent, ο Φέρι και ο σύγχρονος του Ντέιβιντ Μπόουι επηρέασαν μια γενιά τόσο με τη μουσική τους όσο και με τις εμφανίσεις τους. [14] Ο Πίτερ Γιορκ περιέγραψε τον Φέρι ως «αντικείμενο τέχνης» που «πρέπει να κρέμεται στην Τέιτ Μπρίτεν». [15]

Γεννημένος σε οικογένεια εργατικής τάξης, ο Φέρι σπούδασε καλές τέχνες και δίδαξε σε γυμνάσιο προτού ακολουθήσει καριέρα στη μουσική. Το 1970 άρχισε να φτιάχνει το ροκ συγκρότημα Roxy Music με μια ομάδα φίλων και γνωστών στο Λονδίνο και ανέλαβε τον ρόλο του τραγουδιστή και του κύριου τραγουδοποιού. Το συγκρότημα σημείωσε άμεση διεθνή επιτυχία με την κυκλοφορία του ομώνυμου πρώτου άλμπουμ τους το 1972 με πλούσιο πλήθος ήχων, που αντανακλούσαν το ενδιαφέρον του Φέριγια την εξερεύνηση διαφορετικών ειδών μουσικής. Το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο For Your Pleasure (1973) καλλιέργησε περισσότερο τη μοναδική ηχητική και οπτική εικόνα της μπάντας που θα καθιέρωσε τον Φέρι ως κορυφαίο πολιτιστικό σύμβολο την επόμενη δεκαετία. [16]

Ο Φέρι ξεκίνησε παράλληλη σόλο καριέρα το 1973 κυκλοφορώντας το These Foolish Things, το οποίο έκανε για πρώτη φορά δημοφιλή την ιδέα της κυκλοφορίας άλμπουμ από σύγχρονο μουσικό διασκευάζοντας κλασικά τραγούδια και ήταν δραστική απόκλιση από τη συνεχιζόμενη δουλειά του με τους Roxy Music. Το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο Another Time, Another Place (1974) είχε ως εξώφυλλο τον Φέρι να ποζάρει δίπλα σε μια πισίνα φορώντας λευκό σμόκιν και ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις του. Τα επόμενα δύο χρόνια, οι Roxy Music κυκλοφόρησζν μια τριλογία άλμπουμ, τα Stranded (1973), Country Life (1974) και Siren (1975), που διεύρυναν την απήχηση του συγκροτήματος διεθνώς. Σε αυτά, ο Φέρι ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τον ρόλο του ζωντανού ερμηνευτή, επανεφευρίσκοντας τον εαυτό του με κοστούμια που κυμαίνονται από ενδυμασία γκαούτσο έως στρατιωτικές στολές.

Ο Φέρι διέλυσε τους Roxy Music μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ τους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, του Avalon, το 1982, για να επικεντρωθεί στη σόλο καριέρα του, κυκλοφορώντας άλλα σινγκλ όπως τα "Slave to Love" και "Don't Stop the Dance" και το νούμερο 1 άλμπουμ στο Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο Boys and Girls το 1985. [17] Μαζί με τη δουλειά του με τους Roxy Music, ο Φέρι έχει πουλήσει πάνω από 30 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως. [18]

Εκτός από το ότι είναι παραγωγικός τραγουδοποιός, ο Φέρι έχει ηχογραφήσει πολλές διασκευές, σε άλμπουμ όπως These Foolish Things (1973), Another Time, Another Place (1974), Let's Stick Together (1976), Ταξί (1993), As Time Goes By (1999), καθώς και το Dylanesque (2007), ένα άλμπουμ διασκευών του Μπομπ Ντίλαν. [19] Το 2019, ο Φέρι εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος των Roxy Music. [20]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φέρι γεννήθηκε στην Ουάσιγκτον της κομητείας Ντάραμ. Ήταν γιος της Μαίρη Αν και του Φρέντερικ Τσαρλς Φέρι. [21] [22] Οι γονείς του ανήκαν στην εργατική τάξη: ο πατέρας του ήταν αγροτικός εργάτης που φρόντιζε και πόνι. [21] Ο Φέρι φοίτησε στο Washington Grammar-Technical School [23] (τώρα ονομάζεται Washington Academy) από το 1957. [12]

Μικρός δούλευε στη διανομή εφημερίδων και αγόραζε δίσκους τζαζ με τα κέρδη του. [24] Σπούδασε καλές τέχνες στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ από το 1964 έως το 1968 με τον Ρίτσαρντ Χάμιλτον για ένα χρόνο. [25] Μερικοί πίνακές του παρουσιάστηκαν στην Τέιτ Μπρίτεν το 1970. [26] Σύγχρονοί του ήταν ο Τιμ Χεντ[27] και ο Νικ ντε Βιλ. [28] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Φέρι ήταν μέλος των συγκροτημάτων Banshees, [29] City Blues, και Gas Board, στο τελευταίο από τα οποία συμμετείχαν οι συμφοιτητές του Γκράχαμ Σίμπσον και Τζον Πόρτερ. [30] [31] [32] Στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο το 1968 και δίδαξε τέχνη και αγγειοπλαστική στο Holland Park School ακολουθώντας μουσική καριέρα. [33]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Roxy Music (1970–1983)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φέρι παίζει με τους Roxy Music στην ολλανδική τηλεόραση το 1973

Ο Φέρι δημιούργησε τους Roxy Music με μια ομάδα φίλων και γνωστών, ξεκινώντας με τον μπασίστα Γκράχαμ Σίμπσον, συμφοιτητή του στην καλών τεχνών, τον Νοέμβριο του 1970. Η σύνθεση διευρύνθηκε με τον σαξοφωνίστα/ομποΐστα Άντι Μακέι και τον Μπράιαν Ίνο, έναν γνωστό που είχε μαγνητόφωνα και έπαιζε το συνθεσάιζερ του Μακέι. Άλλα πρώιμα μέλη ήταν ο τυμπανίστας Ντέξτερ Λόιντ και ο πρώην κιθαρίστας των Nice, Ντέιβιντ Ολίστ, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν αντίστοιχα από τους Πολ Τόμσον και Φιλ Μαντζανέρα πριν το συγκρότημα ηχογραφήσει το πρώτο του άλμπουμ. [34]

Στις 16 Ιουνίου 1972, κυκλοφόρησε το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ των Roxy Music φτάνοντας στο νούμερο 10 του καταλόγου επιτυχημένων άλμπουμ του Ηνωμένου Βασιλείου και αμέσως εδραίωσε την παρουσία του συγκροτήματος στη βρετανική μουσική σκηνή. [35] Το ίδιο καλοκαίρι, το συγκρότημα έκανε το τηλεοπτικό του ντεμπούτο στο Top of the Pops, ερμηνεύοντας το πρώτο του σινγκλ με τίτλο «Βιρτζίνια Πλέιν» και σηματοδοτώντας μια από τις πρώτες ερμηνείες ηλεκτρονικής μουσικής σε τηλεοπτική εκπομπή υψηλής θεαματικότηας. [36] Τα δύο πρώτα άλμπουμ των Roxy Music γράφτηκαν αποκλειστικά από τον Φέρι. Το πρώτο περιείχε ένα κολάζ από μουσικά στιλ, που έχειχναν τα ευρύτατα ενδιαφέροντα του Φέρι, ενώ το δεύτερο άλμπουμ με τίτλο For Your Pleasure (1973) είχε πιο σκοτεινή και αποφασιστική διάθεση.

Ο Φέρι γνώρισε τον σχεδιαστή μόδας Άντονι Πράις σε ένα πάρτι στο Χόλαντ Παρκ το 1972 και αργότερα τον στρατολόγησε μαζί με άλλους, για τη δημιουργία του εξωφύλλου για το πρώτο άλμπουμ των Roxy Music. Με το μοντέλο Κάρι-Αν Μιούλερ ξαπλωμένο στο πάτωμα με ένα φόρεμα σχεδιασμένο από τον Πράις, η εικόνα του εξωφύλλου μαγνήτισε την προσοχή του ευρύτερου κοινού και σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Ουίλιαμς δεν ήταν «τίποτα λιγότερο από μια πρόκληση, τολμηρή και άμεση, για τον εφησυχασμό που επικρατούσε". [37] Ο Φέρι σκηνοθέτησε όλα τα εξώφυλλα των άλμπουμ των Roxy Music.

Ο Φέρι ξεκίνησε παράλληλη σόλο καριέρα το 1973, ερμηνεύοντας παλιά κλασικά τραγούδια στο πρώτο στούντιο άλμπουμ του These Foolish Things (1973) και στο δεύτερο άλμπουμ του Another Time, Another Place (1974), τα οποία έφτασαν στο top 5 του Ηνωμένου Βασιλείου. [17] Το ενδιαφέρον του Φέρι για τα παλιά τραγούδια έδειχνε έντονη απομάκρυνση από τους Roxy Music και η επιτυχία αυτών των δύο άλμπουμ δημιούργησε ένα πρότυπο το οποίο θα ακολουθούσαν αργότερα άλλοι καλλιτέχνες, όπως οι Τζόνι Μίτσελ, Ροντ Στιούαρτ και Μπομπ Ντίλαν. [38] Ξεκινώντας την πρώτη σόλο περιοδεία του για την προώθηση αυτών των άλμπουμ, το 1973 απορρίφθηκε το αίτημα του Φέρι για συναυλία στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ λόγω απαγόρευσης των ροκ συναυλιών. Τελικά, η πρώτη του εμφάνιση επετράπη έναν χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1974. [39] Το ντεμπούτο του Φέρι στο Άλμπερτ Χολ ηχογραφήθηκε και το 2020 κυκλοφόρησε ως Live at the Royal Albert Hall το 1974. Οι κριτικές εκείνης της περιόδου σε σχέση με τις ζωντανές εμφανίσεις του Φέρι σημείων ότι «το να είσαι ο Μπράιαν Φέρι το 1974 είναι σαν να είσαι ο Μπομπ Ντίλαν το 1965, ο Κλαρκ Γκέιμπλ το 1939 και ο Όσκαρ Ουάιλντ το 1895». [40]

Μεταξύ 1972 και 1974, η παραγωγή του Φέρι ήταν αυξημένη, καθώς κυκλοφόρησε συνολικά έξι στούντιο άλμπουμ τόσο σαν σόλο καλλιτέχνης όσο και με τους Roxy Music. Στο τρίτο άλμπουμ των Roxy Music, το Stranded (1973), αποχώρησε ο Μπράιαν Ίνο και προσελήφθη από τον Φέρι ο βιολονίστας και κιμπορντίστας Έντι Τζόμπσον, συντελεστής στο πρώτο σόλο άλμπουμ του Φέρι. Το Stranded έγινε το πρώτο Νο 1 άλμπουμ των Roxy Music στο Ηνωμένο Βασίλειο, που κυριάρχησε στα charts για τέσσερις μήνες. Στην παγκόσμια περιοδεία του, ο Φέρι εμφανίστηκε με λευκό σμόκιν και να βγαίνει στην σκηνή πίσω από το πληκτρολόγιο. [41] Μετά την περιοδεία για την προώθηση του πέμπτου στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο Siren (1975), οι Roxy Music διαλύθηκαν προσωρινά το 1976, αν και μέλη του συγκροτήματος συμμετείχαν στην ηχογράφηση του επόμενου σόλο άλμπουμ του Φέρι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κυκλοφόρησε τρία σόλο άλμπουμ, τα Let's Stick Together (1976), In Your Mind (1977) και The Bride Stripped Bare (1978), τα οποία μπήκαν στο τοπ 20 του Ηνωμένου Βασιλείου. [17]

Ο Φέρι επανασυγκρότησε τους Roxy Music στα τέλη του 1978 για να ηχογραφήσουν κομμάτια για το έκτο στούντιο άλμπουμ τους Manifesto, το οποίο κυκλοφόρησε στις αρχές του 1979 και έφτασε στο νούμερο 7 του Ηνωμένου Βασιλείου. [35] Η συνέχεια ήρθε με το Flesh + Blood της δεκαετίας του 1980, το οποίο έφτασε στο νούμερο 1 στα τσαρτ άλμπουμ του Ηνωμένου Βασιλείου, δύο χρόνια πριν από την τελευταία στούντιο κυκλοφορία του συγκροτήματος με τίτλο Avalon το 1982, η οποία έφτασε επίσης στο νούμερο 1 των τσαρτ άλμπουμ του Ηνωμένου Βασιλείου. [35] Το συγκρότημα κυκλοφόρησε επίσης το πρώτο και μοναδικό νούμερο 1 single, το "Jelous Guy", που κυκλοφόρησε το 1981 ως μεταθανάτιος φόρος τιμής στον συνθέτη του Τζον Λένον, ο οποίος είχε δολοφονηθεί δύο μήνες νωρίτερα. [35] Ήταν το μόνο σινγκλ τους που δεν έγραψε ο Φέρι. Μετά από μεγάλες περιοδείες για την προώθηση του άλμπουμ Avalon (στο πλαίσιο των οποίων έκαναν και την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, στο γήπεδο του Απόλλωνα στις 3 Σεπτεμβρίου 1982), [42] [43] ο Φέρι διέλυσε τους Roxy Music το 1983 και συνέχισε ως σόλο καλλιτέχνης.

Τα χρόνια της σόλο καριέρας (1984–2001)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεχίζοντας τη σόλο καριέρα του, το έκτο σόλο άλμπουμ του Φέρι, Boys and Girls, έφτασε στο νούμερο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Ιούνιο του 1985 και ήταν το πρώτο και μοναδικό σόλο στούντιο άλμπουμ του που έφτασε στην κορυφή των τσαρτ. [17] Το Boys and Girls παρέμεινε στο βρετανικό τσαρτ για 44 εβδομάδες και το βασικό του σινγκλ, "Slave to Love", έφτασε στην πρώτη δεκάδα του Ηνωμένου Βασιλείου. [44] Το Boys and Girls έγινε επίσης το άλμπουμ του με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στις ΗΠΑ.  Τον Ιούλιο του 1985, ο Φέρι εμφανίστηκε στο London Live Aid, συνοδευόμενος από τον κιθαρίστα των Pink Floyd, Ντέιβιντ Γκίλμορ. [45]

Μετά τις περιοδείες του Avalon, ο Φέρι ήταν μάλλον απρόθυμος να επιστρέψει σε περιοδείες. Ωστόσο, συνέχισε τις περιοδείες το 1988 για να προωθήσει το Bête Noire του προηγούμενου έτους. Μετά την περιοδεία, ο Φέρι συνεργάστηκε ξανά με τον Μπράιαν Ίνο στο Mamouna. Η παραγωγή του άλμπουμ χρειάστηκε περισσότερα από πέντε χρόνια και δημιουργήθηκε με τον τίτλο Horoscope. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, ο Φέρι ηχογράφησε και κυκλοφόρησε ταυτόχρονα το Taxi το 1993, το όγδοο σόλο στούντιο άλμπουμ του, το οποίο ανέβηκε στο νούμερο 2 στα βρετανικά τσαρτ. [17] Το Mamouna (το ένατο σόλο στούντιο άλμπουμ του Φέρι) κυκλοφόρησε το 1994, φτάνοντας στο νούμερο 11 των βρετανικών τσαρτ. [17] Το 1996, ο Φέρι ερμήνευσε το τραγούδι "Dance with Life" για το σάουντρακ της ταινίας Φαινόμενο.

Το 1999, ο Φέρι κυκλοφόρησε το δέκατο σόλο στούντιο άλμπουμ του As Time Goes By, που αποτελείται από διασκευές τραγουδιών της δεκαετίας του 1930. Το άλμπουμ ανέβηκε στο νούμερο 16 στα βρετανικά τσαρτ και προτάθηκε για βραβείο Grammy. [46] [47]

Το 2000, για την προώθηση του As Time Goes By, ο Φέρι εμφανίστηκε ζωντανά με τη συνοδεία 15μελούς μπάντας στο Θέατρο Λυκαβηττού στην Αθήνα και στο Θέατρο της Γης στη Θεσσαλονίκη. [48]

Επανένωση των Roxy Music (2001–2011)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Φέρι, Μανζαρένα, Μακέι και Τόμσον επανένωσαν τους Roxy Music το 2001 και έκαναν εκτεταμένες περιοδείες για μερικά χρόνια, αν και το συγκρότημα δεν ηχογράφησε νέο υλικό. Το 2002, ο Φέρι κυκλοφόρησε νέο στούντιο άλμπουμ, το Frantic, το οποίο περιείχε αρκετά κομμάτια γραμμένα με τον Ντέιβιντ Στιούαρτ των Eurythmics καθώς και συνεργασίες με τους Μπράιαν Ίνο, Μανζαρένα και Τόμσον. Το άλμπουμ ήταν ένας συνδυασμός νέου πρωτότυπου υλικού και διασκευών – κάτι που ο Φέρι δεν είχε επιχειρήσει σε σόλο άλμπουμ από το The Bride Stripped Bare το 1978.

Το 2003, ο Φέρι ερμήνευσε στον διαγωνισμό ομορφιάς Μις Κόσμος. [49] Το 2005, επιβεβαιώθηκε [50] ότι οι Roxy Music θα εμφανίζονταν στο Isle of Wight Festival και ότι θα ηχογραφούσαν ένα άλμπουμ με νέα πρωτότυπα τραγούδια, χωρίς ένδειξη για το πότε θα ολοκληρωθεί αυτό. [51] Ο Ίνο επιβεβαίωσε [52] ότι είχε δουλέψει στο στούντιο με τους Roxy Music για άλλη μια φορά και είχε συμβάλει στη σύνθεση κομματιών για το νέο άλμπουμ. Ωστόσο, ο Φέρι αργότερα δήλωσε ότι μέρος του υλικού από αυτές τις συνεδρίες πιθανότατα θα κυκλοφορούσε ως μέρος του επόμενου σόλο άλμπουμ του. [53] Τον Οκτώβριο του 2006, υπέγραψε συμβόλαιο με τη βρετανική εταιρεία Marks & Spencer για την προώθηση της σειράς ανδρικών ενδυμάτων "Autograph". [54]

Τον Μάρτιο του 2007, ο Φέρι κυκλοφόρησε το άλμπουμ Dylanesque, ένα άλμπουμ με τραγούδια του Μπομπ Ντίλαν. Το άλμπουμ μπήκε στο τοπ 10 του Ηνωμένου Βασιλείου και ο Φέρι ξεκίνησε περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στις 7 Οκτωβρίου 2008, ο Φέρι τιμήθηκε ως Icon BMI στα ετήσια βραβεία BMI London. [55]

Το 2009, ο Φέρι έκανε φωνητικά στο δίσκο U Can Dance του DJ Hell. Η αρχική έκδοση του κομματιού ηχογραφήθηκε για το νέο στούντιο άλμπουμ του Ferry Olympia, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2010. Το άλμπουμ περιελάμβανε μέρος του υλικού που ηχογράφησε με τα πρώην μέλη του συγκροτήματος Roxy Music και συμμετείχαν μουσικοί όπως οι Νάιλ Ρότζερς, Ντέιβιντ Στιούαρτ, Scissor Sisters, Flea, Groove Armada και Ντέιβιντ Γκίλμορ. Το μοντέλο Κέιτ Μος εμφανιζόταν στο εξώφυλλο του άλμπουμ.

Ο Φέρι έκανε επίσης φωνητικά για το τραγούδι "Shameless" στο άλμπουμ Black Light των Groove Armada το 2010. [56] Το άλμπουμ έλαβε υποψηφιότητα στα 53α Ετήσια Βραβεία Grammy στην κατηγορία Καλύτερο Χορευτικό/Ηλεκτρονικό Άλμπουμ. [57]

Το 2011, οι Roxy Music εμφανίστηκαν μαζί για τελευταία φορά προτού προχωρήσουν σε διάλυση επ' αόριστον σε μια παγκόσμια περιοδεία για να γιορτάσουν την 40ή επέτειο του γκρουπ.

Επιστροφή στη σόλο καριέρα (2011–2020)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φέρι παίζει ζωντανά στο GuilFest στο Γκίλντφορντ το 2012, συνοδευόμενος από τον Τζόνι Μαρ των Smiths

Τον Ιούνιο του 2011, ο Φέρι χρίστηκε ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στα γενέθλια της βασίλισσας για τη συνεισφορά του στη βρετανική μουσική βιομηχανία και το 2012 του απονεμήθηκε το γαλλικό παράσημο του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων. [58] Το 2014, ο Φέρι έγινε επίτιμος διδάκτωρ μουσικής στο Πανεπιστήμιο του Νιουκάσλ. [59]

Στις 26 Νοεμβρίου 2012, κυκλοφόρησε νέο άλμπουμ με τίτλο The Jazz Age με την Bryan Ferry . Το άλμπουμ περιλαμβάνει διασκευές τζαζ της δεκαετίας του 1920 ορισμένων τραγουδιών του Φέρι (τόσο από τη σόλο δισκογραφία του όσο και από τους Roxy Music). Ο σκηνοθέτης Μπαζ Λούρμαν ζήτησε να χρησιμοποιήσει το τραγούδι του Φέρι "Love Is the Drug" από το άλμπουμ The Jazz Age στην ταινία του 2013 Ο υπέροχος Γκάτσμπι. Αυτό οδήγησε σε μια συνεργασία με την Bryan Ferry Orchestra για τη δημιουργία πολλών τζαζ κομματιών σε όλη την ταινία, που κυκλοφόρησε ως ξεχωριστό άλμπουμ με τίτλο The Great Gatsby – The Jazz Recordings (A Selection of Yellow Cocktail Music). Ο Φέρι άρχισε περιοδεία με την Bryan Ferry Orchestra το 2013, συμπεριλαμβανομένης μιας συναυλίας στο Φεστιβάλ Καννών του 2013, πριν από την προβολή της ταινίας του Λούρμαν.

Το 2014, ο Φέρι περιόδευσε εκτενώς, με αξιόλογες συναυλίες, όπως το Coachella Valley Music and Arts Festival, καθώς και μια εμφάνιση στο Chicago Theatre. [60] [61] Επίσης το 2014, ο Φέρι συνεργάστηκε με τον Νορβηγό DJ/παραγωγό Todd Terje, κάνοντας φωνητικά σε μια διασκευή του "Johnny and Mary" (αρχικά ηχογραφήθηκε από τον Ρόμπερτ Πάλμερ). Το κομμάτι κυκλοφόρησε ως single και μπήκε στο άλμπουμ του Terje It's Album Time. [62]

Τον Νοέμβριο του 2014, ο Φέρι κυκλοφόρησε νέο άλμπουμ με τίτλο Avonmore, το οποίο περιλαμβάνει πρωτότυπο υλικό και δύο διασκευές (μεταξύ των οποίων το προαναφερθέν "Johnny and Mary"). Για να προωθήσει το άλμπουμ, ο Φέρι ξεκίνησε περιοδεία 20 εμφανίσεων σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και κυκλοφόρησε το πρώτο σόλο λάιβ άλμπουμ του με τίτλο Live 2015 . [63] Ο Φέρι συνέχισε να περιοδεύει στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, δίνοντας όχι λιγότερες από 30 συναυλίες κάθε χρόνο. Το 2017, ο Φέρι έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Hollywood Bowl, με την υποστήριξη ορχήστρας. [64] [65]

Κατά την προώθηση τη σόλο καριέρας του τα τελευταία χρόνια, ο Φέρι συνέχισε να συνεργάζεται με πρώην μέλη των Roxy Music. Τον Φεβρουάριο του 2018, κυκλοφόρησε μια 45η επετειακή πολυτελής έκδοση του ομώνυμου πρώτου άλμπουμ των Roxy Music, μαζί με πολυάριθμα demos και ανέκδοτες φωτογραφίες που επιμελήθηκε όλα αυτά τα χρόνια ο Φέρι. [66] Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του για την προώθηση της πολυτελούς επανέκδοσης, ο Φέρι είπε ότι ήταν ανοιχτός να συνεργαστεί για άλλη μια φορά με τον Μπράιαν Ίνο. [67]

Η Bryan Ferry Orchestra ανακοίνωσε το νέο άλμπουμ Bitter-Sweet τον Νοέμβριο του 2018. Η περιοδεία Bryan Ferry World Tour 2019 ξεκίνησε σε τέσσερις ηπείρους τον Φεβρουάριο, ξεκινώντας από το 5.200 θέσεων Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ τον Ιούνιο, με 18 εμφανίσεις στη Βόρεια Αμερική έως τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Σε αυτήν την περιοδεία, Ο Φέρι εμφανίστηκε στην Αθήνα, στο Ηρώδειο στις 11 Σεπτεμβρίου 2018 [68] και στη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Δάσους δύο μέρες αργότερα. [69]

Τον Φεβρουάριο του 2020 ο Φέρι κυκλοφόρησε το ζωντανό άλμπουμ Live At The Royal Albert Hall, 1974.

Ο Φέρι συνέχισε την περιοδεία του στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάρτιο του 2020, ολοκληρώνοντάς τη λίγο πριν το αποκορύφωμα της πανδημίας COVID-19. [70]

Επανένωση των Roxy Music μετά την πανδημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Royal Albert Hall 2020, ένα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε ζωντανά στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ τον Μάρτιο. [71]

Τον Μάιο του 2022, ο Φέρι κυκλοφόρησε ένα EP με διασκευές με τίτλο Love Letters. [72] Λίγο μετά την ανακοίνωση του EP, επιβεβαιώθηκε ότι ο Φέρι θα συμμετείχε σε περιοδεία επανασύνδεσης για την 50ή επέτειο των Roxy Music με τους Μακέι, Μανζανέρα και Τόμσον. [73]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στιλ και επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φωνητικό στιλ του Φέρι θεωρείται μοναδικό και έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή. Όταν ρωτήθηκε για τα τραγουδιστικά της πρότυπα, η Κέιτ Μπους σχολίασε «Θεωρούσα τον Φέρι τον πιο συναρπαστικό τραγουδιστή που είχα ακούσει. . . Για μένα κάλυπτε όλο το συναισθηματικό φάσμα και δεν τον χόρταινα». [74]

Εισάγοντας τους Roxy Music στο Rock and Roll Hall of Fame το 2019, ο τραγουδιστής των Duran Duran, Σάιμον Λε Μπόν, περιέγραψε τη λυρική γραφή του Φέρι ως «εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς».

Εκτός από τη συνεισφορά του στη μουσική, ο Φέρι έγινε επίσης γνωστός για το ιδιαίτερο στιλ και τις καλλιτεχνικές του ευαισθησίες, καθώς και για ως "συνώνυμος του κουλ". Το 2007, ο Βέλγος σχεδιαστής μόδας Dries van Noten δημιούργησε μια συλλογή το φθινόπωρο του 2007 εμπνευσμένη από ρούχα που φόρεσε ο Φέρι κατά τη διάρκεια της σόλο καριέρας του και της καριέρας του με τους Roxy Music. [75]

Στο δοκίμιό του «Them» το 1976, ο κριτικός Πίτερ Γιορκ περιέγραψε τον Φέρι ως «το καλύτερο δυνατό παράδειγμα της απόλυτης καλλιτεχνικής ύπαρξης». [15] Ο Φέρι έχει επηρεαστεί πολύ από την τέχνη και τον κινηματογράφο σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, μεταξύ των οποίων από τους Ρίτσαρντ Χάμιλτον, Μαρσέλ Ντισάν και Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Ο Χάμιλτον θεωρείται ότι ενέπνευσε τον Φέρι τόσο ως καλλιτέχνη όσο και ως άτομο και είναι υπεύθυνος για την εισαγωγή του Φέρι ως φοιτητή καλών τεχνών στο έργο του Ντισάν. Ο τίτλος του σόλο άλμπουμ του Φέρι του The Bride Stripped Bare (1978) προέρχεται από το κλασικό έργο του Ντισάν The Bride Stripped Bare των Her Bachelors, Even. [76] Για τον Μπόγκαρτ, ο Φέρι έγραψε το τραγούδι " 2HB" ("2HB" = "To Humphrey Bogart"), οδηγώντας το συγκρότημα Madness να ηχογραφήσει το "4BF" ("for Bryan Ferry"), στο άλμπουμ του 1988 The Madness. Ο Φιλ Μανζαρένα – που θα γινόταν ο κιθαρίστας των Roxy Music – θυμάται, κατά τη διάρκεια της ακρόασης για να γίνει μέλος της μπάντας, ότι με τον Φέρι συζήτησαν για τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και για κλασικές ταινίες από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ. [77]

Σχέσεις και οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1975, η Φέρι ξεκίνησε σχέση με το μοντέλο Τζέρι Χολ. Γνωρίστηκαν όταν εκείνη πόζαρε για το εξώφυλλο του άλμπουμ για το σάουντρακ Siren (1975), στην Ουαλία το καλοκαίρι του 1975. Σύμφωνα με το περιοδικό Harper's Bazaar, η φωτογράφιση ενίσχυσε το στάτους της Χολ ως διεθνούς διασημότητας. [78] [79] Η διαμονή της στο σπίτι του Φέρι στο Χόλαντ Παρκ (Λονδίνο), μετά τη φωτογράφιση για το άλμπουμ, σηματοδότησε την έναρξη της σχέσης τους. Η Χολ και ο Φέρι ζούσαν μαζί μεταξύ των σπιτιών τους στο Λονδίνο και στη γειτονιά Μπελ Ερ του Λος Άντζελες. Η Χολ εμφανίστηκε επίσης σε μερικά σόλο μουσικά βίντεο του Φέρι, όπως "Let's Stick Together" και το "The Price of Love" (και τα δύο του 1976). [80] Η σχέση τους έληξε όταν εκείνη τον άφησε για τον Μικ Τζάγκερ στα τέλη του 1977.

Ο Φέρι σπάνια μιλάει για τη Χολ, αλλά οι θαυμαστές συχνά υποθέτουν ότι το τραγούδι του "Kiss and Tell" από το άλμπουμ του Bête Noire (1987) ήταν η απάντησή του στο βιβλίο της Χολ για τη σχέση τους, που είχε δημοσιευτεί μερικά χρόνια νωρίτερα. [81] Επιπλέον, πιστεύεται ευρέως ότι το σόλο άλμπουμ του Φέρι του The Bride Stripped Bare (1978) [82] περιέχει νύξεις για τη ρήξη του με τη Χολ – ιδιαίτερα το τραγούδι "When She Walks in the Room".

Στις 26 Ιουνίου 1982, ο Φέρι παντρεύτηκε τη Λονδρέζα Λούσι Χέλμορ, η οποία είχε μείνει έγκυος στο παιδί τους Ότις (γενν. 1 Νοεμβρίου 1982). Αν και δεν φαίνεται το πρόσωπό της, η Χέλμορ ήταν το μοντέλο στο εξώφυλλο του άλμπουμ Avalon (1982) των Roxy Music, που κυκλοφόρησε ένα μήνα πριν από τον γάμο τους. [83] Το ζευγάρι απέκτησε άλλους τρεις γιους, τους Άιζαν, [84] Τάρα και Μέρλιν. [83] Μετά από 21 χρόνια γάμου το ζευγάρι χώρισε το 2003. Η Χέλμορ πέθανε από αυτοτραυματισμό από πυροβόλο όπλο το 2018, ενώ βρισκόταν σε διακοπές στην κομητεία Κλερ της Ιρλανδίας, μετά από αυτό που ο αδελφός της περιέγραψε ως «μια μακρά μάχη με την κατάθλιψη». [85] Ο Φέρι είπε ότι ένιωσε «λυπημένος και σοκαρισμένος» από τον θάνατό της. [86]

Το 2000, όλη η οικογένεια του Φέρι βρισκόταν στην πτήση 2069 της British Airways για Ναϊρόμπι, όταν ένας επιβάτης μπήκε στο πιλοτήριο, επιτέθηκε στον πιλότο με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να αρχίσει να πέφτει. Ο επιτιθέμενος τελικά νικήθηκε και ο πιλότος κατάφερε να επαναφέρει το αεροσκάφος από ρυθμό καθόδου 12.000 ποδιών μέσα σε 25 δευτερόλεπτα – ο ταχύτερος ρυθμός καθόδου από τον οποίο έχει ανακάμψει ποτέ πολιτικό αεροσκάφος. [83] [87]

Ο γιος του Φέρι, Ότις, έχει γίνει γνωστός στα βρετανικά ΜΜΕ για την πολιτική του δράση υπέρ του κυνηγιού. Έχει συλληφθεί και κατηγορηθεί πολλές φορές για δραστηριότητες που σχετίζονται με το κυνήγι, εκ των οποίων μόνο μία οδήγησε σε καταδίκη. [88] Το 2004 ήταν μεταξύ των υποστηρικτών του κυνηγιού που εισέβαλαν στις αίθουσες της Βουλής των Κοινοτήτων κατά τη διάρκεια συζήτησης για την απαγόρευση του κυνηγιού. Κατηγορήθηκε για ανάρμοστη συμπεριφορά. [89]

Μέχρι το 2008, ο γιος του Φέρι, Τάρα, έπαιξε σε ένα ροκ συγκρότημα που ονομαζόταν Rubber Kiss Goodbye. [90] Μέχρι το 2008, ο Μέρλιν φοίτησε στο Marlborough College, [90] και στη συνέχεια έπαιξε κιθάρα σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Voltorb. Τα παιδιά του Φέρι έχουν επίσης συνεισφέρει στα άλμπουμ του Olympia και Avonmore. Στο Olympia, ο Τάρα έπαιζε ντραμς σε πολλά κομμάτια, ο Μέρλιν έπαιζε κιθάρα σε ένα κομμάτι και ο Άιζακ ήταν ο παραγωγός των γραφιστικών του άλμπουμ. [91] Ο Τάρα συμμετείχε επίσης με τον Φέρι (και τους Roxy Music) στην περιοδεία του συγκροτήματος το 2011 For Your Pleasure, παίζοντας ντραμς. [92]

Ο μικρότερος γιος του Φέρι, ο Μέρλιν, τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα στο Σρόπσιρ τον Δεκέμβριο του 2014 [93]

Η Φέρι και η Χέλμορ χώρισαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μετά από δική της εξωσυζυγική σχέση, και πήραν διαζύγιο το 2003. [83] Μετά τον χωρισμό τους, οι βρετανικές εφημερίδες φωτογράφισαν τον Φέρι με την 35 χρόνια νεότερή του Κέιτι Τέρνερ, ονομάζοντάς τη νέα του κοπέλα. [94] Ο Φέρι και η Τέρνερ γνωρίστηκαν ενώ εκείνη εργαζόταν ως χορεύτρια στην περιοδεία των Roxy Music το 2001 (και εμφανίζεται στο DVD της Hammersmith Odeon το 2001). Εμφανίστηκε με τον Φέρι σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές για την προώθηση του άλμπουμ Frantic και στην περιοδεία Frantic το 2002. Μετά τον χωρισμό τους, ο Φέρι έκανε τα ξανάφτιαξε για λίγο με την Κέιτι Τέρνερ. [95]

Το 2009, ο Φέρι ξεκίνησε σχέση με την Αμάντα Σέπαρντ, γνωστή ενός από τους γιους του, την οποία παντρεύτηκε στις 4 Ιανουαρίου 2012, σε ιδιωτική τελετή στα νησιά Τερκς και Κέικος. [96] [97] Τον Αύγουστο του 2013, αναφέρθηκε ότι το ζευγάρι επρόκειτο να χωρίσει μετά από 19 μήνες γάμου και πήραν διαζύγιο το 2014. [98] [99]

Υπολογίζεται ότι ο Φέρι έχει περιουσία 30 εκατομμυρίων λιρών σύμφωνα με τη λίστα των Sunday Times Rich List του 2010. [100]

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1988, ο Φέρι ανέφερε ότι είναι «κάπως συντηρητικός» στις πεποιθήσεις του σε μια συνέντευξη στην εφημερίδα Chicago Tribune. Επίσης δήλωσε "Προέρχομαι από το την εργατικής τάξη, όπου πρέπει να δουλεύεις πολύ σκληρά και, αν δεν το κάνεις, νιώθεις ένοχος." [101]

Το 2007, προέκυψε διαμάχη όταν ο Φέρι μίλησε επαινετικά για την εικονογραφία της ναζιστικής Γερμανίας σε μια συνέντευξη στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag, αναφέροντας συγκεκριμένα «τις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ, τα κτίρια του Άλμπερτ Σπέερ, τις μαζικές παρελάσεις και τις σημαίες». Στην ίδια συνέντευξη αναφέρθηκε ότι ο Φέρι αποκαλούσε το στούντιό του στο Δυτικό Λονδίνο "Führerbunker" (το καταφύγιο του Αδόλφου Χίτλερ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο). [102] [103] [104] Ο Φέρι ζήτησε αργότερα δημόσια συγγνώμη για οποιαδήποτε προσβολή προκλήθηκε από τα σχόλια. [105] Την εποχή της διαμάχης, η Φέρι είχε συμβόλαιο με τη βρετανική εταιρεία Marks & Spencer, έναν από τους συνιδρυτές της οποίας, ο Μάικλ Μαρκς είναι Εβραίος. Παρά τη δημόσια συγγνώμη του Φέρι για τα σχόλιά του, η Marks & Spencer επέλεξε να διακόψει τις σχέσεις της μαζί του. [106] [107]

Το 2007, ο Φέρι εμφανίστηκε σε μια συναυλία για συγκέντρωση χρημάτων υπέρ της οργάνωσης Countryside Alliance. [108]

Το 2008, ο Φέρι ανέφερε ότι υποστήριζε το Συντηρητικό Κόμμα, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως «συντηρητικό εκ φύσεως» αλλά ουσιαστικά απολιτικό, προτιμώντας να μην ανακατεύει την τέχνη με την πολιτική. Χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες, δήλωσε «περήφανος» για τον γιο του Ότις και χαρακτήρισε «μάταιη» την απαγόρευση του κυνηγιού αλεπούς από την τότε Εργατική Κυβέρνηση. Εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του στην «αριστερή πικρία» και την πολιτική ορθότητα, υποστηρίζοντας ότι και τα δύο πνίγουν τις ατομικές ελευθερίες και την ελευθερία της έκφρασης. Το μοντέλο της ελευθερίας του λόγου που ανέφερε ήταν η δεκαετία του 1970. [109]

Το 2012, ο Φέρι ήταν καλεσμένος στον ασπρόμαυρο χορό του Συντηρητικού Κόμματος. [110] Το 2020, περιέγραψε τον τότε πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον ως «έξυπνο», αλλά εξέφρασε απροθυμία να συζητήσει πολιτικά. [111]

Τον Αύγουστο του 2014, ο Φέρι ήταν ένα από τα 200 δημόσια πρόσωπα που υπέγραψαν μια επιστολή προς την εφημερίδα The Guardian που εξέφραζε την ελπίδα ότι η Σκωτία θα ψηφίσει υπέρ της παραμονής της στο Ηνωμένο Βασίλειο στο δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου για αυτό το θέμα. [112]

Σε άλλα μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1985, ο Φέρι συμμετείχε στο τραγούδι "Is Your Love Strong Enough?" στην ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ Θρύλος. [113] Το τραγούδι, με κιθάρα από τον Ντέιβιντ Γκίλμορ, παίζει κατά τη διάρκεια των τίτλων τέλους της αμερικάνικης έκδοσης της ταινίας και κυκλοφόρησε από τους Tangerine Dream σε σιντί (το οποίο είναι εξαντλημένο και σπάνιο). Δημιουργήθηκε ένα διαφημιστικό μουσικό βίντεο, ενσωματώνοντας τους Φέρι και Γκίλμορ σε σκηνές της ταινίας. Αυτό περιλαμβάνεται ως μπόνους στην κυκλοφορία του ντιβιντί του 2002 "Ultimate Edition" του Φέρι. Το τραγούδι διασκευάστηκε αργότερα από τους How to Destroy Angels για το σάουντρακ της αμερικανικής έκδοσης του 2011 του Το κορίτσι με το τατουάζ. [114]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Petit déjeuner compris (1980, επεισόδιο 4 γαλλικής τηλεοπτικής μίνι σειράς)
  • The Porter (2004, μικρού μήκους)
  • Ζωή σε ανάποδη τροχιά (2005)
  • Babylon Berlin (2017)

Υποκριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φέρι έπαιξε έναν ρόλο στο τέταρτο επεισόδιο της γαλλικής τηλεοπτικής μίνι σειράς Petit déjeuner compris, που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1980. [115] Το 2004, πρωταγωνίστησε στη μικρού μήκους ταινία The Porter [116] και το 2005 εμφανίστηκε στην ταινία του Νιλ Τζόρνταν Ζωή σε ανάποδη τροχιά. [117]

Το 2017 ο Φέρι εμφανίστηκε ως τραγουδιστής καμπαρέ στην τηλεοπτική σειρά Babylon Berlin. [118] Επιπλέον, συνεισέφερε στη σειρά με έξι τραγούδια καθώς και με το σάουντρακ της, συμπεριλαμβανομένων των "Dance Away" από το άλμπουμ του 1979 Manifesto και "Bitter-Sweet", με τους αυθεντικούς γερμανικούς στίχους του, από το άλμπουμ Country Life του 1974. [119]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • These Foolish Things (1973)
  • Another Time, Another Place (1974)
  • Let's Stick Together (1976)
  • In Your Mind (1977)
  • The Bride Stripped Bare (1978)
  • Boys and Girls (1985)
  • Bête Noire (1987)
  • Taxi (1993)
  • Mamouna (1994)
  • As Time Goes By (1999)
  • Frantic (2002)
  • Dylanesque (2007)
  • Olympia (2010)
  • The Jazz Age (2012)
  • Avonmore (2014)
  • Bitter-Sweet (2018)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w68357x7. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ (Αγγλικά) Discogs. 87721. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002151560. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  4. ↑ (Ρουμανικά) CineMagia. 176082. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  6. ↑ p24635.htm#i246343. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  8. ↑ 8,0 8,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  9. ↑ Montreux Jazz Festival Database. 3261. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  10. ↑ Montreux Jazz Festival Database. 3809. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  11. ↑ Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  12. ↑ 12,0 12,1 Bracewell, Michael (2007). Remake/Remodel:Becoming Roxy Music. Cambridge, MA: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-81400-6. 
  13. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «Avalon». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2015. 
  14. ↑ «David Bowie and Bryan Ferry have inspired a Seventies fashion revival this spring». The Independent. 16 May 2015. https://www.independent.co.uk/life-style/fashion/features/david-bowie-and-bryan-ferry-have-inspired-a-seventies-fashion-revival-this-spring-10248641.html. Ανακτήθηκε στις 2 June 2015. «David Bowie and Bryan Ferry, whose musical influence can only be equalled by the inspiration their respective appearances provided to an entire generation» 
  15. ↑ 15,0 15,1 Bracewell, Michael (7 Ιουνίου 2012). Roxy Music and Art-Rock Glamour: Faber Forty-Fives: 1969–1972. Faber & Faber. ISBN 9780571296750. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  16. ↑ «Bryan Ferry: The life and loves of a music icon». Belfasttelegraph. https://www.belfasttelegraph.co.uk/entertainment/bryan-ferry-the-life-and-loves-of-a-music-icon-30299362.html. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 «BRYAN FERRY | full Official Chart History | Official Charts Company». www.officialcharts.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2021. 
  18. ↑ «Bryan Ferry Signs Worldwide Partnership Deal with BMG Chrysalis U.K.». The Hollywood Reporter. 31 October 2012. http://www.hollywoodreporter.com/news/bryan-ferry-signs-worldwide-partnership-384735. Ανακτήθηκε στις 17 November 2016. 
  19. ↑ Gittins, Ian (2 March 2007). «Bryan Ferry, Dylanesque». The Guardian. https://www.theguardian.com/music/2007/mar/02/popandrock.shopping6. Ανακτήθηκε στις 19 September 2018. 
  20. ↑ «Roxy Music». Rock and Roll Hall of Fame. 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2018. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Bryan Ferry's solo work». Vivaroxymusic.com. http://www.vivaroxymusic.com/bryan.php. Ανακτήθηκε στις 10 August 2007. 
  22. ↑ «Bryan Ferry: Back in style». The Independent. 12 August 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2007. https://web.archive.org/web/20070930192246/http://www.vivaroxymusic.com/reviews_2006_359.shtml. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  23. ↑ «Wearside Echoes: Bryan before Roxy Music». Sunderlandecho.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2017. 
  24. ↑ Savage, Jon (1 Φεβρουαρίου 2018). «Bryan Ferry on how Roxy Music invented a new kind of pop: 'We were game for anything'». Theguardian.com. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  25. ↑ «Richard Hamilton Biographical chronology». Infoloop.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 July 2007. https://web.archive.org/web/20070701211544/http://www.infoloop.org/texts/bio.html. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  26. ↑ Ahuja, Kieran (28 Μαΐου 2020). «Art-omotive pieces by musicians Chris Rea and Bryan Ferry up for sale». Driving.co.uk from The Sunday Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2020. The pieces by Ferry, who found fame as the frontman of Roxy Music and has had a successful solo career since, were painted in either the late 1960s or early 1970, after the famously suave frontman studied fine art at Newcastle University under the tutelage of Richard Hamilton. 
  27. ↑ Hodgkinson, Will (18 March 2007). «Soundtrack of my life: Bryan Ferry». The Observer (London). http://observer.guardian.co.uk/omm/story/0,,2033516,00.html. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  28. ↑ «The best of both worlds?». Interview (Arena Magazine). September 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 June 2007. https://web.archive.org/web/20070626050856/http://www.roxyrama.com/classic/articles/interviews/1994_09_00_arenamagazine.shtml. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  29. ↑ «The life of Bryan». The Northern Echo. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022. 
  30. ↑ «Look Back in Languor». The Guardian. 14 June 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 June 2007. https://web.archive.org/web/20070625165240/http://www.vivaroxymusic.com/reviews_1997_265.shtml. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  31. ↑ «John Porter: Interview». Soundonsound.com. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  32. ↑ «Bryan Ferry – History». Bryanferry.com. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014. 
  33. ↑ «Bryan Ferry». Vivaroxymusic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 June 2007. https://web.archive.org/web/20070607233513/http://moo.vivaroxymusic.com/454. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  34. ↑ «Getting Roxy Music in with 'The 'In' Crowd' – An Interview With Davy O'List». VivaRoxyMusic.com. 25 April 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 May 2007. https://web.archive.org/web/20070515142126/http://vivaroxymusic.com/reviews_2004_279.shtml. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  35. ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 «ROXY MUSIC | full Official Chart History | Official Charts Company». www.officialcharts.com. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
  36. ↑ «Roxy Music play 'Virginia Plain' on Top of the Pops, 1972». 11 Μαρτίου 2020. 
  37. ↑ «Brian Eno is MORE DARK THAN SHARK». 
  38. ↑ «Instrumental Ferry». The New York Times. 3 March 2013. https://www.newyorker.com/magazine/2013/03/11/instrumental-ferry. Ανακτήθηκε στις 16 April 2022. «In the seventies, Ferry, who lives in London, surprised his fans by releasing two albums featuring his interpretations of standards from the American songbook (years before Rod Stewart or Willie Nelson wandered into that territory).» 
  39. ↑ Griffin, Matt (29 Μαΐου 2015). «Unearthed letters reveal that Bryan Ferry's planned Royal Albert Hall debut was blocked». Royal Albert Hall. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  40. ↑ «Bryan Ferry: Live at the Royal Albert Hall 1974». Pitchfork. 
  41. ↑ «The Thrill of It All: Bryan Ferry | the Rake». 
  42. ↑ «Σαν Ουάιλντ με σπασμένη φωνή». Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022. 
  43. ↑ «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ: Birthday Party, New Order και Fall (Τριήμερο στο Σπόρτιγκ, 1982)». ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ. 28 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022. 
  44. ↑ David Roberts, επιμ. (2006). British Hit Singles and Albums. Guinness World Records Limited. σελ. 198. ISBN 978-1904994107. 
  45. ↑ «Live Aid (13 July 1985): Bryan Ferry». MTV. January 2002. http://liveaid.free.fr/rewind/mtv/pages/026bryanferry.html. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  46. ↑ «As time goes by | full Official Chart History | Official Charts Company». www.officialcharts.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022. 
  47. ↑ «43rd Annual GRAMMY Awards». www.grammy.com. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022. 
  48. ↑ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». Ριζοσπάστης. 5 Ιουλίου 2000. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022. 
  49. ↑ «Irish Eyes Are Smiling». Sky News. 2 December 2003. http://news.sky.com/skynews/article/0,,30200-12940256,00.html. Ανακτήθηκε στις 30 November 2007. 
  50. ↑ «Roxy Music To Play at the Isle of Wight Festival». 17 March 2005. http://www.vivaroxymusic.com/news_20050317a.shtml. Ανακτήθηκε στις 17 April 2007. 
  51. ↑ «Roxy back in the studio». Phil Manzarena. 30 June 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 March 2007. https://web.archive.org/web/20070317205000/http://www.manzanera.com/news2.htm#summer. Ανακτήθηκε στις 17 April 2007. 
  52. ↑ «Working with someone is like dating». The Guardian (London). 19 May 2006. http://arts.guardian.co.uk/features/story/0,,1777824,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2007. 
  53. ↑ Sanghera, Sathnam (28 November 2009). «Bryan Ferry: 'I lead quite a sheltered life'». The Times (London). http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/music/article6933578.ece. Ανακτήθηκε στις 27 April 2010. 
  54. ↑ Coulson, Clare (30 Αυγούστου 2006). «Bryan Ferry puts on the style for M&S». The Telegraph (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021. 
  55. ↑ «Bryan Ferry Receives Icon Honours at BMI London Awards». Bmi.com. 7 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2010. 
  56. ↑ «Groove Armada Black Light Review». BBC. 2010. https://www.bbc.co.uk/music/reviews/b8rj/. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  57. ↑ «Groove Armada». Grammy.com. 22 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  58. ↑ «Bruce Forsyth knighthood heads Queen's Birthday Honours». BBC News. 11 June 2011. https://www.bbc.co.uk/news/uk-13728375. 
  59. ↑ «Roxy Music's Bryan Ferry receives honorary degree from Newcastle University». Daily Express. 12 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  60. ↑ Klein, Josh (22 Σεπτεμβρίου 2014). «As always, Bryan Ferry was impeccable». Chicago Tribune. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2021. 
  61. ↑ «MCA Talk: Bryan Ferry and Michael Bracewell». MCA. https://mcachicago.org/Calendar/2014/09/Bryan-Ferry-And-Michael-Bracewell. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  62. ↑ Beaumont-Thomas, Ben (4 April 2014). «Todd Terje: the producer who's taking Bryan Ferry to the cosmic disco» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/2014/apr/04/todd-terje-album-time-bryan-ferry. Ανακτήθηκε στις 22 January 2021. 
  63. ↑ «New Bryan Ferry Live Album – Bryan Ferry». Bryanferry.com. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  64. ↑ «Concert Review: Bryan Ferry With the Hollywood Bowl Orchestra». Variety. https://variety.com/2017/music/reviews/concert-review-bryan-ferry-with-the-hollywood-bowl-orchestra-1202540038/. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  65. ↑ «Lefsetz Letter » Blog Archive » Bryan Ferry At The Hollywood Bowl». Lefsetz.com. 28 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  66. ↑ «Bryan Ferry on how Roxy Music invented art pop: 'We were game for anything'». The Guardian. 1 February 2018. https://www.theguardian.com/music/2018/feb/01/bryan-ferry-roxy-music-invented-new-pop-game-for-anything. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  67. ↑ «Bryan Ferry eyes reunion with Brian Eno: "I'd like to do some more stuff with him again"». Consequenceofsound.net. 8 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  68. ↑ Μαρκουλή, Μαρία (12 Σεπτεμβρίου 2018). «Ο Μπράιαν Φέρι στον αφρό: κέρδισε το Ηρώδειο, ανεβαίνει Θεσσαλονίκη». monopoli.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022. 
  69. ↑ «Ο δανδής της ροκ, Bryan Ferry, ανεβαίνει σήμερα Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου στη σκηνή του υπέροχου Θεάτρου Δάσους». 13 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022. 
  70. ↑ «Bryan Ferry announces 2020 UK tour and new classic live album - here's how to get tickets». Smooth (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  71. ↑ Best Classic Bands staff (4 Απριλίου 2021). «Bryan Ferry's New Live Album Supports Band and Crew». Best Classic Bands (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  72. ↑ DeRiso, Nick DeRisoNick. «May 2022 New Music Releases». Ultimate Classic Rock (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  73. ↑ «Roxy Music Announce First Tour In 11 Years». Live Nation Entertainment (στα Αγγλικά). 28 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  74. ↑ «Gaffaweb – Kate Bush – REACHING OUT – Musician (unedited) – by Peter Swales – Fall 1985». gaffa.org. 
  75. ↑ Iannacci, Elio. «Ferry tails». Globe and Mail. https://www.theglobeandmail.com/life/ferry-tails/article696296/. Ανακτήθηκε στις 30 March 2020. 
  76. ↑ «Ferry leads tributes to Hamilton». BBC News. 14 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  77. ↑ «Roxy Music: Deconstructing Rock's First Postmodern Masterpiece». Udiscovermusic.com. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  78. ↑ «Jerry Hall: The Interview». Harper's Bazaar. https://www.harpersbazaar.com/celebrity/latest/news/a625/jerry-hall-interview/. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  79. ↑ «The Many Romances of Jerry Hall». Town and Country Magazine. https://www.townandcountrymag.com/leisure/arts-and-culture/g2037/jerry-hall-relationships-men/. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  80. ↑ «Bryan Ferry: "People like you to be difficult and weird"». Uncut Magazine. https://www.uncut.co.uk/features/bryan-ferry-people-like-difficult-weird-103600/2. Ανακτήθηκε στις 18 August 2018. 
  81. ↑ «Songfacts: Kiss And Tell by Bryan Ferry». Songfacts. http://www.songfacts.com/detail.php?id=8268. Ανακτήθηκε στις 10 August 2007. 
  82. ↑ Myers, Stephanie R.. «Jerry Hall Prefers Rockers Over Brad Pitt». Softpedia. http://news.softpedia.com/news/Jerry-Hall-Prefers-Rockers-Over-Brad-Pitt-7387.shtml. Ανακτήθηκε στις 10 August 2007. 
  83. ↑ 83,0 83,1 83,2 83,3 «Faces of the Week». BBC News. 24 September 2004. http://news.bbc.co.uk/1/hi/magazine/3683752.stm. Ανακτήθηκε στις 17 November 2014. 
  84. ↑ «Isaac Ferry». Tatler. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  85. ↑ «Lucy Birley: Model, photographer and pro-hunting campaigner» (στα αγγλικά). The Independent. 31 July 2018. https://www.independent.co.uk/news/obituaries/lucy-birley-death-brian-ferry-wife-model-photography-hunting-campaign-a8469861.html. Ανακτήθηκε στις 29 October 2021. 
  86. ↑ «Bryan Ferry Speaks Out After Ex-Wife's Sudden Death» (στα αγγλικά). NME. 25 July 2018. https://www.nme.com/news/music/bryan-ferry-speaks-ex-wifes-sudden-death-2358998. Ανακτήθηκε στις 26 July 2018. 
  87. ↑ Khan, Jemima (2 Δεκεμβρίου 2018). «'Three seconds longer and we'd have crashed'». Telegraph.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  88. ↑ «Rock Star's son convicted over Commons protest». The Daily Telegraph (London). 26 May 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220112/https://www.telegraph.co.uk/news/1490800/Rock-stars-son-convicted-over-Commons-protest.html. Ανακτήθηκε στις 28 December 2010. 
  89. ↑ Roberts, Alison (26 December 2004). «Otis Ferry: Leader of the pack». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2015. https://web.archive.org/web/20150925145503/http://www.independent.co.uk/news/people/profiles/otis-ferry-leader-of-the-pack-6155394.html. Ανακτήθηκε στις 16 December 2014. 
  90. ↑ 90,0 90,1 «The Times & The Sunday Times». Timesonline.co.uk. http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/men/article4790447.ece. Ανακτήθηκε στις 9 July 2017. 
  91. ↑ Bryan Ferry – Olympia (liner notes and The Making of Olympia DVD), Virgin Records, 2010
  92. ↑ «Tara Ferry keeps dad Bryan Ferry on song». Daily Express (London). 2 February 2011. http://www.express.co.uk/posts/view/226582. Ανακτήθηκε στις 17 November 2014. 
  93. ↑ «Bryan Ferry thanks medics after son Merlin's crash». BBC News. 6 January 2015. https://www.bbc.com/news/uk-england-shropshire-30696506. Ανακτήθηκε στις 13 January 2021. 
  94. ↑ «Melting moment for King of Cool». Evening Post. 11 October 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2007. https://web.archive.org/web/20070930192224/http://www.vivaroxymusic.com/reviews_2002%2BFrantic%2BTour_225.shtml. Ανακτήθηκε στις 15 June 2007. 
  95. ↑ «Ferry back together with younger lover». Digital Spy. 11 February 2006. https://www.digitalspy.com/showbiz/a29051/ferry-back-together-with-younger-lover/. 
  96. ↑ «JUST MARRIED – Bryan Ferry» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020. 
  97. ↑ «Bryan Ferry, 66, marries Amanda Sheppard, 29, in Caribbean wedding». Metro. 10 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020. 
  98. ↑ Sawer, Patrick (31 August 2013). «What's her name? Roxy Music's Bryan Ferry splits from wife after 19 months». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220112/https://www.telegraph.co.uk/news/celebritynews/10277931/Whats-her-name-Roxy-Musics-Bryan-Ferry-splits-from-wife-after-19-months.html. 
  99. ↑ «Divorce for Bryan Ferry and wife». Oxford Mail. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2020. 
  100. ↑ «Musicians coining it in Sunday Times Rich List». Iptegrity.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2014. 
  101. ↑ Matre, Lynn Van. «BRYAN FERRY». Chicago Tribune. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021. 
  102. ↑ «Ich wäre gern ein Amateur» (στα γερμανικά). Die Welt. 4 March 2007. https://www.welt.de/wams_print/article744996/Ich_waere_gern_ein_Amateur.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2007. 
  103. ↑ «Nazi Ferry gaffe». SomethingJewish. 16 April 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 May 2012. https://web.archive.org/web/20120522135024/http://www.somethingjewish.co.uk/articles/2280_nazi_ferry_gaffe.htm. Ανακτήθηκε στις 17 April 2007. 
  104. ↑ «Ferry apologises for Nazi remarks». BBC News. 16 April 2007. http://news.bbc.co.uk/1/hi/6561177.stm. 
  105. ↑ Beckford, Martin (17 April 2007). «Bryan Ferry apologises for Nazi comments». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220112/https://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1548818/Bryan-Ferry-apologises-for-Nazi-comments.html. Ανακτήθηκε στις 19 September 2018. 
  106. ↑ Quilter, James (17 Σεπτεμβρίου 2011). «M&S to drop Bryan Ferry following Nazi comments». Marketing Magazine. Haymarket Brand Media. 
  107. ↑ «Bryan Ferry dropped by Marks & Spencer». NME. 14 May 2007. https://www.nme.com/news/music/bryan-ferry-21-1345649. Ανακτήθηκε στις 19 September 2018. 
  108. ↑ «Clapton, Ferry and more on your doorstep». BBC Berkshire. 12 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2021. 
  109. ↑ Farndale, Nigel (16 April 2008). «Bryan Ferry: 'I don't want to be controversial'». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220112/https://www.telegraph.co.uk/culture/music/3672494/Bryan-Ferry-I-dont-want-to-be-controversial.html. Ανακτήθηκε στις 16 May 2009. 
  110. ↑ «Black and white (and green) all over at the Tory ball». Evening Standard. 13 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2021. 
  111. ↑ Potton, Ed (28 Φεβρουαρίου 2020). «Pilates and a martini a day: Bryan Ferry on how to remain a pop idol». The Times. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2021. 
  112. ↑ «Celebrities' open letter to Scotland – full text and list of signatories». The Guardian (London). 7 August 2014. https://www.theguardian.com/politics/2014/aug/07/celebrities-open-letter-scotland-independence-full-text. Ανακτήθηκε στις 26 August 2014. 
  113. ↑ «Is Your Love Strong Enough (Long Version)». Soundcloud.com. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2018. 
  114. ↑ «DRAGON TATTOO – Bryan Ferry». Bryanferry.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2017. 
  115. ↑ Berny, Michel (1980-03-01), Episode #1.4, Petit déjeuner compris, https://www.imdb.com/title/tt2138376/?ref_=ttfc_fc_cl_i37, ανακτήθηκε στις 2022-04-23 
  116. ↑ Wentz, Jan, The Porter, BM8 Films, Omeletfilm, https://www.imdb.com/title/tt0478424/, ανακτήθηκε στις 2022-04-05 
  117. ↑ «Breakfast on Pluto Chapters from My Life by Patrick 'kitten' Braden (2006)». BFI (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022. 
  118. ↑ Bryan Ferry dans 'Petit Déjeuner Compris' Part 1. 16 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2015. CS1 maint: Unfit url (link)
  119. ↑ Babylon Berlin (TV Series 2017– ) - IMDb, https://www.imdb.com/title/tt4378376/soundtrack/, ανακτήθηκε στις 2022-04-23 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπράιαν_Φέρι&oldid=10276205"