Αυτό το λήμμα αφορά την τέχνη της αγγειοπλαστικής. Για την αγγειοπλαστική στην ιατρική, δείτε: Αγγειοπλαστική (ιατρική).
Αγγειοπλάστης δίνει το επιθυμητό σχήμα στο κεραμικό δοχείο καθώς αυτό περιστρέφεται. (Καππαδοκία, Τουρκία).
Με τον όρο αγγειοπλαστική εννοείται η τέχνη του αγγειοπλάστη, μία από τις παλαιότερες και πλέον διαδεδομένες τέχνες. Αντικείμενό της είναι η παραγωγή προϊόντων από πηλό που ψήνεται σε ψηλές θερμοκρασίες[1] για να γίνει σκληρός και ανθεκτικός. Η αγγειοπλαστική είναι μια από τις αρχαιότερες ασχολίες του ανθρώπου, καθώς τα προϊόντα αγγειοπλαστικής ήταν απαραίτητα για την αποθήκευση και μεταφορά κυρίως υγρών (λόγω της υδατοστέγειας του πηλού), αλλά και στερεών προιόντων. Κάποια αγγεία τα οποία είχαν ξεχωριστό σκοπό κατασκευάζονταν περίτεχνα και με υπέροχες αγγειογραφίες, κάνοντας τα έτσι σημαντικά κομμάτια της ιστορίας.
Στον σύγχρονο πολιτισμό, τα περισσότερα κεραμικά κατασκευάζονται βιομηχανικά και έτσι η τέχνη έχει χάσει το παλιό της κύρος. Ωστόσο, η αγγειοπλαστική παραμένει και στις μέρες μας, μία αναγνωρισμένη και σεβαστή μορφή διακοσμητικής τέχνης καθώς τα περισσότερα διακοσμητικά κεραμικά κατασκευάζονται με τον παραδοσιακό τρόπο.
↑Γιώργος Σπανουδάκης, Οι τεχνικές ζωγραφικής των αρχαίων ελληνικών αγγείων σ.15 «Η εξέλιξη της διακόσμησης ίσως έγινε με την τυχαία αναγωγική ατμόσφαιρα του καμινιού στη σωστή θερμοκρασία 800-945β.C. η οποία μετέβαλε με τη σύντηξη το καφεκόκκινο αργιλικό χρώμα στην επιφάνεια του αγγείου σε μελανό, καφέ ή φαιό μείγμα χαλαζία, ένα χρώμα το οποίο από την προέλευσή του και τη μεγάλη του αντοχή ονομάζεται χρώμα του σιδήρου»
