Μπαμπά Φαρίντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπαμπά Φαρίντ
فرِیدُالدّین گنج شکَر‬
Το Ιερό του Μπαμπά Φαρίντ στο Πακπάταν του Πακιστανικού Παντζάμπ
Γέννηση~ 4 Απριλίου 1175[1]
Κοτεβαλ, Μουλτάν, Παντζάμπ, Σουλτανάτο Γκουρίδων (σημερινό Πακιστάν)
Γενέτειρα πόληΚοτεβαλ, Μουλτάν, Παντζάμπ, Σουλτανάτο Γκουρίδων (σημερινό Πακιστάν)
Κοίμηση~ 7 Μαΐου 1266[1]
Πακπάταν, Παντζάμπ, Σουλτανάτο του Δελχί (σημερινό Πακιστάν)
Τιμάται απόΣουφισμός ιδιαίτερα στο Τάγμα Τσίστι, Σιχισμός[2]
Μείζον ιερόΙερό του Μπαμπά Φαρίντ, Πακπάταν, Πακιστάν
ΕπιρροέςΚουτμπούτιν Μπακτιάρ Κάκι
ΕπηρέασεΠολλούς, με πιο επιφανείς τους Νιζαμουντίν Αουλίγια, Τζαμαλαντίν Χάνσβι και Αλαουντίν Σαμπιρ Καλιγιάρι
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μπαμπά Φαρίντ (~ 4 Απριλίου 1175 – 7 Μαΐου 1266) ήταν ένας Μουσουλμάνος ιεροκήρυκας και μυστικιστής από το Παντζάμπ του 12ου αιώνα,[3] που έγινε «ένας από τους πιο σεβαστούς και διακεκριμένους... Μουσουλμάνους μυστικιστές» της μεσαιωνικής περιόδου.[4] Το πλήρες όνομά του είναι Φαριντουντίν Γκανζσακάρ, και αναφέρεται, επίσης, με ευλάβεια ως Σαΐχ Φαρίντ από τους Μουσουλμάνους, Σιχ και Ινδουιστές της περιοχής του Παντζάμπ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φαριντουντίν ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος των Σούφι που γεννήθηκε περί το 1175 μ.Χ. στο χωριό Κοτεβαλ, σε απόσταση 10 χλμ. από το Μουλτάν, στην περιοχή του Πακιστανικού Παντζάμπ, στην οικογένεια των Τζαμαλαντίν Σουλεϊμάν και Μαριαμ Μπιμπι. Ήταν Σουνίτης Μουσουλμάνος και ένας από τους ιδρυτές του σουφιστικού τάγματος Τσίστι. [1] Ο Μπάμπα Φαρίντ μαθήτευσε στο Μουλτάν, που τότε ήταν μουσουλμανικό εκπαιδευτικό κέντρο. Εκεί γνώρισε τον δάσκαλό του, Κουτμπούντιν Μπακτιάρ Κάκι, έναν αναγνωρισμένο άγιο Σούφι, ο οποίος πέρασε από το Μουλτάν καθώς ταξίδευε από τη Βαγδάτη προς το Δελχί. Όταν ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του, ο Φαρίντ έφυγε για το Σιστάν και το Κανταχάρ, και στην ηλικία των 16 ετών πήγε μαζί με τους γονείς του στη Μέκκα για το προσκύνημα Χατζ.

Μόλις τελείωσε η εκπαίδευσή του, μετακόμισε στο Δελχί, όπου διδάχθηκε το ισλαμικό δόγμα από τον δάσκαλό του, τον Κουτμπούντιν Μπακτιάρ Κάκι. Στη συνέχεια, μετακόμισε στο Χάνσι της Χαρυάνα. Το 1235, μετά το θάνατο του Κουτμπούντιν, ο Φαρίντ έγινε ο πνευματικός του διάδοχος, έφυγε από το Χάνσι και εγκαταστάθηκε στο Ατζονταν [5] (σημερινό Πακπάταν του Πακιστάν) αντί να πάει στο Δελχί. Στο δρόμο του για την Ατζοντάν πέρασε από την πόλη Φαρίντκοτ, όπου γνωρίστηκε με τον 20χρονο Νιζαμουντίν Αουλίγια, ο οποίος αργότερα έγινε μαθητής του και διάδοχός του. Ο ανιψιός, μαθητής και διάδοχός του, ο Αλαουντίν Σαμπίρ Καλιγιάρι, ήταν από τους μεγαλύτερους αγίους των Σούφι από τον οποίον άρχισε το παρακλάδι Σαμπιρίγια του τάγματος Τσίστι.

Ο Μπαμπά Φαρίντ είχε τρεις συζύγους και οκτώ παιδιά (πέντε γιους και τρεις κόρες). Μία από τις συζύγους του, η Χαζαμπάρα, ήταν η κόρη του Σουλτάνου Νασιρουδίν Μαχμούντ.

Μια φορά ο πολύ γνωστός Άραβας εξερευνητής Ιμπν Μπατούτα επισκέφθηκε τον άγιο Σούφι. Είπε ότι ο Φαριντουντίν Γκανζσάκαρ ήταν η πνευματική καθοδήγηση του Σουλτάνου του Δελχί, και ότι ο Σουλτάνος του είχε παραχωρήσει το χωριό Ατζοντάν. Επίσης γνώρισε τους δυο γιους του Μπαμπά Φαρίντ.

Οι απόγονοι του Μπαμπά Φαρίντ αναφέρονται ως Φαρίντοι, συνήθως έχουν το επίθετο Φαρούκι και βρίσκονται στο Πακιστάν, στην Ινδία και στη διασπορά. Ένας από τους απογόνους του Φαριντουντίν Γκανζσάκαρ ήταν ο άγιος Σούφι Σαλίμ Τσίστι, του οποίου η κόρη έγινε η θετή μητέρα του αυτοκράτορα Τζαχανγκίρ των Μουγκάλ. Οι απόγονοί τους εγκαταστάθηκαν στο Σεϊκουπούρ του Μπανταούν, όπου βρίσκονται ακόμα τα ερείπια του φρούριού τους. Aπόγονός του ήταν και ο γνωστός λόγιος Σούφι Μουχιμπουλαχ Αλαχαμπάντι (1587-1648). [6]

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο λαϊκός μύθος λέει ότι όταν ο Μπάμπα Φαρίντ πήγε στη ζούγκλα για να διαλογιστεί, πήρε μαζί του ένα κομμάτι ξύλο. Ήταν κάτι που το μάσαγε όταν αισθανόταν πεινασμένος, ώστε να μην αποσπαστεί η προσοχή του από το διαλογισμό. Στο ακόλουθο ποίημα, επισημαίνει το γεγονός ότι κάποιος πρέπει να ακολουθήσει την πορεία του διαφωτισμού για να απελευθερωθεί από τα δεινά αυτού του κόσμου.

«Φαρίντ, μην αλλάξεις πορεία και χτυπήσεις αυτούς που σε χτυπούν με τις γροθιές τους
Φαρίντ, όταν βλέπεις απληστία τι αγάπη να δείς; Στην απληστία η αγάπη είναι λάθος.
Φορτωμένος το βάρος των σφαλμάτων μου, κινούμαι στην περιβολή των μαύρων ενδυμάτων
Και οι άνθρωποι με βλέπουν και με αποκαλούν δερβίση
Η υπόσχεσή μου στην αγάπη μου, έχει πολύ δρόμο ακόμα και λασπωμένα μονοπάτια μπροστά
Αν προχωρήσω χαλάω τον μανδύα μου, Αν μείνω αθετώ τον λόγο μου
Ο άρτος μου είναι ξύλινος, αρκεί για να κατευνάσει την πείνα μου
Αλλά αυτός που κάνει τσιμπούσι με ψωμί και βούτυρο μάλλον χάνει.»

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φαρίντ έγραψε τα έργα του στη γλώσσα Παντζάμπι και έχει μεγάλη λογοτεχνική συνεισφορά.[7] Ιστορικά, τα Σανσκριτικά, τα Αραβικά και τα Περσικά θεωρούνταν ως οι γλώσσες των μορφωμένων και της ελίτ, και κυριαρχούσαν στα μοναστικά κέντρα, ενώ η γλώσσα Παντζάμπι γενικά θεωρούταν ως λιγότερο εκλεπτυσμένη και λαϊκή. Οι προγενέστεροι του Φαρίντ ποιητές παρέδωσαν μία φτωχή λογοτεχνία γραμμένη σε πρωτόγονη μορφή της Παντζάμπι, που βασικά περιλάμβανε παραδοσιακές και ανώνυμες μπαλάντες. [8] Ο Φαρίντ έκανε καλή χρήση της γλώσσας στα ποιήματά του και έθεσε τη βάση για την μετέπειτα λογοτεχνία της. [9]

Η πόλη Φαρίντκοτ είναι ονομασμένη προς τιμήν του. Ο θρύλος λέει ότι ο Φαρίντ πέρασε από την πόλη, που τότε ονομαζόταν Μοκαλπούρ, και απομονώθηκε για σαράντα ημέρες κοντά στο φρούριο του βασιλιά Μόκαλ. Λέγεται ότι ο Βασιλιάς εντυπωσιάστηκε τόσο από την παρουσία του που ονόμασε την πόλη προς τιμήν του, και έγινε γνωστή ως Tίλα Μπαμπά Φαρίντ. Ετήσια εορτάζεται ένα τριήμερο φεστιβάλ την 21-23 Σεπτεμβρίου προς τιμήν του Μπαμπά Φαρίντ και της άφιξής του στην πόλη.[10][11] Η πόλη Ατζοντάν [12] μετονομάστηκε σε "Πακ Πατάν του Φαρίντ", που σημαίνει «Άγιο Φεριμπότ», και σήμερα γενικά αναφέρεται ως Πακπατάν Σαρίφ. [13]

Το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο Φαρίντια, ένας θρησκευτικός μεντρεσές στο Σάχιβαλ του Πακιστανικού Παντζάμπ, είναι ονομασμένο προς τιμήν του Μπαμπά Φαρίντ. [14] Τον Ιούλιο του 1998, η κυβέρνηση του Παντζάμπ στην Ινδία ίδρυσε το Πανεπιστήμιο Επιστημών Υγείας Μπαμπά Φαρίντ στην πόλη Φαρίντκοτ.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες που εξηγούν γιατί δόθηκε στον Μπαμπά Φαρίντ ο τίτλος Γκανζ Σάκαρ,[15] που σημαίνει «Θησαυρός από Ζάχαρη». Μία λέει ότι η μητέρα του τον ενθάρρυνε να προσευχηθεί βάζοντας ζάχαρη κάτω από το χαλάκι προσευχής του. Μια φορά που το ξέχασε, ο νεαρός Φαρίντ βρήκε την ζάχαρη από μόνος του, και σε κάθε περίπτωση ήταν μια εμπειρία που του έδωσε περισσότερη πνευματική θέρμη και ένα γλυκό όνομα.

Ο Μπαμπά Φαρίντ τιμήθηκε από τους Σιχ όταν συμπεριέλαβαν 123-134 ύμνους του στο Γκουρού Γκράντ Σαχίμπ, την ιερή γραφή του Σιχισμού. Η επιλογή ήταν του Γκουρού Αρντζάν (5ος γκουρού) ο οποίος συμπεριέλαβε τους ύμνους του Μπαμπά Φαρίντ στο Αντί Γκραντ, το Πρώτο Βιβλίο των Σιχ.[16][17] Όπως υπάρχουν 10 γκουρού στον Σιχισμό, υπάρχουν και 15 Μπαγκάτ, εκ των οποίων ένας είναι ο Μπαμπά Φαρίντ.

Ιερό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα κτιρίων του Ιερού του Μπαμπά Φαρίντ

Το μικρό Ιερό του Μπαμπά Φαρίντ είναι διακοσμημένο με λευκό μάρμαρο και έχει δύο πόρτες, η μία βλέπει προς τα ανατολικά και ονομάζεται «Πύλη του Φωτός», ενώ η άλλη βλέπει στο βορρά και ονομάζεται «Πύλη του Παραδείσου». Έχει έναν μακρύ στεγασμένο διάδρομο. Μέσα στον τύμβο υπάρχουν δύο λευκοί μαρμάρινοι τάφοι. Ο ένας είναι του Μπαμπά Φαρίντ, και ο άλλος είναι του μεγαλύτερου γιου του. Αυτοί οι τάφοι καλύπτονται πάντα με υφάσματα που ονομάζονται τσαντάρ (τα πράσινα τσαντάρ είναι διακοσμημένα με Ισλαμικούς στίχους), και λουλούδια που φέρνουν οι επισκέπτες. Ο τύμβος είναι αρκετά μικρός, δεν χωρά πάνω από 10 άτομα ταυτόχρονα. Στον τύμβο δεν επιτρέπεται η είσοδος σε γυναίκες, αλλά επιτράπηκε μία φορά στην συγχωρεμένη Μπεναζίρ Μπούτο, την τότε Πρωθυπουργό του Πακιστάν.

Το συγκρότημα κτιρίων περιλαμβάνει τζαμί.

Ολοήμερα προσφέρονται γεύματα φιλανθρωπικού χαρακτήρα που ονομάζονται Λάγκαρ στους επισκέπτες.[18] [19] Το ιερό είναι ανοιχτό όλη τη μέρα και τη νύχτα για τους επισκέπτες. Διαθέτει ηλεκτρική γεννήτρια που χρησιμοποιείται όποτε υπάρχει διακοπή ρεύματος ώστε να παραμένει φωτεινό όλη τη νύχτα, όλο το χρόνο. Υπάρχουν περιοχές και για τα δύο φύλα, και μερικές περιοχές μόνο για γυναίκες. Στο συγκρότημα κτιρίων του ιερού περιλαμβάνεται ένα καινούριο τζαμί. Χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά έρχονται στο ιερό φέροντας επιθυμίες και προβληματισμούς, ευχόμενοι για καλυτέρευση των πραγμάτων και υποσχόμενοι φιλανθρωπικές δωρεές.[20] Για ευχαριστία προσφέρουν φαγητό στους επισκέπτες και στους φτωχούς, και ρίχνουν χρήματα σε μεγάλους κουμπαράδες,[21] που τελικά καταλήγουν στο ταμείο του αρμόδιου κρατικού τμήματος του Πακιστάν που συντηρεί το ιερό.

Την 25η Οκτωβρίου 2010, μια βόμβα εξερράγη έξω από τις πύλες του ιερού, σκοτώνοντας έξι ανθρώπους. [22] [23]

Το Σεράι του Μπαμπά Φαρίντ στην Ιερουσαλήμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην μεγάλη παλαιά ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ, υπάρχει μία τοποθεσία που ονομάζεται Σεράι Χίντι (Ινδικό καταφύγιο ή ιερό), όπου λέγεται ότι έζησε ο Μπαμπά Φαρίντ για πολλά χρόνια πριν από 800 χρόνια, στις αρχές του 13ου αιώνα. Ο Μπαμπά Φαρίντ μπήκε στην Ιερουσαλήμ γύρω στο 1200, όταν είχε περάσει περίπου μια δεκαετία από τότε που τα στρατεύματα του Σαλαντίν εκδίωξαν τους Σταυροφόρους από την πόλη. Η τοποθεσία είναι τώρα ένα καταφύγιο προσκυνητών για τους πιστούς της Ινδικής υποηπείρου. Ο επιστάτης του κτιρίου είπε:[24] «Κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό έμεινε ο Μπαμπά Φαρίντ στην πόλη. Αλλά πολύ καιρό μετά, αφού είχε επιστρέψει στο Παντζάμπ όπου ηγήθηκε στο τάγμα Τσίστι, οι Ινδοί Μουσουλμάνοι που περνούσαν από την Ιερουσαλήμ στο δρόμο τους για τη Μέκκα ζητούσαν να προσευχηθούν εκεί που προσευχήθηκε, και να κοιμηθούν εκεί που κοιμήθηκε. Με τον καιρό σχηματίστηκαν ένα ιερό και ένα πανδοχείο στη μνήμη του Μπαμπά Φαρίντ.» Επί του παρόντος, το συγκρότημα κτιρίων του σεράι περιλαμβάνει μία βιβλιοθήκη, ένα τζαμί και ξενώνα. «Οι μεταγενέστερες αναφορές στη ζωή του λένε ότι περνούσε τις μέρες του σκουπίζοντας τα λιθόστρωτα δρομάκια γύρω από το τζαμί αλ Άκσα, η νηστεύοντας στην ηρεμία ενός σπηλαίου».

Τσίλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τσίλα (σημαίνει «σαραντάρι») είναι μία άσκηση μετάνοιας και διαλογισμού των Σούφι που περιλαμβάνει πλήρη αποχή από το φαγητό για 40 ημερονύχτια. Συνήθως πραγματοποιείται σε μοναστικό κελί. Υπάρχουν πολυάριθμα τσίλα που συνδέονται με τον Μπαμπά Φαρίντ.

  • Ένα τσίλα του Μπαμπά Φαρίντ υπάρχει στο χωριό Ντίρνταν, Λουκναράνσαρ της περιφέρειας Μπικανερ στο Ρατζαστάν της Ινδίας.
  • Στο χωριό Ποράχα της περιφέρειας Αμραβάτι στη Μαχαράστρα της Ινδίας.
  • Στην κωμόπολη Τζιράντ της Σαμουντραπούρ στην περιφέρεια Βάρντχα της Μαχαράστρα Ινδίας.
  • Στο χωριό Μανεγκαόν του Μπαργκχάτ στην περιφέρεια Σεόνι της Μαντία Πραντές στην Ινδία.
  • Στο Μπαντσιτσόλι της Παντούρνα στη Μαντία Πραντές.
  • Στο Ατζμέρ του Ρατζαστάν Ινδίας.
  • Στο Ιερό (μαζάρ) του Πακπάταν στο Πακιστάν .

Υπάρχει επίσης ένα τσίλα στην κορυφή του λόφου Ντόνφιν στο λιμάνι της πόλης Βισαχαπατνάμ, όπου λέγεται ότι ο Μπαμπά Φαρίντ πέρασε χρόνο σε μια περιοχή με μεγάλες Ινδοσυκιές.

  • Η είσοδος για το τσίλα του Μπαμπά Φαρίντ στο Τζιράντ.
    Η είσοδος για το τσίλα του Μπαμπά Φαρίντ στο Τζιράντ.
  • Κάστρο στο οποίο ο Μπαμπά Φαρίντ πραγματοποίησε τσίλα.
    Κάστρο στο οποίο ο Μπαμπά Φαρίντ πραγματοποίησε τσίλα.

Επέτειος θανάτου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ουρς είναι η επέτειος του θανάτου του άγιου και εορτάζεται ετήσια από την 5η μέχρι την 10η ημέρα του Μουχάραμ.[25] Στο Ιερό του Μπαμπά Φαρίντ, η "Πύλη του Παραδείσου" ανοίγεται μόνο μία φορά το χρόνο για το Ουρς, και εκατοντάδες χιλιάδες προσκυνητές και επισκέπτες από όλη τη χώρα και τον κόσμο έρχονται να αποτίσουν φόρο τιμής. Η πόρτα για την "Πύλη του Παραδείσου" είναι κατασκευασμένη από ασήμι και διακοσμημένη με σχέδια λουλουδιών από φύλλα χρυσού. Παραμένει κλειδωμένη όλο το χρόνο και ανοίγεται μόνο για πέντε ημέρες, από την ανατολή μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Μερικοί πιστοί πιστεύουν ότι περνώντας από αυτήν την πόρτα ένας άνθρωπος εξαγνίζεται από όλες τις αμαρτίες του.[26] Το άνοιγμα της Πύλης του Παραδείσου γίνεται με μέτρα ασφαλείας για την προστασία των ανθρώπων από ποδοπατήματα και στριμώγματα. Το 2001, 27 άνθρωποι ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου και 100 τραυματίστηκαν από αφηνιασμένο πλήθος. [27] .

Αναμνηστικό γραμματόσημο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989, για τον εορτασμό της 800ης επετείου από τη γέννηση του Μπαμπά Φαρίντ, τα Πακιστανικά Ταχυδρομεία κυκλοφόρησαν αναμνηστικό γραμματόσημο προς τιμήν του. [28]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Sufis - Wisdom against Violence) Article on Baba Farid on the South Asian magazine website published in April 2001, Retrieved 1 November 2018
  2. ↑ BBC News
  3. ↑ Nizami, K.A., "Farīd al-Dīn Masʿūd "Gand̲j̲-I-S̲h̲akar"", in: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs.
  4. ↑ K. A. Nizami, "The Life and Times of Shaikh Farid-u'd-Din Ganj-i-Shakar," in Babaji, ed. M. Ikram Chaghatai (Lahore: Sang-e-Meel Publications, 2006), p. 15
  5. ↑ Ajodhan's former name: Ajay Vardhan
  6. ↑ Schimmel, Annemarie. Islam in the Indian Subcontinent. BRILL. σελ. 98. ISBN 90-04-06117-7. , Published in 1980, now on Google Books, Retrieved 1 November 2018
  7. ↑ Omer Tarin, 'Hazrat Baba Farid Ganj Shakar and the evolution of the literary Punjabi:A Brief Review' in Journal of Humanities and Liberal Arts, 1995, pp.21-30
  8. ↑ Tarin, 27
  9. ↑ Tarin, p. 30
  10. ↑ Manns draw crowds at Baba Farid Mela The Tribune, 25 September 2007, Retrieved 1 November 2018
  11. ↑ Tilla Baba Farid The Tribune, 25 September 2007, Retrieved 1 November 2018
  12. ↑ Ajodhan's former name: Ajay Vardhan
  13. ↑ Pakpatthan Town The Imperial Gazetteer of India, 1900, v. 19, p. 332, Digital South Asia Library website, Retrieved 1 November 2018
  14. ↑ Faridia Islamic University Αρχειοθετήθηκε 2019-11-15 στο Wayback Machine., Retrieved 1 November 2018
  15. ↑ The original was probably the Persian Ganj-i Shakar, with the same meaning.
  16. ↑ (Sufis - Wisdom against Violence) Article on Baba Farid on the South Asian magazine website published in April 2001, Retrieved 1 November 2018
  17. ↑ Sikh Wiki Article on Bani Baba Farid Retrieved 1 November 2018
  18. ↑ name="Abdullah"
  19. ↑ Tarin, p 30
  20. ↑ Imperial Gazetteer 1900
  21. ↑ Imperial Gazetteer
  22. ↑ Reza Sayah (25 October 2010). «4 killed in blast at Pakistan shrine». CNN News website. http://edition.cnn.com/2010/WORLD/asiapcf/10/24/pakistan.blast/?hpt=T2. Ανακτήθηκε στις 1 November 2018. 
  23. ↑ Kamran Haider; Mian Khursheed; Hasan Mahmood (25 October 2010). «Bomb kills six at Sufi shrine in eastern Pakistan». Reuters News Agency. https://www.reuters.com/article/idUSTRE69O06820101025. Ανακτήθηκε στις 1 November 2018. 
  24. ↑ Adamson, Daniel Silas (2014-11-23). «Jerusalem's 800-year-old Indian hospice» (στα αγγλικά). BBC News website. https://www.bbc.com/news/magazine-30122030. Ανακτήθηκε στις 1 November 2018. 
  25. ↑ name="Abdullah"
  26. ↑ Tarin, pp 15-16
  27. ↑ «Fatal stampede at Pakistan festival». BBC News website. 1 April 2001. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/1254207.stm. Ανακτήθηκε στις 1 November 2018. 
  28. ↑ Commemorative postage stamp issued by Pakistan Post Office on Baba Farid's 800th Birth Anniversary on paknetmag.com website Retrieved 3 November 2018

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Sheikh Fariduddin Ganj-i-Shakar Ain-e-Akbari by Abul Fazal, English translation, by H. Blochmann and Colonel H. S. Jarrett, 1873–1907. The Asiatic Society of Bengal, Calcutta; Volume III, Saints of India. (Awliyá-i-Hind), page 363.
  • Pakpattan and Baba Farid Ganj-i-Shakar, by Muhammad Abdullah Caghtai. Kitab Khana Nauras, 1968.
  • Baba Sheikh Farid: Life and teachings, by Gurbachan Singh Talib. Baba Farid Memorial Society, 1973.
  • Baba Farid (Makers of Indian literature), by Balwant Singh Anand, Sahitya Akademi, 1975.
  • Baba Farid-ud-Din Masud Ganj-i-Shakar, by Jafar Qasimi. Islamic Book Foundation. 1978.
  • Sheikh Baba Farid aur unka Kavya, by Jayabhagavan Goyal. 1998, Atmarama & Sons. (ISBN 81-7043-081-X).
  • Savanih hayat Baba Farid Ganj-i Shakar, by Pir Ghulam Dastgir Nami. Madni Kutub Khanah.
  • Baba Farid Ganjshakar, by Shabbir Hasan Cishti Nizami. Asthana Book Depot.
  • Love is his own power: The slokas of Baba Farid. 1990, (ISBN 81-7189-135-7).
  • Hazrat Baba Farid-ud-Din Masood Ganj Shakar, by Sheikh Parvaiz Amin Naqshbandy. Umar Publications, 1993.
  • Baba Farid di dukh–chetana, by Sarawan Singh Paradesi. 1996, Ravi Sahitya Prakashan, (ISBN 81-7143-235-2).
  • Hymns of Sheikh Farid, by Brij Mohan Sagar. South Asia Books, 1999. (ISBN 0-8364-5985-7).
  • Sheikh Farid, by Dr. Harbhajan Singh. Hindi Pocket Books, 2002. (ISBN 81-216-0255-6).
  • " Great Sufi Poets of The Punjab " by R. M. Chopra, Iran Society, Kolkata, 1999.
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπαμπά_Φαρίντ&oldid=8843815"