Η Κρώμνη βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Πάϊκο σε υψόμετρο 580 μέτρα.[1] Απέχει 19 χλμ. βορειοδυτικά των Γιαννιτσών (έδρα του δήμου) και 72 χλμ. βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για χωριό το οποίο παρά τη γεωγραφική απομόνωση, ευημερούσε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι κάτοικοι του ήταν κυρίως ξυλοκόποι και κτηνοτρόφοι. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε το καταφύγιο των ανταρτών και των συνταγμάτων του ΕΛΑΣ.[2] Το 1992 με το ΦΕΚ-691/Δ/92 ανακυρήχθηκε παραδοσιακός οικισμός.[3] Αξιοθέατα της είναι το παλιό δημοτικό σχολείο, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (1858) και η βρύση με το τρεχούμενο νερό.[2]
Αναφέρεται επίσημα, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, το 1918 στο ΦΕΚ 152Α - 09/07/1918 με την παλιά ονομασία της από την περίοδο της τουρκοκρατίας ως Κορνισιόρ να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1926 με το ΦΕΚ 97Α - 18/03/1926 μετονομάστηκε σε Κρώμνη.[4] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τον Νέο Μυλότοπο, αποτελούν την κοινότητα Μυλοτόπου η οποία υπάγεται στη δημοτική ενότητα Κύρρου του Δήμου Πέλλας ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 απογράφησαν 8 κάτοικοι.[5]