Κριστίνα Κραχέλσκα
| Κριστίνα Κραχέλσκα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Μαρτίου 1914[1] Mazurki |
| Θάνατος | 2 Αυγούστου 1944[1] Βαρσοβία[2] |
| Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη[3] |
| Τόπος ταφής | Służew Cemetery (Renety Street) |
| Ψευδώνυμο | Danuta |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[4] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιήτρια συγγραφέας εθνογράφος[5] τεχνικός επείγουσας ιατρικής[5] scout[5] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Jan Krahelski |
| Συγγενείς | Βάντα Κραχέλσκα-Φιλιπόβιτς (θεία) |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Δεκανέας/Πολωνικός Εσωτερικός Στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Σταυρός του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού Σταυρός της Ανδρείας (Πολωνία) Στρατιωτικό Μετάλλιο για τον Πόλεμο 1939-1945[6] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κριστίνα Κραχέλσκα «Ντανούτα» (πολωνικά: Krystyna Krahelska "Danuta") (24 Μαρτίου 1914 - 2 Αυγούστου 1944) ήταν Πολωνή ποιήτρια, εθνογράφος, μέλος του Πολωνικού Εθνικού Στρατού και συμμετέχουσα στην Εξέγερση της Βαρσοβίας.
Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κραχέλσκα γεννήθηκε σε ένα οικογενειακό κτήμα στο Μαζούρκι, κοντά στο Μπαρανοβίχι στη Ρωσική Αυτοκρατορία (τώρα Λευκορωσία). Η οικογένειά της ήταν μια τυπική οικογένεια διανοουμένων. Ο πατέρας της, ο Γιαν Κραχέλσκι, ήταν μηχανικός και αργότερα αξιωματικός του Πολωνικού Στρατού και ο βοεβόδας του Βοεβοδάτου Πολέσιε από το 1926 έως το 1932. Η μητέρα της ήταν η Γιανίνα Μπούρι, βιολόγος. Ήταν η ανιψιά της Βάντα Κραχέλσκα-Φιλιπόβιτς (μία από τους συμμετέχοντες στην απόπειρα δολοφονίας του Ρώσου Κυβερνήτη Γκεόργκι Σκαλόν) και η ξαδέρφη του συζύγου της Χαλίνα Κραχέλσκα.
Προσχώρησε στην Πολωνική Ένωση Προσκοπισμού και Καθοδήγησης το 1928 και από το 1929 έως το 1932 ηγήθηκε μιας ομάδας προσκόπων. Το 1931, συμμετείχε στο Αγώνα Σλάβων Προσκόπων στην Πράγα ως μέλος της πολωνικής αντιπροσωπείας. Το 1932 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Ρομούαλντ Τραούγκουτ στο Μπζέστσαντ ναντ Μπούγκιεμ.[7][8]
Από τον Οκτώβριο του 1932, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, σπουδάζοντας γεωγραφία, ιστορία και εθνογραφία στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ήταν μια προστατευόμενη της Τσεζάρια Γιεντζεγιεβιτσόβα. Ερμήνευσε τραγούδια στο πολωνικό ραδιόφωνο Wilno και στο πολωνικό ραδιόφωνο της Βαρσοβίας. Τον Μάιο του 1939, πέρασε την τελική της εξέταση. Από το 1936 έως το 1937, πόζαρε για τη Λουτνβίκα Νιτσχόβα, γλύπτρια ενός από τα αγάλματα της Γοργόνας της Βαρσοβίας.[8]
Τον Σεπτέμβριο του 1939, η Βαρσοβία δέχθηκε επίθεση από τη ναζιστική Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, έζησε στη Βαρσοβία και εργάστηκε στο Εθνικό Ινστιτούτο Γεωργικής Καλλιέργειας. Ήταν αγγελιοφόρος και μεταφορέας για ειδικά καθήκοντα στην περιοχή του Νοβογκρούντεκ. Από το 1943 έως το 1944 μετέφερε όπλα, εκπαιδεύτηκε στην ιατρική και εργάστηκε ως νοσηλεύτρια στο τοπικό νοσοκομείο της Βουοντάβα. Ως νοσηλεύτρια, εκπαίδευσε κορίτσια για ιατρική υπηρεσία.[8]
Από τον Μάιο του 1943, ξανά στη Βαρσοβία και κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης της Βαρσοβίας, ανατέθηκε ως νοσηλεύτρια στην 1108η διμοιρία (διοικητής: Υπολοχαγός Κάρολ Βρουμπλέφσκι, ψευδ. «Κοράκι») στην 3η ομάδα της 1ης Μοίρας, «Jeleń» («Ελάφι») του 7ου Συντάγματος Ιππικού του Λούμπλιν, με το ψευδώνυμο «Ντανούτα». Την 1η Αυγούστου μια διμοιρία πραγματοποίησε επίθεση στο κτίριο του Οίκου του Τύπου, στην οδό Μαρσαουκόφσκα 3/5 (στον οποίο βρισκόταν το εκδοτικό γραφείο και το τυπογραφείο του «Nowy Kurier Warszawski»). Κατά της διάσωση ενός τραυματισμένου συναδέλφου, πυροβολήθηκε τρεις φορές στο στήθος. Χειρουργήθηκε στο νοσοκομείο των εξεγερμένων στην οδό Πόλνα 34, αλλά ως αποτέλεσμα των πληγών της, πέθανε το πρωί της 2ης Αυγούστου.[7]
Θάφτηκε στο σπίτι κήπου της στην οδό Πόνα 36. Μετά τον πόλεμο, οι στάχτες της μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο Σουούζεφ στην οδό Ρενέτι.
Μεταθανάτια, προήχθη στη θέση του λοχία του στρατού και της απονεμήθηκαν αρκετά μετάλλια.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έγραψε ποιήματα και τραγούδια στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. Το πιο διάσημο από τα ποιήματά της ήταν το «Hej chłopcy, bagnet na broń» («Γεια σας αγόρια, ξιφολόγχη στο τουφέκι»), που γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1943 για τους στρατιώτες του υπόγειου τάγματος «Baszta». Έγινε το πιο δημοφιλές τραγούδι του πολωνικού υπόγειους κινήματος και της Βαρσοβίας. Το κείμενο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο υπόγειο περιοδικό «Bądź Gotów» («Να είσαι έτοιμος») (20 Νοεμβρίου 1943, αρ. 21) και επανεκτυπώθηκε αρκετές φορές στον αντάρτικο τύπο. Επιπλέον, δημοσιεύθηκε σε δύο υπόγειες ανθολογίες: τις «Pieśni podziemne» (1944) και «Śpiewnik BCh» (Οκτώβριος 1944), καθώς και σε πολλές πολεμικές ανθολογίες.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής, δύο από τα ποιήματά της ήταν γνωστά και τραγουδιόνταν ευρέως: το τραγούδι «Kołysanka» («Νανούρισμα») που γράφτηκε το 1941-1942, με εναλλακτικό τίτλο το «Kołysanka o zakopanej broni» («Νανούρισμα των θαμμένων όπλων») και το «Kujawiak», επίσης γνωστό ως «Kujawiak konspiracyjny» («Κουγιαβιανοί συνωμότες») και «Kujawiak partyzancki» («Κουγιαβιανοί παρτιζάνοι»).
Μετά τον πόλεμο, δημοσιεύθηκαν δύο συλλογές ποιημάτων και τραγουδιών της, συμπεριλαμβανομένων των «Smutna rzeka» («Λυπημένο ποτάμι») και «Wiersze» («Ποιήματα»).
Τα κείμενά της έχουν χρησιμοποιηθεί από την Άγκα Ζάριαν στο άλμπουμ της «Umiera piękno» («Η ομορφία πεθαίνει»).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. krystyna-krahelska.
- ↑ psb.13441.1.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013793438. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013793438. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2023.
- ↑ 7,0 7,1 «Krystyna Krahelska». 1944.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Grochowska, Maria Marzena. «Krystyna Krahelska „Warszawskiej Syrenie dała swą twarz, powstańczej Warszawie oddała swe życie"». tpw.org.pl (στα Πολωνικά).
|