Κίνδυνοι για την υγεία από τα τατουάζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύγχρονα γάντια νιτριλίου που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης του τατουάζ και αποστειρωμένα εργαλεία.

Υπάρχουν διάφοροι κίνδυνοι για την υγεία από τα τατουάζ καθώς απαιτείται το τρύπημα του πάνω στρώματος του δέρματος, κάτι που ελοχεύει κινδύνους όπως μολύνσεις και αλλεργικές αντιδράσεις. Οι σύγχρονοι επαγγελματίες του τατουάζ μειώνουν τους κινδύνους ακολουθώντας παγκόσμιες οδηγίες προφύλαξης όπως να εργάζονται με είδη μιας χρήσης και αποστειρώνοντας τα εργαλεία τους μετά από κάθε χρήση. Πολλές δημόσιες υπηρεσίες απαιτούν από τους επαγγελματίες του τατουάζ να έχουν σχετική εκπαίδευση αιμογενών παθογόνων που παρέχεται από τον Ερυθρό Σταυρό και τον OSHA. Οι δερματολόγοι έχουν παρατηρήσει σπάνιες αλλά σοβαρές ιατρικές επιπλοκές στο σώμα από τις χρωστικές των τατουάζ, και έχουν επισημάνει πως οι άνθρωποι που αποκτούν τατουάζ σπάνια εκτιμούν τους κινδύνους για την υγεία τους πριν κάνουν τα τατουάζ τους. Ορισμένοι γιατροί συστήνουν πιο αυστηρή νομοθεσία σχετικά με τις χρωστικές που χρησιμοποιούνται στα μελάνια τατουάζ. Το ευρύ φάσμα των χρωστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται σήμερα μπορεί να επιφέρει απρόβλεπτα προβλήματα υγείας.[1]

Μόλυνση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τη στιγμή που τα εργαλεία του τατουάζ έρχονται σε επαφή με αίμα και σωματικά υγρά, ασθένειες μπορεί να μεταδοθούν αν τα εργαλεία χρησιμοποιούνται σε περισσότερα από ένα άτομο χωρίς να αποστειρωθούν. Ωστόσο, η μόλυνση μέσω τατουάζ που γίνονται σε στούντιο τατουάζ που είναι καθαρά και χρησιμοποιούν βελόνες μιας χρήσης, είναι σπάνια.[2] Παρ' όλα αυτά υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης στα ερασιτεχνικά τατουάζ, όπως αυτά που γίνονται στις φυλακές. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, ένα πρόγραμμα έχει ξεκινήσει στον Καναδά από το καλοκαίρι του 2005 όπου παρέχετε νόμιμο τατουάζ στις φυλακές, για δύο λόγους, τόσο για τη μείωση των κινδύνων για την υγεία όσο και για την παροχή στους κρατούμενους μιας επαγγελματικής δεξιότητας. Οι φυλακισμένοι εκπαιδεύτηκαν σχετικά με την επάνδρωση και τον τρόπο λειτουργίας των στούντιο τατουάζ όταν άνοιξαν έξι με επιτυχία.[3] Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ερυθρός Σταυρός απαγορεύει σε ένα άτομο που έχει κάνει τατουάζ να γίνει αιμοδότης για 12 μήνες (FDA 2000), εκτός και αν η διαδικασία έχει γίνει σε ένα στούντιο με πιστοποίηση και με άδεια λειτουργίας από το κράτος και χρησιμοποιεί τεχνικές αποστείρωσης.[4] Όλες οι Πολιτείες δεν έχουν κανονισμούς αδειών, κάτι που σημαίνει ότι τα άτομα που κάνουν τατουάζ σε αυτές τις Πολιτείες τελούν υπό 12μηνη αναβολή από το να δώσουν αίμα, άσχετα με τις συνθήκες υγιεινής του στούντιο που το έκαναν. Παρόμοια και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν παρέχει πιστοποίηση στους επαγγελματίες τατουάζ και οι αιμοδοσίες απαγορεύονται χωρίς καμία εξαίρεση για 4 μήνες σε άτομα που έχουν κάνει τατουάζ.[5] Οι ασθένειες που θεωρητικά μπορούν να μεταδοθούν με τη χρήση μη αποστειρωμένου εξοπλισμού τατουάζ ή μολυσμένου μελανιού περιλαμβάνουν τις λοιμώξεις του δέρματος, την ηπατίτιδα Β, την ηπατίτιδα C, την φυματίωση και τον ιό HIV.[2] Παρ' όλα αυτά, κανένα άτομο στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχει αναφερθεί να έχει μολυνθεί από τον ιό HIV μέσω τατουάζ που έχουν γίνει με επαγγελματικό τρόπο.[6] Μελέτες του OSHA της Πολιτείας Ουάσινγκτον έχουν υποδείξει πως αν οι βελόνες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία τατουάζ δεν είναι κούφιες, στην περίπτωση τραυματισμού από βελόνα η ποσότητα του αίματος που μεταφέρεται είναι αρκετά μικρή και η μετάδοση του ιού του HIV είναι δύσκολη. Ο κίνδυνος από τέτανο μειώνεται όταν έχει γίνει ένεση αντιτετανικού ορού πριν να γίνει το τατουάζ. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων από τα 13.387 περιστατικά ηπατίτιδας στις ΗΠΑ το 1995, οι 12 περιπτώσεις (ποσοστό 0,09%) σχετίζονταν με στούντιο τατουάζ, συγκριτικά με 43 περιστατικά (ποσοστό 0,32%) που σχετίζονταν με οδοντιατρεία.[7] Το 2006, το CDC ανέφερε 3 συμπλέγματα με 44 περιστατικά μολυσμένα με σταφυλόκοκκο ανθεκτικά στη μεθικιλλίνη που εντοπίστηκαν σε μη αδειοδοτημένους επαγγελματίες τατουάζ.[8]

Αντιδράσεις στα μελάνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ίσως εξαιτίας του μηχανισμού σύμφωνα με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του δέρματος ενσωματώνει τα σωματίδια των χρωστικών στον ινώδη ιστό, τα μελάνια τατουάζ έχουν περιγραφεί ως «εξαιρετικά μη αντιδραστικά ιστολογικά».[9] Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις αλλεργικών αντιδράσεων ιατρικά καταγεγραμμένες. Δεν υπάρχει εκτίμηση σχετικά με τη συνολική συχνότητα των αλλεργικών αντιδράσεων στις χρωστικές των τατουάζ.[10] Οι αλλεργίες στο λάτεξ είναι προφανώς πιο συνηθισμένες απ' ό,τι στα μελάνια. Πολλοί επαγγελματίες τατουάζ χρησιμοποιούν γάντια χωρίς λάτεξ όταν είναι απαραίτητο. Οι αλλεργικές αντιδράσεις στις χρωστικές τατουάζ, ενώ δεν είναι συνηθισμένες, είναι περισσότερο συχνές στο κόκκινο, κίτρινο και περιστασιακά στο λευκό χρώμα. Οι αντιδράσεις αυτές μπορεί να πυροδοτηθούν με την έκθεση στο ηλιακό φως. Τα άτομα που έχουν ευαισθησία ή αλλεργία σε συγκεκριμένα μέταλλα μπορεί να έχουν δερματικές αντιδράσεις στις χρωστικές ουσίες, αναπτύσσοντας οίδημα και/ή κνησμό και/ή ορορροή διαυγούς υγρού που ονομάζεται σέρουμ (serum). Τέτοιου είδους αντιδράσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες, ωστόσο μερικοί επαγγελματίες προτείνουν την εκτέλεση ενός προληπτικού αλλεργικού τεστ. Επειδή ο υδράργυρος και τα αζοχημικά (azo-chemicals) που υπάρχουν στις κόκκινες βαφές είναι πιο αλλεργιογόνες χρωστικές απ' ό,τι άλλες, κάνουν τις αλλεργικές αντιδράσεις στα κόκκινα τατουάζ πιο συνηθισμένες. Λιγότερο συχνές είναι οι αλλεργικές αντιδράσεις που έχουν παρατηρηθεί στις μαύρες, μωβ, και πράσινες χρωστικές. Παραδοσιακά τα μεταλλικά άλατα είναι διαδεδομένα στα μελάνια τατουάζ. Ένα τατουάζ διαστάσεων 3x5 ίντσες μπορεί να περιέχει 1 με 23 μικρογραμμάρια μόλυβδου, όμως δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία σχετικά με το αν τα μεταλλικά άλατα είναι επιβλαβή σε αυτή τη δοσολογία και μέσω αυτής της μεθόδου. Ωστόσο, το 2005, δεν υπήρξαν αναφορές για δηλητηρίαση από την τοξικότητα των μετάλλων που υπάρχουν στα μελάνια τατουάζ.[11] Οι οργανικές χρωστικές (χρωστικές χωρίς βαρέα μέταλλα) μπορεί να ελοχεύουν άλλες ανησυχίες για την υγεία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε πως σε ποσοστό κοντά στο 40% των οργανικών χρωστικών τατουάζ που χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη δεν έχουν έγκριση για καλλυντικούς λόγους και ότι σε ποσοστό κάτω από 20% περιείχαν μια καρκινογόνα αρωματική αμίνη.[12]

Επιπλοκές στους μαγνητικούς τομογράφους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχουν καταγραφεί ορισμένες περιπτώσεις εγκαυμάτων σε τατουάζ που προκλήθηκαν από μαγνητική τομογραφία. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα μεγάλα σχέδια τατουάζ που περιέχουν μαύρο μελάνι, μιας και το μαύρο χρώμα συνήθως περιέχει οξείδιο του σιδήρου. Ο μαγνητικός τομογράφος προκαλεί το ζέσταμα του σιδήρου είτε δια της επαγωγής ηλεκτρικού ρεύματος είτε μέσω του φαινομένου της υστέρησης.[13][14] Έγκαυμα μπορεί να συμβεί και σε αισθητικά τατουάζ όπως το μόνιμο μακιγιάζ,[15] αν και αυτό είναι σπάνιο.[16] Επιπλέον ακόμη και οι χρωστικές που δεν περιέχουν σίδηρο είναι γνωστό πως μπορούν να προκαλέσουν εγκαύματα κατά τη μαγνητική τομογραφία. Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα εγκαύματα στα τατουάζ είναι σπάνια, έτσι το να έχει κανείς τατουάζ δεν αποτελεί αντένδειξη για τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας.

Δερματικές παθήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χηλοειδής σχηματισμός στη θέση του τατουάζ

Οι πιο συχνές δερματικές αντιδράσεις στις χρωστικές τατουάζ είναι τα κοκκιώματα και διάφορες λειχηνοειδείς ασθένειες. Άλλες παθήσεις που έχουν καταγραφεί είναι δερματίτιδες, εναποθέσεις κολλαγόνου, δισκοειδής ερυθηματώδης λύκος, εκζέματα, υπερκεράτωση και παρακεράτωση, και χηλοειδή.

Καθυστερημένες αλλεργικές αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιδράσεις από υπερευαισθησία στα τατουάζ είναι γνωστό ότι μπορεί να εμφανιστούν με μεγάλη χρονική καθυστέρηση πρίν εκδηλωθούν τα συμπτώματα. Οξείες καθυστερημένες χρόνιες αντιδράσεις, όπως η εκζεματώδης δερματίτιδα, είναι γνωστό ότι μπορεί να εκδηλωθούν μέσα σε διάστημα μηνών ή ακόμα και είκοσι χρόνων μετά από το πιο πρόσφατο τατουάζ του ασθενή. Χρωστικές τύπου-azo (αζοχρώματα) που χρησιμοποιούνται στα τατουάζ έχουν την τάση της διάσπασης μέσω της ενζυματικής κατάλυσης των οξειδοαναγωγικών αντιδράσεων, έχοντας σαν αποτέλεσμα την δημιουργία υποπροϊόντων με υψηλά επίπεδα ηλεκτρόφιλης αρωματικής αμίνης με την ικανότητα ομοιοπολικής ένωσης με το DNA. Οι χρωστικές Νάπιθολ (Naphthol) και Άζος (Azos) διασπούνται με την έκθεση στο φως σε τοξικές και/ή καρκινογόνες αρωματικές αμίνες. Όπως και με τα βαρέα μέταλλα, αυτά τα υποπροϊόντα από την αποσύνθεση των χρωστικών συσσωρεύονται στο λεμφικό σύστημα. Τα ακρυλικά μελάνια όπως (π.χ. το φωσφορίζον μελάνι) είναι γνωστό πως κάτω από τον ήλιο πολυμερίζονται, όπου τα σωματίδια της χρωστικής του τατουάζ συγκεντρώνονται σε ένα στέρεο πλαστικό κομμάτι κάτω από το δέρμα.

Άλλες αρνητικές επιπτώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κλινική εικόνα κερατοακανθώματος.

Άλλες καταγεγραμμένες παθήσεις που προκαλούνται από τις χρωστικές των τατουάζ είναι το καρκίνωμα, η υπερπλασία, οι όγκοι και η αγγειίτιδα. Μπορεί επίσης να προκληθεί κερατοακάνθωμα, κάτι που καθιστά την αφαίρεση της πληγείσας περιοχής υποχρεωτική.

Αιμάτωμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές φορές, όταν ένα αιμοφόρο αγγείο τρυπηθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του τατουάζ, μπορεί να εμφανιστεί ένα αιμάτωμα (μώλωπας). Οι μώλωπες γενικά θεραπεύονται μέσα σε μια εβδομάδα.[17] Οι μώλωπες μπορεί να εμφανιστούν ως στεφάνι γύρω από το τατουάζ, ή αν το αίμα συσσωρευτεί, σαν μια μεγάλη μελανιά. Αυτό το μπλε ή το θολό σκούρο στεφάνι που περιβάλλει το τατουάζ μπορεί επίσης να αποδοθεί σε διάχυση της μελάνης ή "μπλόου-άουτ". Αυτός ο αποχρωματισμός εσφαλμένα συνήθως θεωρείται για αιμάτωμα και συμβαίνει όταν οι χρωστικές του τατουάζ διαχέονται στον υποδόριο ιστό κάτω από το δερματικό στρώμα του δέρματος και μπορεί να προκληθεί από μελάνι που αποθηκεύεται πολύ βαθιά στο δέρμα.[18]

Επιβάρυνση του λεμφικού συστήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές χρωστικές καταλήγουν από τη μία περιοχή του τατουάζ στους λεμφαδένες, όπου μεγαλύτερα σωματίδια μπορούν να συσσωρευτούν.[19] Όταν μεγαλύτερα σωματίδια συσσωρεύονται στους λεμφαδένες, μπορεί να αναπτυχθούν φλεγμονές. Νανοσωματίδια, όπως αυτά που δημιουργούνται από τις θεραπείες με λέιζερ τατουάζ, είναι αρκετά μικρά ώστε να μπορούν να παρασυρθούν από το λεμφικό σύστημα και να μην συσσωρευτούν.

Παρεμβολή στη διάγνωση του μελανώματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χρωστικές τατουάζ μπορεί να προκαλέσουν τον αποχρωματισμό και τη δημιουργία φλεγμονών στους λεμφαδένες, όμως ο αποχρωματισμός και οι φλεγμονές είναι επίσης οπτικές ενδείξεις για το μελάνωμα. Κατά συνέπεια η διάγνωση του μελανώματος σε έναν ασθενή με τατουάζ μπορεί να γίνει δύσκολα και θα πρέπει να λαμβάνονται ορισμένες προφυλάξεις για την αποφυγή λανθασμένων διαγνώσεων.

Επίδραση στα αντιπηκτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια αγωγή με αντιπηκτικά μπορεί να επηρεάσει τη διαδικασία του τατουάζ, προκαλώντας υπερβολική αιμορραγία. Αυτή η αυξημένη αιμορραγία μπορεί να επιβραδύνει τη διαδικασία της εισροής αρκετού μελανιού στο δέρμα. Επίσης η επούλωση των πληγών μπορεί να πάρει περισσότερο χρόνο.[20]

Δείτε ακόμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ευαγγέλου Μαριάννα Βιοχημικός Μsc (23 Ιαν. 2014). «Τατουάζ ή δερματοστιξία, Άσχημα νέα για τα τατουάζ». 
  2. ↑ 2,0 2,1 Tattoos: Risks and precautions to know first - MayoClinic.com
  3. ↑ Canada to open prison tattoo parlors May 4, 2004, CNN.com
  4. ↑ «American Red Cross of Tattooing». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2015. 
  5. ↑ Who Cannot Give Blood
  6. ↑ HIV and Its Transmission Αρχειοθετήθηκε 2009-01-14 στο Wayback Machine. July 1999, CDC
  7. ↑ CDC. Hepatitis Surveillance Report No. 56, 1995
  8. ↑ Centers for Disease Control and Prevention, MMWR 55(24)
  9. ↑ Tattoo lasers / Histology, Σούζαν Κίλμερ, eMedicine
  10. ↑ Sewak S, Graham P, Nankervis J (1999). «Tattoo allergy in patients receiving adjuvant radiotherapy for breast cancer». Australas Radiol. 43 (4): 558–61. doi:10.1046/j.1440-1673.1999.00733.x. PMID 10901983. 
  11. ↑ Metal Toxicity: Tattoos: Safe Symbols?, Environmental Health Perspectives, retrieved 7 September 2014
  12. ↑ Workshop on "Technical/scientific and regulatory issues on the safety of tattoos, body piercing and of regulated practices", European Commission, 2003
  13. ↑ «Τατουάζ κατά μαγνητικής τομογραφίας». 6 Νοε. 2014. 
  14. ↑ Wagle, WA; Smith M. (June 2000). «Tattoo-induced skin burn during MR imaging». American journal of roentgenology 174 (7): 1795. doi:10.2214/ajr.174.6.1741795. PMID 10845532. http://www.ajronline.org/cgi/content/full/174/6/1795. Ανακτήθηκε στις 1 July 2010. 
  15. ↑ Offret, H; Offret M; Labetoulle M; Offret O. (February 2009). «Permanent cosmetics and magnetic resonance imaging». Journal français d'ophtalmologie 32 (2): 131.e1–3. doi:10.1016/j.jfo.2008.07.002. PMID 20579475. 
  16. ↑ Tope, WD; Shellock FG (February 2002). «Magnetic resonance imaging and permanent cosmetics (tattoos): survey of complications and adverse events». Journal of magnetic resonance imaging 15 (2): 180–4. doi:10.1002/jmri.10049. PMID 11836774. 
  17. ↑ All Experts, New Tattoo - Bruising or Leaking, http://en.allexperts.com/q/Tattoos-3028/2008/8/New-tattoo-Bruising-Leaking.htm, ανακτήθηκε στις 2009-10-08 
  18. ↑ «The Definitive Tattoo Aftercare Guide». Dr. Jason K. Rivers, MD, FRCPC, DABD, FAAD (Dermatologist). Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014. 
  19. ↑ Think Before You Ink: Are Tattoos Safe?, U.S. Food and Drug Administration, retrieved 19 October 2009
  20. ↑ «Community Answers». 

Κλινικές μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιδράσεις στα μελάνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τοξίνες στα μελάνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Civatte J, Bazex J (2007). «Piercing and tattooing: regulation is needed to reduce complications». Bull Acad Natl Med. 191 (9): 1819–38. PMID 18663977. 
  • Hannuksela M (2005). «Tattoo pigments contains toxic compounds, but legislators do not pay attention». Duodecim. 121 (17): 1802-2. PMID 16262117. 
  • Möhrenschlager M, Worret WI, Köhn FM (2006). «Tattoos and permanent make-up: background and complications». MMW Fortschr Med. 148 (41): 34–6. PMID 17190258. 
  • Poon, Kelvin Weng Chun (2008), In situ chemical analysis of tattooing inks and pigments: modern organic and traditional pigments in ancient mummified remains, University of Western Australia 
  • Wollina U, Gruner M, Schönlebe J (2008). «Granulomatous tattoo reaction and erythema nodosum in a young woman: common cause or coincidence?». J Cosmet Dermatol. 7 (2): 84–8. doi:10.1111/j.1473-2165.2008.00368.x. PMID 18482009. 

Άλλες δερματολογικές αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαγνητικές τομογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεμφαδένες και μελάνωμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Τατουάζ
Θέματα
Κατηγορίες
Διαδικασία
Τεχνοτροπία
Μέρος στο σώμα
Άλλο
Νομικό πλαίσιο
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κίνδυνοι_για_την_υγεία_από_τα_τατουάζ&oldid=9180612"