Zimmerit

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επίστρωση Zimmerit στο εμπρόσθιο τμήμα ενός Tiger II

Η επίστρωση Zimmerit (τσίμεριτ) ήταν ένα συνθετικό υλικό, σε μορφή επίστρωσης, πάνω στις επιφάνειες θωράκισης αρμάτων και τεθωρακισμένων οχημάτων. Παρασκευάστηκε από την Chemische Werk Zimmer AG του Βερολίνου, ύστερα από προτροπή της ηγεσίας του Γερμανικού στρατού, για να περιοριστούν οι απώλειες που προκαλούσαν στα θωρακισμένα του Ανατολικού Μετώπου οι μαγνητικές εκρηκτικές συσκευές, κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σκοπός του Zimmerit ήταν να αποτρέπει την επικόλληση μαγνητικών εκρηκτικών συσκευών επάνω στη θωράκιση των αρμάτων, ή, εάν κατάφερναν να επικολληθούν, να τις αναγκάζει να πέφτουν από το βάρος τους ή λόγω των κραδασμών από την κίνηση του οχήματος.

Μετά το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη, ο Βρετανικός Στρατός δοκίμασε την παρασκευή και εφαρμογή της επίστρωσης σε δικά του άρματα, αλλά μετά τη λήξη του πολέμου στο μέτωπο του Ειρηνικού το ενδιαφέρον του ατόνησε, κυρίως λόγω της ανάπτυξης ισχυρών αντιαρματικών όπλων όπως το Μπαζούκα (Bazooka).

Σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη σύνθεσή του περιλαμβάνονταν :

Το σκεύασμα παραδιδόταν από το εργοστάσιο της Zimmer σε μορφή πυκνόρρευστου επιπλάσματος (στόκου) και η εφαρμογή του γινόταν στα άρματα γινόταν στη γραμμή παραγωγής των εργοστασίων τεθωρακισμένων ή σε προκεχωρημένα συνεργεία κοντά στο μέτωπο.

Άρματα στα οποία γινόταν εργοστασιακή εφαρμογή τσίμεριτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Περιοδικό PANZER, τεύχος 14, Εκδόσεις Περισκόπιο, 2004