Minuscule
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
| Minuscule | |
|---|---|
| Είδος | Κινούμενα σχέδια |
| Δημιουργοί | Philippe Delarue |
| Πρωταγωνιστές | Πασχαλίτσα, μυρμήγκι, μύγα |
| Χώρα |  Γαλλία |
| Παραγωγή | |
| Παραγωγή | Futurikon |
| Διάρκεια | 6 λεπτά |
| Προβολή | |
| Τηλεοπτικός σταθμός | France 2 |
| Προβολή | 25 Οκτωβρίου 2006 |
Το Minuscule είναι μια γαλλική σειρά μικρών κινούμενων σχεδίων. Οι χαρακτήρες είναι διαμορφωμένοι σε υπολογιστή, σε 3D και τοποθετούνται ενάντια στο φυσικό τοπίο. Κάθε κινούμενο επεισόδειο έχει μια αυτοτελής και συνήθως χιουμοριστική ιστορία. Ο ήχος είναι ένας συνδυασμός γνήσιων εγγραφών, εντόμων και περιβάλλοντος με τεχνητά ηχητικά εφέ. Τα διάφορα έντομα που πρωταγωνιστών εκτελούν συχνά ανθρωπομορφικές δραστηριότητες, παρουσιάζοντας ειρωνικά απεικονιζόμενη νοημοσύνη, απόλαυση και, μερικές φορές, πάθος. Οι ρυθμίσεις φόντου είναι γενικά της αγροτικής Γαλλίας και περιλαμβάνουν αγροτικές κατοικίες, φράχτες, αυτοκίνητα, οδοστρώματα, αποχετεύσεις, υδρορροές και κάδους απορριμμάτων. Στα επεισόδια της πρώτης σεζόν, οι άνθρωποι εμφανίστηκαν μόνο περιμετρικά (π.χ. ως τροχονόμοι των οδηγών των παρεμβατικών οχημάτων) και τα μεγάλα ζώα ήταν οι κύριοι απρόθυμοι μάρτυρες της ποικιλίας των δραστηριοτήτων των εντόμων, των αραχνών και των μαλακίων. Ορισμένα επεισόδια της δεύτερης σεζόν απεικονίζουν πιο σαφή αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο. Η παραγωγή μιας ταινίας μεγάλου μήκους που μοιράζεται το ίδιο δημιουργικό σύμπαν ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2012. Η ταινία με τίτλο Minuscule: Valley of the Lost Ants δημοσιεύτηκε στις 29 Ιανουαρίου 2014. Η σειρά στην Ελλάδα προβάλλεται από την ΕΡΤ2.
Ιστορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι δημιουργοί περιγράφουν τη σειρά ως "ένα απίθανο μείγμα Tex Avery και Microcosmos", που αναφέρεται στη γαλλο-ελβετική-ιταλική παραγωγή του 1996 "Microcosmos: Le peuple de l'herbe" γυρίσματα εντόμων πραγματικού βίου στο φυσικό τους περιβάλλον. Παρόμοιες αντιλήψεις μπορούν να παρατηρηθούν στη χρήση της ευρωπαϊκής επαρχίας (για τα περισσότερα επεισόδια), των παρόμοιων γωνιών και των λήψεων της κάμερας και ενός σχεδόν πανομοιότυπου μουσικού σκορ που αποτελείται κυρίως από ανοιχτές και επαναλαμβανόμενες φράσεις πιάνου. Οι δημιουργοί αναφέρουν επίσης τα κινούμενα σχέδια της Warner Bros, της δεκαετίας του 1950 ως μοντέλο της σειράς, που απευθύνονται τόσο σε νέους όσο και σε ηλικιωμένους, και η σειρά περιγράφεται συχνά ως "ένας σταυρός ανάμεσα σε ένα cartoon Tex Avery και ένα ντοκιμαντέρ της National Geographic!". Τα επεισόδια τείνουν να ακολουθούν έναν ή περισσότερους χαρακτήρες εντόμων μέσα από μια συγκεκριμένη κατάσταση και έχουν εμπλακεί σε ιστορίες όπως φυλές πολλαπλών εντόμων που θυμίζουν την ακολουθία κούρσας στο Star Wars: Επεισόδιο Ι - Η φανταστική απειλή, μια αράχνη που παγιδεύεται σε ένα μπαλόνι ήλιου και μια ακρίδα που εκτοξεύει κακόβουλα άλλα ανυποψίαστα έντομα από έναν καταπέλτη φτιαγμένο από μια χλόη.
Παραγωγή και διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Minuscule παράγεται από τον Phillipe Delarue μέσω της εταιρίας Futurikon, τον Thomas Szabo και την Hélène Giraud. Η σειρά πωλήθηκε σε περισσότερες από 100 χώρες στην τηλεόραση και σε περίπου 30 χώρες σε βίντεο.
Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Minuscule απεικονίζει μια σειρά από δεκαοκτώ ή περισσότερους επαναλαμβανόμενους χαρακτήρες, συνήθως περιορίζεται σε ένα ή δύο σε κάθε επεισόδιο, καθένα από τα οποία εμφανίζει ξεχωριστή προσωπικότητα και συμπεριφορά. Μεταξύ των πιο συχνών επαναλαμβανόμενων χαρακτήρων είναι:
- Πασχαλίτσα
- Ακρίδα
- Μύγα
- Μαύρο μυρμήγκι
- Κόκκινο μυρμήγκι
- Αράχνη
- Κόκκινη Αράχνη
- Σαλιγκάρι
Άλλοι περιστασιακοί χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κουνούπι
- Πεταλούδα
- Σεντόδο
- Σκαθάρι
- Κοκκινόψαρο
- Δρακοπεταλούδα
- Κικάντα
- Μέλισσα
- Σφήκα
- Σκώρος
Η μετάδοση της σειράς ανά τον κόσμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.svg){kind=small}
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2017.