Λίθινο Ιγκλού (1982) του Mario Merz στο KMM sculpturepark. Δείγμα της Arte Povera
H Arte Povera, η φτωχή τέχνη ως μεταμοντέρνο κίνημα έχει τις ρίζες της στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στις μεγάλες πόλεις της Ιταλίας και κυρίως στο Τορίνο. Ο όρος πιστώνεται στον Ιταλό κριτικό της τέχνης Γκερμάνο Τσελάντ (Germano Celant) το 1967[1][2] και εισήχθη στην Ιταλία σε περίοδο κοινωνικής αναταραχής, όταν οι καλλιτέχνες υιοθέτησαν ριζοσπαστική στάση, επιτιθέμενοι στις αξίες των καθιερωμένων θεσμών της κυβέρνησης, της βιομηχανίας και του πολιτισμού[3].
Σημείο εκκίνησης του κινήματος θεωρείται η έκθεση Im Spazio, που επιμελήθηκε ο Celant και πραγματοποιήθηκε στη Galleria La Bertesca στη Γένοβα της Ιταλίας, από τον Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο του 1967. Ο Celant, από τους σημαντικότερους υποστηρικτές του κινήματος Arte Povera, διοργάνωσε δύο εκθέσεις το 1967 και το 1968 και συνέγραψε το Arte Povera Storie e protagonisti, προωθώντας την ιδέα μιας επαναστατικής τέχνης, ελεύθερης από δομικές και οικονομικές συμβάσεις.
