Action Directe

*Action Directe*
Action Directe
	Έμβλημα της οργάνωσης.
Χώρα	Γαλλία
Διάστημα λειτουργίας	1979–1987
Κίνητρα	Προλεταριακή επανάσταση
Περιοχές δράσης	Γαλλία
Ιδεολογία	Αναρχισμός; Αντιφασισμός; Αντιιμπεριαλισμός; Αυτονομισμός; Μαοισμός; Μαρξισμός-Λενινισμός;
Κύριες ενέργειες	Δολοφονίες, ληστείες, βομβιστικές επιθέσεις
Αξιοσημείωτες επιθέσεις	Δολοφονίες του Ρενέ Οντράν και του Ζορζ Μπες; Επίθεση στο αρχηγείο του Εθνικού Συμβουλίου Γάλλων Εργοδοτών (1979); Επίθεση στο αστυνομικό τμήμα του Παρισιού (1986);
Κατάσταση	Ανενεργή
Μέγεθος	180–200 «μαχητές και [στενοί] συμπαθούντες» κατά την ύπαρξή της
Μέθοδοι εσόδων	Ληστείες

Η Action Directe (προφέρεται: ak.sjɔ̃ di.ʁɛkt), (ελληνικά: Άμεση δράση‎‎) ήταν γαλλική ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση που προήλθε από τον αγώνα κατά του Ισπανού δικτάκτορα Φρανθίσκο Φράνκο και το αυτόνομο κίνημα και ήταν υπεύθυνη για βίαιες επιθέσεις στη Γαλλία μεταξύ 1979 και 1987. Τα μέλη της οργάνωσης θεωρούσαν τους εαυτούς τους Αναρχοκομμουνιστές που είχαν σχηματίσει μια «αντάρτικη οργάνωση πόλης». Η γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε την οργάνωση. Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής της, τα μέλη της Action Directe δολοφόνησαν 12 άτομα και τραυμάτισαν άλλα 26. Συνδέθηκε σε διάφορες χρονικές στιγμές με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες (Ιταλία), τη Φράξια Κόκκινος Στρατός (Δυτική Γερμανία), την Πρώτη γραμμή (Ιταλία), τους Ένοπλες Πυρήνες για τη Λαϊκή Αυτονομία (Γαλλία), τους Κομμουνιστικούς Μαχητές, τις Λιβανέζικες Ένοπλες Επαναστατικές Φατρίες, τον Ιρλανδικό Εθνικό Απελευθερωτικό Στρατό, ^[3] και άλλες.

Διοίκηση της Ελίζαμπεθ Βαν Ντάικ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Διοίκηση της Ελίζαμπεθ Βαν Ντάικ ήταν κλάδος της Action Directe που δολοφόνησε τον στρατηγό του γαλλικού στρατού Ρενέ Οντράν, στις 25 Ιανουαρίου 1985, ο οποίος είχε διετελέσει Διευθυντής Διεθνών Υποθέσεων στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών. Η οργάνωση ονομάστηκε για να τιμήσει τη μνήμη του μέλους της Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF) Ελίζαμπεθ Βαν Ντάικ.

Η Διοίκηση δημιουργήθηκε ως συνδυασμένη επέκταση τόσο της Action Directe όσο και της RAF. Η Action Directe φάνηκε να φροντίζει την οργανωτική πλευρά της διοίκησης, και έτσι η ονομασία της από ένα μέλος της RAF που έχει τιμηθεί είναι λογικό αν επιδίωκαν να έχουν τουλάχιστον δημόσια ένα ενιαίο μέτωπο. Τόσο η RAF όσο και η της Action Directe επιδίωκαν ενεργά τον κοινό τους στόχο για πολιτική αυτονομία εντός των χωρών τους, με τη RAF να εδρεύει στη Γερμανία και τη Action Directe στη Γαλλία. ^[4] Ο στόχος αυτών των ομάδων για πολιτική αυτονομία δεν σταμάτησε ωστόσο στις δικές τους χώρες, και συχνά πολέμησαν ενάντια στις κυβερνήσεις των χωρών τους στην επιδίωξη αυτού που ισχυρίστηκαν ότι ήταν «πολιτική αυτονομία», ή πολιτική ελευθερία, για την εργατική τάξη του κόσμου. ^[5]

Η διοίκηση πραγματοποίησε μόνο μία επίθεση, τη δολοφονία του στρατηγού του γαλλικού στρατού Ρενέ Οντράν στις 25 Ιανουαρίου 1985. ^[6] Την εποχή του θανάτου του, ο Οντράν ήταν ανώτερος αξιωματούχος στο γαλλικό Υπουργείο Άμυνας και συγκεκριμένα στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών. Η Διοίκηση της Ελίζαμπεθ Βαν Ντάικ ανέλαβε τα εύσημα για τη δολοφονία μέσω επιστολής. ^[5] Στην επιστολή τα μέλη εξήγησαν ότι σκότωσαν τον Οντράν επειδή ήταν ο επικεφαλής των ξένων πωλήσεων όπλων της Γαλλίας και πίστευαν ότι «η στρατιωτική και οικονομική του λειτουργία βρίσκεται στο επίκεντρο του στρατηγικού ιμπεριαλιστικού σχεδίου». ^[5] Το έργο στο οποίο αναφέρεται είναι αυτό που η Action Directe και η RAF πίστευαν ότι ήταν ο στόχος του ΝΑΤΟ και των υποστηρικτικών ευρωπαϊκών χωρών να ομογενοποιήσουν τον κόσμο σε μια καπιταλιστική κουλτούρα, και ότι καθώς προχωρούσαν σε αυτόν τον στόχο θα διευρύνε το χάσμα σε δύναμη και πλούτο μεταξύ των ανώτερων τάξεων και της εργατικής τάξης. ^[5]

Συλλήψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 1981, το μέλος της Action Directe Λαχουάρι Μπεντσελάλ, γνωστός ως Φαρίντ, συνελήφθη για πλαστογραφία ταξιδιωτικών επιταγών, οι οποίες αποτελούσαν σημαντική πηγή εισοδήματος για την οργάνωση, στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Κρεμάστηκε ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στη Φινλανδική Υπηρεσία Πληροφοριών Ασφαλείας τον Ιανουάριο του 1982. Η Action Directe δεν πίστευε ότι ο Μπεντσελάλ αυτοκτόνησε και ονόμασαν μια ομάδα άμεσης δράσης προς τιμήν του. ^[7]

Υπάρχει μια συνεχής εκστρατεία από ορισμένα τμήματα της γαλλικής ακροαριστεράς που ζητούν την αποφυλάκιση υπό όρους των ακόμη φυλακισμένων μελών της Action Directe, που θεωρούν τους εαυτούς τους πολιτικούς κρατούμενους. Τον Δεκέμβριο του 2007, επετράπη στον Ζαν-Μαρκ Ρουιγιάν μια κατάσταση «ημιελευθερίας», προκειμένου να βγαίνει από τη φυλακή για παρατεταμένες περιόδους. Τον Σεπτέμβριο του 2008, ένα δικαστήριο του Παρισιού ζήτησε την ανάκληση του καθεστώτος του, αφού δήλωσε σε συνέντευξή του στην L'Express ότι «παραμένω πεπεισμένος ότι ο ένοπλος αγώνας είναι απαραίτητος σε ορισμένες στιγμές της επαναστατικής διαδικασίας». ^[8] ^[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ (fr)Serge Cosseron, Dictionnaire de l'extrême gauche, Larousse, collection À présent, 2007 ((ISBN 978-2-03-582620-6)) p. 61
↑ Selon la police en 1989 in (en) Michael Dartnell, Action directe: ultra-left terrorism in France, 1979-1987, Paris, 1995, 224 p. ((ISBN 0714645664), lire en ligne archive), p. 173
↑ Jack Holland & Henry McDonald, INLA – Deadly Divisions, 1994, p.146-7, p.214-15
↑ «Direct Action | French extremist group». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 «Kommando Elisabeth van Dyck» (PDF). Social History Portal. Φεβ. 1985. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2019.
↑ Terrorist Group Profiles (στα Αγγλικά). DIANE Publishing. 1990. σελ. 44. ISBN 9781568068640.
↑ Simola, Matti (2009). Ratakatu 12 – Suojelupoliisi 1949–2009. Helsinki: WSOY. σελίδες 123–127. ISBN 9789510352434.
↑ «Le parquet demande la révocation de la semi-liberté de Rouillan». Libération. October 1, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-09. https://web.archive.org/web/20120309145332/http://www.liberation.fr/societe/0101119728-rouillan-la-lutte-armee-est-necessaire. «"Il faut clarifier les choses: le processus de lutte armée tel qu’il est né dans l’après-68, dans ce formidable élan d’émancipation, n’existe plus (...) Mais, en tant que communiste, je reste convaincu que la lutte armée est nécessaire à un moment du processus révolutionnaire." "Il faut clarifier les choses: le processus de lutte armée tel qu’il est né dans l’après-68, dans ce formidable élan d’émancipation, n’existe plus (...) Mais, en tant que communiste, je reste convaincu que la lutte armée est nécessaire à un moment du processus révolutionnaire."»
↑ Samuel, Henry (2008-10-01). «Terrorist group Action Directe founder 'does not regret murders'» (στα αγγλικά). Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-02-08. https://web.archive.org/web/20180208123851/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/3119083/Terrorist-group-Action-Directe-founder-does-not-regret-murders.html. Ανακτήθηκε στις 2018-02-08.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Dartnell, Michael (1995). Action Directe: Ultra-Left Terrorism in France 1979-1987. Newberry House, London: Frank Cass and Co LTD. σελίδες 1–4. ISBN 0-7146-4566-4. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2018.
«France: Government must apply international standards to Action directe four» (PDF). Amnesty International. 31 Ιανουαρίου 2001.
Protestation devant les libertaires du présent et du futur sur les capitulations de 1980, Jean-Claude Lutanie, (originally published in 1981 under the pseudonym Un Incontrole, no publisher, re-published in 2011 by Editions Lutanie)
Segaller, Stephen (1986). «Action Directe, Ideologues of Violence». The Times (London).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

www.action-directe.net (στα Γαλλικά)
Campaign for the release of Action directe prisoners (στα Γαλλικά)
elhajoui (8 Φεβρουαρίου 2014). «Protestation Devant les Libertaires du Present et du Futur sur les Capitulations de 1980». Situationniste Blog (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.
https://socialhistoryportal.org/sites/default/files/raf/0319850125_0.pdf
https://books.google.com/books?id=yLH0BgAAQBAJ&pg=PA232
https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/3119083/Terrorist-group-Action-Directe-founder-does-not-regret-murders.html
"Action Directe" July 2018. Retrieved 10 May 2019. (The commando's one attack is listed under Action Directe in GTD.)

[1] (fr)Serge Cosseron, Dictionnaire de l'extrême gauche, Larousse, collection À présent, 2007 ((ISBN 978-2-03-582620-6)) p. 61

[2] Selon la police en 1989 in (en) Michael Dartnell, Action directe: ultra-left terrorism in France, 1979-1987, Paris, 1995, 224 p. ((ISBN 0714645664), lire en ligne archive), p. 173

[3] Jack Holland & Henry McDonald, INLA – Deadly Divisions, 1994, p.146-7, p.214-15

[:1-4] «Direct Action | French extremist group». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019.

[:0-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 «Kommando Elisabeth van Dyck» (PDF). Social History Portal. Φεβ. 1985. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2019.

[6] Terrorist Group Profiles (στα Αγγλικά). DIANE Publishing. 1990. σελ. 44. ISBN 9781568068640.

[7] Simola, Matti (2009). Ratakatu 12 – Suojelupoliisi 1949–2009. Helsinki: WSOY. σελίδες 123–127. ISBN 9789510352434.

[8] «Le parquet demande la révocation de la semi-liberté de Rouillan». Libération. October 1, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-09. https://web.archive.org/web/20120309145332/http://www.liberation.fr/societe/0101119728-rouillan-la-lutte-armee-est-necessaire. «"Il faut clarifier les choses: le processus de lutte armée tel qu’il est né dans l’après-68, dans ce formidable élan d’émancipation, n’existe plus (...) Mais, en tant que communiste, je reste convaincu que la lutte armée est nécessaire à un moment du processus révolutionnaire." "Il faut clarifier les choses: le processus de lutte armée tel qu’il est né dans l’après-68, dans ce formidable élan d’émancipation, n’existe plus (...) Mais, en tant que communiste, je reste convaincu que la lutte armée est nécessaire à un moment du processus révolutionnaire."»

[9] Samuel, Henry (2008-10-01). «Terrorist group Action Directe founder 'does not regret murders'» (στα αγγλικά). Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-02-08. https://web.archive.org/web/20180208123851/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/3119083/Terrorist-group-Action-Directe-founder-does-not-regret-murders.html. Ανακτήθηκε στις 2018-02-08.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]