37 Seconds
| 37 Seconds 37セカンズ | |
|---|---|
 Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Hakiri |
| Παραγωγή | Hakiri Πίτερ Μάεζ Σιν Γιαμαγκούτσι |
| Σενάριο | Hakiri |
| Πρωταγωνιστές | Μέι Καγιάμα Μισούζου Κάνο Σουνσούκε Νταϊτό |
| Μουσική | ASKA |
| Φωτογραφία | Στίβεν Μπλάχατ Τόμου Εζάκι |
| Μοντάζ | Τόμας Α. Κρούγκερ |
| Εταιρεία παραγωγής | Knockonwood Hikari Films |
| Διανομή | Films Boutique |
| Πρώτη προβολή | 9 Φεβρουαρίου 2019 (Βερολίνο) |
| Διάρκεια | 115 λεπτά[1] |
| Προέλευση | Ιαπωνία |
| Γλώσσα | Ιαπωνικά |
| δεδομένα () | |
To 37 Seconds[2] (πρωτότυπος τίτλος: 37セカンズ) είναι ιαπωνική δραματική ταινία του 2019, σε σκηνοθεσία, σενάριο και συμπαραγωγή της Hikari. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μέι Καγιάμα, Μισούζου Κάνο, Σουνσούκε Νταϊτό και Μακίκο Γιατανάμπε. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Hikari.[3] Η πλοκή του έργου περιστρέφεται γύρω από τη νεαρή Γιούμα Τακάντα, η οποία πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, με τον κόσμο της να αλλάζει όταν μία εκδότρια της είπε πως τα μάνγκα της δεν είναι αληθοφανή όσον αφορά το σεξ και να επιστρέφει αφού χάσει την παρθενιά της.
Η ηθοποιός που ερμηνεύει την πρωταγωνίστρια πάσχει στην πραγματικότητα από εγκεφαλική παράλυση. Η Hikari, είχε το σενάριο αυτό καιρό, αλλά μόλις γνώρισε την Μέι Καγιάμα, το επεξεργάστηκε για να ταιριάζει σε άτομο που έχει τη συγκεκριμένη πάθηση.[4] Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της στο 69ο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου,[5] όπου κέρδισε και το Βραβείο Κοινού.[6] Γενικότερα, η ταινία έλαβε αρκετά θετικές κριτικές, από κριτές και κοινό. Η σκηνοθεσία επαινέθηκε μεταξύ άλλων, με τη Hikari να κερδίζει βραβείο Καλύτερου Νέου Σκηνοθέτη στα Βραβεία Κινηματογράφου Ασίας. Η διανομή της ταινίας έγινε από την Films Boutique,[7] με τον Netflix ωστόσο να τη κυκλοφορεί σε Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά και χώρες της Ευρώπης.[8]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία μας εισάγει γρήγορα στον κόσμο της Γιούμα Τακάντα, ενός 23χρονου κοριτσιού που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, του οποίου η μητέρα είναι υπερπροστατευτική. Ξεκινάει, αρχικά, και μας δείχνει τη σχέση που έχει με την ξαδέλφη της, με την οποία συνεργάζεται στον σχεδιασμό manga. Όμως, η Τακάντα, θα θελήσει να δοκιμάσει και δική της εξ ολοκλήρου δουλειά, αφού όπως καταλαβαίνει ότι μπορεί η ξαδέλφη της να μην την υποστηρίξει. Έτσι, επισκέπτεται το περιοδικό Weekly Boom, για να παρουσιάσει τα σχέδιά της. Αν και άρεσαν αυτά, η εκδότρια Φουτζιμότο, της είπε ότι οι ερωτικές απεικονίσεις ήταν αρκετά ψεύτικες, κι αφού η Γιόμο, παραδέχτηκε πως είναι παρθένα, της είπε ο Φουτζιμότο, μόλις κάνει πρώτη φορά σεξ, να επιστρέψει.
Η Γιόμο, τότε το ίδιο βράδυ κατάφερε να φτάσει σε έναν κακόφημο δρόμο με οίκους ανοχής κι άλλα. Ζητά εκεί από κάποιον να της βρει έναν άνδρα. Πράγματι, κι ενώ περίμενε αυτή στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου έρχεται ένας νεαρός, αλλά τελικά δεν έγινε σεξ, διότι της έφυγαν ούρα κι εκείνος έχασε τη διάθεση του. Στο διάδρομο του ξενοδοχείου συναντά έναν άνδρα με καροτσάκι κι αυτός κι επάνω του μία ιερόδουλη. Αποκτά σχέσεις καλές μαζί της, ίσως και μητρικές. Μαζί της η Γιόμο μπορεί να εκφράσει απορίες κι επιθυμίες που στη μητέρα της δεν μπορούσε. Ένα βράδυ, λοιπόν, που διασκέδαζε η Γιόμο με τη Μάι (την ιερόδουλη), μεθάει. Γυρίζοντας σπίτι η μητέρα της είχε βρει διάφορα αντικείμενα και περιοδικά τα οποία ήταν σημάδια καθαρά ενήλικης γυναίκας που πειραματίζεται, όπως ερωτικά φορέματα, περιοδικά ενηλίκων και δονητή.
Η μάνα της μόλις τα βλέπει αυτά παθαίνει σοκ. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η Γιόμο να κλειδωθεί μέσα στο σπίτι της για μέρες, χωρίς να μπορεί να βγει έξω να βρει τους νέους της φίλους και να ζήσει της ζωή όπως τη θέλει. Μία μέρα που η μητέρα της την πήγε για φυσικοθεραπεία, κατάφερε να διαφύγει από το ιατρικό κέντρο. Λίγη ώρα αργότερα έρχεται σε επικοινωνία με τη Μάι, η οποία της δίνει κάποια λεφτά και την αφήνει να μείνει για λίγες μέρες, μαζί με τον Τοσίγια, έναν καλό νεαρό, που ήταν κι αυτός στην παρέα. Η Γιόμο είχε δεχτεί πριν χρόνια μια καρτποστάλ από το ταχυδρομείο, όπου ένας άνδρας είχε αγκαλιά ένα κορίτσι. Νομίζοντας πως της την είχε στείλει ο πατέρας της που τους είχε αφήσει όταν αυτή ήταν σε πολύ μικρή ηλικία κι αποφασίζει να πάει στη διεύθυνση που αναγράφεται. Εκεί βρίσκει τελικά τον θείο της, ο οποίος της λέει ότι ο πατέρας της πέθανε πέντε χρόνια πριν, ενώ στο καρτποστάλ, δεν ήταν αυτή, αλλά η δίδυμη αδελφή της που ζει στην Ταϊλάνδη, της οποίας φυσικά αγνοούσε την υπάρξη.
Έτσι, ο Γιόμο και ο Τοσίγια ταξιδεύουν στην Ταϊλάνδη όπου επανενώνεται με την αδελφή της και μιλάνε για τους γονείς που δεν έζησαν. Κατά την επιστροφή τους στο ξενοδοχείο, γνωστοποιείται και ο λόγος της πάθησης της, λέγοντας στον Τοσίγια, ότι έκανε 37 δευτερόλεπτα να ανασάνει αφού γεννήθηκε. Κατόπιν, επιστρέφουν στην Ιαπωνία και η Γιόμο στο σπίτι της. Εκεί η μάνα της, που είχε καταλάβει πόσο την καταπίεζε, έστω κι από αγάπη, την αντιμετωπίζει ήρεμα, αλλά μόλις η Γιόμο της λέει ότι η δίδυμη αδελφή της, θέλει να τη γνωρίσει, αγκαλιάζονται και ξεσπάνε σε δάκρυα. Η Γίομο, αργότερα πηγαίνει πάλι στην Φουτζιμότο, για να της πει ότι ολοκλήρωσε ένα έργο και να την ευχαριστήσει γιατί εξ αιτίας της έζησε πολλά που δεν θα είχε ζήσει. Η Φουτζιμότο επκλήσσεται από το έργο και θα το κυκλοφορήσει. Η ταινία τελειώνει με τη Γιόμο να να είναι στο καροτσάκι και να κυκλοφορήσει σε έναν ηλιόλουστο δρόμο του Τόκυο.
Καστ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μέι Καγιάμα ως Γιούμα Τακάντα, ένα 23χρονο κορίτσι με εγκεφαλική παράλυση, ταλαντούχα στον σχεδιασμό manga και γεμάτη περιέργεια για τη ζωή
- Μισούζου Κάνο ως Κιόκο Τακάντα, η μητέρα της Γιόμο, η οποία είναι πολύ υπερπροστατευτική
- Σουνσούκε Νταϊτό ως Τοσίγια, ένας νεαρός που αναπτύσσει σχέσεις φιλίας με τη Γιούμα
- Μακίκο Γιατανάμπε ως Μάι, μία ιερόδουλη, κατά μία έννοια μητρική φιγούρα, και φίλη της Γιούμα
- Μινόρι Χαγκιουάρα ως Σαγιάκα, η ξαδέλφη της Γιόμο, όπου συνεργάζονταν στο σχεδιασμό manga
- Γιούκα Ιτάγια ως Φουτζιμότο, εκδότρια του Weekly Boom, που η συζήτηση της με τη Γιούμα της αλλάζει τη ζωή
- Σιζούκα Ισιμπάσι ως Φυσικοθεραπέυτρια
- Κιγιοχίκο Σιμπουκάουα ως ο νταβαντζής που βρίσκει στη Γιούμα έναν άνδρα που τόσο ήθελε να γνωρίσει
- Σόχεϊ Ούνο ως Ικετάνι, ο θείος της Γιούμο, που δεν είχε γνωρίσει ποτέ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «37 Seconds». Tribeca Film Festival. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ελληνική μετάφραση: 37 Δευτερόλεπτα
- ↑ «37 Seconds». TIFF.net. 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 37 Seconds Filmmaker Hikari in the Corner Booth (στα Αγγλικά). Netflix Film. 2020. Συμβαίνει στα 2. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2022. Text " Netflix" ignored (βοήθεια); Unknown parameter
|producer=ignored (βοήθεια) - ↑ «Panorama 2019: Breaking Free». Berlinale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Japanese director Hikari's '37 Seconds' wins prizes at Berlin Film Festival». The Japan Times (στα Αγγλικά). 17 Φεβρουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Leo Barraclough (14 Φεβρουαρίου 2019). «Berlin: Films Boutique Picks Up Hikari's Festival Entry '37 Seconds' (EXCLUSIVE)». Variety. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2019.
- ↑ «37 Seconds [programme note]». Toronto International Film Festival. 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Official website Αρχειοθετήθηκε 2019-02-20 στο Wayback Machine.
- 37 Seconds στην IMDb
- 37 Seconds στο Rotten Tomatoes