2929 Χάρρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2929 Χάρρις
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): E. Bowell
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Ιανουαρίου 1982
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1982 BK1 , 1965 AU
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,070
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,119 AU (466,6 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,900 AU (433,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,337 AU (499,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2011,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 14,883 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

142,78 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 25,39 °
Μέση ανωμαλία (M): 218,91 °


Ο Χάρρις (Harris) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική (δηλαδή την προς τον Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,6. Ανακαλύφθηκε το 1982 από τον Αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Μπόουελ, που παρατηρούσε από την `Αντερσον Μέσα (σταθμός του Αστεροσκοπείου Λόουελ), και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου `Αλαν Χάρρις (Alan W. Harris, γενν. περ. 1944), που μελέτησε τους αστεροειδείς.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Χάρρις είναι T. Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]