2311 Ελ Λεονθίτο
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Αστεροσκοπείο Φελίξ Αγκυγιάρ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 10 Οκτωβρίου 1974 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1974 TA1 , 1928 DM, 1944 KD, 1972 KH, 1972 LM, 1976 AE |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,042 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,637 AU (544,1 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 3,484 AU (521,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,790 AU (567,0 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2533,5 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 6,617 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
156,72 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 191,465 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 209,675 ° |
Ο Ελ Λεονθίτο (El Leoncito) είναι ένας σκουρόχρωμος αστεροειδής, που περιφέρεται στην εξωτερική (δηλαδή την προς τον Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,52. Ανακαλύφθηκε το 1974 από το προσωπικό του «Αστεροσκοπείου Φελίξ Αγκυγιάρ» στο Ελ Λεονθίτο της Αργεντινής και πήρε το όνομά του από την τοποθεσία αυτή, που είναι εθνικό πάρκο.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος του Ελ Λεονθίτο εκτιμάται σε 53,14 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι D, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0388. Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται ο Ελ Λεονθίτο γύρω από τον εαυτό του.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 2310 Ολσανίγια | 2311 Ελ Λεονθίτο | 2312 Ντουμπόσιν |
|---|