2289 Μακμίλαν

**2289 Μακμίλαν**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	C.J. van Houten,; I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels
Ημερομηνία ανακάλυψης:	24 Σεπτεμβρίου 1960
Εναλλακτικές ονομασίες B:	6567 P-L, 1933 FT
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,144
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,637 AU (394,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,257 AU (337,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,016 AU (451,2 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1563,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	2,154 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 190,03 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	41,63 °
Μέση ανωμαλία (M):	170,66 °

Ο Μακμίλαν (McMillan) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,297. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ. Πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου Ρόμπερτ Μακμίλαν, επικεφαλής του προγράμματος Σπέισγουοτς.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Μακμίλαν είναι άγνωστα.