1727 Μέττε
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Ντέιβιντ Άντριους |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 25 Ιανουαρίου 1965 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1965 BA, 1955 DC |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,102 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 1,854 AU (277,3 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 1,665 AU (249,1 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,043 AU (305,6 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 922,0 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 22,895 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
133,06 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 313,08 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 261,90 ° |
Η Μέττε (Mette) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στα εσωτερικά όρια της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,594. Ανακαλύφθηκε το 1965 από τον Ιρλανδό αστρονόμο Ντέιβιντ Άντριους, που παρατηρούσε από το Μπλουμφοντέιν της Νότιας Αφρικής και του έδωσε το όνομα της συζύγου του. Υπήρξε ο μοναδικός αστεροειδής που ανεκάλυψε ο συγκεκριμένος αστρονόμος.
Η Μέττε είναι ένας από τους ελάχιστους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης που συμπληρώνει μία περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε λιγότερες από χίλιες γήινες ημέρες. Στο περιήλιό της πλησιάζει κάποτε τον πλανήτη Άρη. Η σχετικά μεγάλη όμως κλίση της τροχιάς της ως προς την εκλειπτική περιορίζει την πιθανότητα για προσεγγίσεις κοντινότερες των λίγων εκατομμυρίων χιλιομέτρων και, πολύ περισσότερο, για μία σύγκρουση των δύο σωμάτων.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο φασματικός τύπος της Μέττε είναι S (λιθώδης). Η Μέττε περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 2 ώρες και 59 λεπτά, μια ταχεία περιστροφή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1726 Χοφμάιστερ | 1727 Μέττε | 1728 Γκαίτε Λινκ |
---|