Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο
Συντεταγμένες: 37°56′34″N 23°41′51″E / 37.9426801°N 23.6975555°E
| Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο | |
|---|---|
 | |
| Είδος | νοσοκομείο |
| Διεύθυνση | Λεωφόρος Συγγρού 356, Καλλιθέα, 17674 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°56′34″N 23°41′51″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Καλλιθέας |
| Τοποθεσία | Καλλιθέα Αττικής |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έναρξη κατασκευής | 6 Οκτωβρίου 1992 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
| δεδομένα (π) | |
Το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (ΩΚΚ) ή απλά «Ωνάσειο» είναι πρότυπο νοσοκομείο, εξειδικευμένο στις παθήσεις της καρδιάς ενηλίκων και παίδων, και αποτελεί δωρεά του κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» στο ελληνικό Δημόσιο.[1] Είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και λειτουργεί υπό την εποπτεία του ελληνικού Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Βρίσκεται στην Καλλιθέα της Αθήνας, στο τέρμα της λεωφόρου Ανδρέα Συγγρού (Συγγρού 356).[2]
Το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο αποτέλεσε το σκηνικό όπου διαδραματίστηκε η τελευταία πράξη του ενεργού πολιτικού βίου του Ανδρέα Παπανδρέου, πρωθυπουργού της Ελλάδας και πρωταγωνιστή της δημόσιας ζωής της επί δεκαετίες. Για 4 μήνες, από την Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 1995 έως την Πέμπτη 21 Μαρτίου 1996 ο Α. Παπανδρέου νοσηλεύτηκε στο Ωνάσειο, υποβάλλοντας την παραίτησή του στις 15 Ιανουαρίου του 1996.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας από τους στόχους του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» (το οποίο ιδρύθηκε το 1975 από την κόρη του Αριστοτέλη Ωνάση, Χριστίνα) ήταν και η δημιουργία σύγχρονου καρδιοχειρουργικού κέντρου στην Αθήνα, καθώς, ενώ οι καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις είχαν ήδη αρχίσει να πραγματοποιούνται στην Ελλάδα, οι δυνατότητες των κρατικών νοσοκομείων δεν μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού, με αποτέλεσμα την συνεχώς αυξανόμενη έξοδο μεγάλου αριθμού καρδιοπαθών στο εξωτερικό.[3]
Οι εργασίες ανέγερσης ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1987 (τον θεμέλιο λίθο τοποθέτησε στις 8 Οκτωβρίου 1987 ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που έμελλε να γίνει ο διασημότερος ασθενής του Ωνασείου) και ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1992. Στις 6 Οκτωβρίου 1992 έγινε η επίσημη έναρξη της λειτουργίας του Κέντρου.[3]
Το Ωνάσειο κόστισε συνολικά 75 εκατομμύρια δολάρια (με την ισοτιμία που ίσχυε το 1992) και βρίσκεται σε έκταση 8.000 τ.μ. Ένα μεγάλο μέρος του συνολικού κόστους διατέθηκε για τον εφοδιασμό του Κέντρου με τα πιο προηγμένα τεχνικά μέσα λειτουργίας και τα πιο σύγχρονα επιστημονικά όργανα.[3]
Η διαρρύθμιση του Ωνασείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την περίοδο της νοσηλείας του Ανδρέα Παπανδρέου, από τις 20 Νοεμβρίου 1995 μέχρι τις 21 Μαρτίου 1996 (οπότε και κατέστη κέντρο του ελληνικού δημόσιου βίου) η διαρρύθμιση του Ωνασείου είχε ως εξής:[4]
- Ισόγειο: Πτέρυγα διοίκησης, εξωτερικά ιατρεία, κλινικά εργαστήρια, διαγνωστικά τμήματα
- 1ος όροφος: Χειρουργεία, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, Μονάδα Θεραπείας Εμφραγμάτων, αιμοδυναμικό εργαστήριο (στον 1ο όροφο βρισκόταν και ο πρωθυπουργός)
- 2ος όροφος: Αποδυτήρια προσωπικού, θεωρείο χειρουργείου, κεντρική αποστείρωση, βιβλιοθήκη, παρεκκλήσι, γραφεία των διευθυντών
- 3ος όροφος: Κλιματιστικές εγκαταστάσεις, φαρμακείο
- 4ος όροφος: Εργαστήριο ηλεκτροφυσιολογίας και βηματοδότησης, παιδιατρικό τμήμα, δίκλινα και τετράκλινα δωμάτια νοσηλείας
- 5ος όροφος: Δίκλινα και τετράκλινα δωμάτια νοσηλείας
- 6ος όροφος: Δίκλινα, τετράκλινα και μονόκλινα δωμάτια νοσηλείας, καθώς και σουίτες
- 7ος όροφος: Καθιστικό, εστιατόριο, αίθουσα Τύπου, αίθουσα διαλέξεων, αίθουσα Διοικητικού Συμβουλίου (στον 7ο όροφο γινόταν η ενημέρωση των δημοσιογράφων)
- 8ος όροφος: Ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις
Το Ιατρικό Συμβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους 4 μήνες της συνεχούς νοσηλείας του Ανδρέα Παπανδρέου, κέντρο των «ιατρικοπολιτικών» εξελίξεων αποτέλεσε το Ιατρικό Συμβούλιο του Ωνασείου, που συγκροτήθηκε ad hoc, επιφορτισμένο με την τελική ευθύνη για την πορεία της νοσηλείας και θεραπείας του πρωθυπουργού. Στο Ιατρικό Συμβούλιο προήδρευε ο καθηγητής και ακαδημαϊκός (διατέλεσε και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών) Γρηγόριος Σκαλκέας.[5] Στο Συμβούλιο μετείχαν Έλληνες και ξένοι γιατροί, μεταξύ τους και ο υπουργός Υγείας (και προσωπικός γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου) Δημήτρης Κρεμαστινός.[6] Από τους υπόλοιπους, γνωστοί στην κοινή γνώμη έγιναν και οι Στάθης Ηλιοδρομίτης, Παύλος Τούτουζας, Βασίλης Γολεμάτης, Γιώργος Δαΐκος, Λίλα Παπαδημητρίου κ.ά. και από τους ξένους ο Αμερικανός Τζον Μπακ, ο Αργεντινός Ρονάλντο Ροτοντέλι, και ο Βρετανός Γκάβιν Ράιτ, βοηθός του Μαγκντί Γιακούμπ. Ο Γιακούμπ, που είχε χειρουργήσει με επιτυχία τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Χέρφιλντ το 1988, επισκέφθηκε και αυτός το Ωνάσειο για να συνεισφέρει με την δική του ιατρική άποψη.[7]