Ψευδομαρτυριών δίκη
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στην αρχαία Αθήνα κατά το Αττικό Δίκαιο με την ονομασία ψευδομαρτυριών δίκη χαρακτηριζόταν η δίκη εκείνη όπου κατηγορούμενοι ήταν μάρτυρες άλλης δίκης ή δικών που είχαν υποπέσει στο αδίκημα της ψευδομαρτυρίας. Όταν οι ενδείξεις ψευδομαρτυρίας, βάσει των οποίων γινόταν η δίκη επαληθεύονταν τότε η απόφαση που είχε προηγουμένως εκδοθεί ακυρωνόταν και ακολουθούσε προσδιορισμός νέας δικασίμου.
Σημειώνεται ότι όποιος καταδικαζόταν για το αδίκημα της ψευδομαρτυρίας τρεις φορές τότε καταδικαζόταν και με την ποινή της ατιμίας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ. 61ος, σελ.411.