Χριστούγεννα στη Γερμανία

Τα Χριστούγεννα (γερμανικά: Weihnachten‎‎, μετάφραση: «άγιες νύχτες») είναι η μεγαλύτερη και πιο σημαντική περίοδος του χρόνου στη Γερμανία, τόσο για τους γερμανούς προτεστάντες όσο και τους γερμανούς καθολικούς. Τα γερμανικά έθιμα των Χριστουγέννων τεκμηριώθηκαν για πρώτη φορά από τον φιλόσοφο του 19ου αιώνα Αλεξάντερ Τίλε, στο βιβλίο του με τίτλο "Ιστορία των γερμανικών Χριστουγέννων" (1893). Τα γερμανικά Χριστούγεννα ξεκινούν στις 1 Δεκεμβρίου (Αντβέντ) και κορυφώνονται στις 25 και 26 Δεκεμβρίου.

Τα Χριστούγεννα γιορτάζουν και πολλοί μη θρησκευόμενοι Γερμανοί. Σήμερα, στη Γερμανία το ένα τέταρτο των ανθρώπων, σύμφωνα με έρευνες, πηγαίνει στην εκκλησία στις 25 Δεκεμβρίου. Σημαντικό μέρος των εορτασμών για τα γερμανικά Χριστούγεννα είναι η χριστουγεννιάτικη λειτουργία την παραμονή των Χριστουγέννων, η οποία κορυφώνεται τα μεσάνυχτα της 24ης προς 25ης Δεκεμβρίου.

Γενικότερα

Το μοραβικό αστέρι τοποθετείται σε χριστουγεννιάτικα στολίδια στη Γερμανία.

Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Βερολίνο.

Στη Γερμανία, οι παραδόσεις για τα Χριστούγεννα ποικίλουν. Μέχρι την Μεταρρύθμιση του 1517, τα παιδιά έπαιρναν τα δώρα τους στις 6 Δεκεμβρίου από τον Άγιο Νικόλαο, σύμφωνα πάντα με την παράδοση του γερμανικού λαού. Για να πάρουν τα δώρα, τα παιδιά έπρεπε να πουν ένα μικρό ποίημα. Μαζί του είχε μερικές φορές τον Νεχτ Ρούπρεχτ, που καθήκον του σαν βοηθός του Αγίου Νικολάου ήταν να τιμωρά τα παιδιά που δεν φέρθηκαν καλά το έτος που πέρασε. Συνήθως ο Ρούπρεχτ πάντως, απλά καθόταν δίπλα στον Άγιο Νικόλαο υπενθυμίζοντας στα παιδιά να φέρονται καλά.

Οι Σόρβοι, μια σλαβόφωνη μειονότητα στη Σαξονία και το Βραδεμβούργο, έχουν μερικές δικές τους παραδόσεις. Για παράδειγμα, στο Γιενσβέλντε, το αποκαλούμενο ως "Κορίτσι των δώρων" (σορβ. Janšojski bog), το οποίο φορούσε παραδοσιακή ενδυμασία, επισκέπτεται τους γείτονες και κάνει βόλτες στη πόλη με δύο συντρόφους την τελευταία Τετάρτη πριν την ημέρα των Χριστουγέννων. Το Κορίτσι των δώρων είναι, σύμφωνα με τη τοπική παράδοση, η ηρωίδα που φέρνει τα δώρα στα παιδιά. Τα χριστουγεννιάτικα γράμματα στη Γερμανία συνήθως φέρνουν την διεύθυνση Engelskirchen ('Εκκλησία των αγγέλων') ή Himmelpforten ('Πύλη της γαλήνης').

Παραδοσιακές φιγούρες των Χριστουγέννων, που θυμίζουν τους ανθρακωρύχους.

Σήμερα, στη πραγματικότητα, τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους, συνήθως, την 24η Δεκεμβρίου. Η παράδοση που ισχύει ως σήμερα εισήχθη από τον Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος υποστήριζε ότι τα χριστουγεννιάτικα δώρα έπρεπε να δίνονται στα παιδιά σε μια μέρα που θα τονίζει την σημασία του Χριστού και όχι ενός αγίου, ενώ επίσης ήθελε να αντικρούσει την αντίληψη ότι η καλή συμπεριφορά ήταν προαπαιτούμενο για να πάρει ένα παιδί τα δώρα του. Ανταυτού, με την μετακίνηση της ημέρας των δώρων στις 24 Δεκεμβρίου, ο Λούθηρος ήθελε να δείξει ότι τα δώρα στα παιδιά αποτελούν το σύμβολο της ελεημοσύνης του Θεού, της οποίας εκπρόσωπος είναι ο Ιησούς Χριστός, σύμφωνα με την προτεσταντική παράδοση. Αυτή την αλλαγή υιοθέτησε και η καθολική νότια Γερμανία. Επίσης, στις 24 Δεκεμβρίου, αν και το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι περιλαμβάνει ψητή χήνα και κόκκινο λάχανο, το δημοφιλέστερο έδεσμα για την παραμονή των Χριστουγέννων στη Γερμανία είναι η πατατοσαλάτα με λουκάνικα.

Σήμερα, στη Γερμανία, τα δώρα φέρνει ο λεγόμενος "Βάιναχτσμαν" (= Άνθρωπος των Χριστουγέννων), ο οποίος μπορεί να φέρει την μορφή είτε του Αγίου Νικολάου, είτε του Κριστκίντλ. Το Κρίστκιντλ είναι ένα ξωτικό που μπορεί να εκπροσωπεί ή όχι το θείο βρέφος και φέρνει τα δώρα στα παιδιά. Μέχρι το 1930 περίπου, στη καθολική νότια Γερμανία και τη γερμανική Σιλεσία θεωρούσαν ότι τα δώρα φέρνει το Κρίστκιντλ (παιδί του Χριστού) ενώ στη προτεσταντική βόρεια Γερμανία ο Βάιναχτσμαν. Αφού ανοίξουν τα δώρα τους, τα παιδιά μπορούν να κάτσουν ξύπνια όσο θέλουν.