Χρήστος Ζαχαράκις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χρίστος Ζαχαράκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιουλίου 1939
Αθήνα
Θάνατος3 Δεκεμβρίου 2023 (84 ετών)
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
διπλωμάτης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝέα Δημοκρατία
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕυρωβουλευτής (1999–2004, Ελλάδα)[2]

Ο Χρήστος Ζαχαράκης (28 Ιουλίου 1939 - 3 Δεκεμβρίου 2023) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, υπηρέτησε σε κρίσιμες θέσεις, επί κυβερνήσεων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ: πρέσβης στην Λευκωσία, την Ουάσινγκτον και το Λονδίνο, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών και μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ.[3] Από το 1999 έως το 2004 διατέλεσε ευρωβουλευτής της ΝΔ.

Είναι κυρίως γνωστός για τις πολύ σκληρές θέσεις του στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, καθώς και για την λόγια, «καθαρευουσιάνικη» γλώσσα που χρησιμοποιούσε, για την οποία τον πείραζε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος όμως τον εκτιμούσε ιδιαίτερα.[4]

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα, με καταγωγή από το Ρέθυμνο.[3] Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1962, και συνέχισε τις σπουδές του στο Βέλγιο, αποκτώντας μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Διεθνές Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.[3]

Εισήλθε στην Διπλωματική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών το 1964. Μετά από 15ετή επαγγελματική διαδρομή σε διάφορες θέσεις πρεσβευτικών και προξενικών Αρχών, τοποθετήθηκε πρέσβης της Ελλάδας στην Λευκωσία το 1979, όπου παρέμεινε για επτά συνεχόμενα έτη, μέχρι το 1986. Στην συνέχεια, ορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος στο ΝΑΤΟ (1986-89) και πρέσβης στην Ουάσιγκτον (1989-93). Επέστρεψε στην Αθήνα το 1993, αφού είχε, εν τω μεταξύ, διαπραγματευτεί την Ελληνο-Αμερικανική Αμυντική Συμφωνία του 1990 (DECA), και ανέλαβε τη γενική γραμματεία του Υπουργείου Εξωτερικών μέχρι το 1994.[3] Κατά την πενταετία 1994-99 διατέλεσε μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, όπου διαπραγματεύτηκε την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 με την τότε ΠΓΔΜ.

Την άνοιξη του 1999 ορίστηκε πρέσβης στο Λονδίνο, αλλά λίγο αργότερα παραιτήθηκε, για να τοποθετηθεί στο Ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Χρημάτισε ευρωβουλευτής από το 1999 έως το 2004, ενώ διατέλεσε και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Κοινής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.[5]

Το 2008 εξέδωσε το αυτοβιογραφικό βιβλίο «Άκρως απόρρητο - ειδικού χειρισμού: Κατάθεση μνήμης και στοχασμών 1979-2004», για το οποίο ανέφερε ότι «καλύπτει αρκετά λεπτομερειακά το οδοιπορικό της εικοσάχρονης δημόσιας ζωής μου στο ύπατο υπηρεσιακό αξίωμα του πρέσβεως της Ελλάδος και -πολύ συνοπτικότερα- της πενταετούς θητείας μου στο λιγότερο ύπατο, και συνειδητά ευτελισμένο στη χώρα μας, πολιτικό αξίωμα του Έλληνος ευρωβουλευτού.»[6]

Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων διακρίσεων, με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα και τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο του σχετικά με την έντυπη χαρτογραφία του ελληνικού χώρου.[3]

Απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου 2023 σε ηλικία 84 ετών[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.europarl.europa.eu. 4473. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  2. www.europarl.europa.eu/meps/en/4473.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ζαχαράκις Χρήστος Αρχειοθετήθηκε 2019-07-17 στο Wayback Machine., Εκδόσεις Λιβάνη
  4. «Οι Έλληνες πολιτικοί και οι Αμερικανοί γραφειοκράτες», Η Καθημερινή, 21 Μαΐου 1995
  5. Χρήστος Ζαχαράκις Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
  6. Άκρως απόρρητο - ειδικού χειρισμού Αρχειοθετήθηκε 2019-07-31 στο Wayback Machine. Public
  7. «Πέθανε ο διπλωμάτης Χρήστος Ζαχαράκις». ProtoThema. 3 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.