Χρήστης:Sofia dionysiou
OUT OF THE BLUE:THE VALUE OF SEAGRASSES TO THE ENVIRONMENT AND TO PEOPLE[1][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι απειλές των θαλάσσιων μακρόφυτων και η ανθεκτικότητα του οικοσυστήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα θαλάσσια αγγειόσπερμα βρίσκονται συνήθως σε ρηχά νερά και καλύπτουν μια πολύ μεγάλη έκταση, αναπτύσσονται σε διάφορες περιοχές, από τις τροπικές μέχρι και τον αρκτικό κύκλο και σχηματίζουν λειμώνες. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια από την δεκαετία του 1930, η πιο πρόσφατη απογραφή έδειξε ότι το 7 τοις εκατό των θαλάσσιων αγγειόσπερμων παγκοσμίως χάνεται [2], κάτι που ισοδυναμεί με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου που χάνεται κάθε 30 λεπτά[3].Τα οικοσυστήματα αυτά είναι από τα λιγότερο προστατευμένα και συχνά αντιμετωπίζουν πιέσεις λόγω της παράκτιας ανθρωπογενούς ανάπτυξης και την κλιματική αλλαγή.Κατά συνέπεια, η προστασία αυτών των βιοτόπων είναι εξαιρετικής σημασίας, για την προσαρμογή σε μελλοντικές αλλαγές και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας ολόκληρου του οικοσυστήματος.
Η απειλή για τα θαλάσσια μακρόφυτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι βιότοποι των θαλάσσιων αγγειοσπέρμων απειλούνται από διάφορους στρεσογόνους παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να είναι φυσικοί ή ανθρωπογενείς, βιοτικοί ή αβιοτικοί. Αβιοτικοί στρεσογόνοι παράγοντες αποτελούν για παράδειγμα οι αυξημένες θερμοκρασίες, οι αλλαγές στην αλατότητα του νερού και τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Βιοτικοί παράγοντες μπορεί να είναι ο ευτροφισμός, η παρουσία άλλον ειδών, ο ανταγωνισμός και η εμφάνιση ασθενειών [4]. Αυτές οι επιπτώσεις μπορεί να φαίνονται ασήμαντες αλλά έχουν τεράστια σημασία, αφού κάθε απειλή για τα θαλάσσια μακρόφυτα αποτελεί απειλή για τα οικοσυστήματα, ακόμα και για τον ίδιο τον άνθρωπο.
Η μελέτη και η αξιολόγηση των απειλών των θαλάσσιων αγγειόσπερμων είναι κρίσιμης σημασίας για την εφαρμογή στρατηγικών διαχείρισης τους. Σημαντικές απειλές των πληθυσμών αυτών αποτελούν τα λύματα αστικών και βιομηχανικών περιοχών [5]. Επιπρόσθετα, είναι σημαντικό να μελετήσουμε την περίπτωση όπου πολλαπλοί παράγοντες δρουν ταυτόχρονα αυξάνοντας ή μειώνοντας τις επιπτώσεις που έχουν άλλοι παράγοντες στους πληθυσμούς [6]. Τέλος οι απειλές επηρεάσουν τα μακρόφυτα έμμεσα ή άμεσα και μπορούν να διαχωριστούν σε χερσαίες, θαλάσσιες ή κλιματικές.
Χερσαίες απειλές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εφόσον οι πληθυσμοί των θαλάσσιων αγγειόσπερμων βρίσκονται κυρίως σε ρηχά νερά, η πρόσβαση τους από τον άνθρωπο είναι εύκολη, με αποτέλεσμα να απειλούνται από τις βιομηχανικές και αγροτικές περιοχές [7]. Οι τοξικές ουσίες, κυρίως το άζωτο και ο φωσφόρος, που υπάρχουν στα λύματα επηρεάζουν έμμεσα τους πληθυσμούς των θαλάσσιων αγγειόσπερμων, λόγω ευτροφισμού [8].
Θαλάσσιες απειλές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι επιπτώσεις των θαλάσσιων απειλών είναι άμεσες, καταστρέφονται απευθείας οι πληθυσμοί των θαλάσσιων αγγειόσπερμων είτε από βυθοκόρηση, είτε από τις έλικες και τις άγκυρες των καραβιών, αλλά και από την αλιεία [5].
Κλιματικές απειλές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε αυτή τη κατηγορία εντάσσεται η άνοδος της θερμοκρασίας του αέρα και της θάλασσας, η όξυνση των ωκεανών και τα ακραία καιρικά φαινόμενα [9]. Κάθε μια από αυτές τις παραμέτρους έχει την δυνατότητα να μειώσει δραματικά την έκταση των πληθυσμών τους για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ανθεκτικότητα των οικοσυστημάτων των θαλάσσιων μακρόφυτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως ανθεκτικότητα του οικοσυστήματος ορίζεται η ικανότητα του να διατηρεί την οικολογική του δομή και λειτουργία, μετά από κάποια διαταραχή. Προκύπτει μέσω μίας οδού ή ενός συνδυασμού δύο οδών: αντίσταση σε αλλαγή και ταχεία ανάκαμψη μετά από μια προσωρινή απώλεια [10]. Συγκεκριμένα, για τα θαλάσσια αγγειόσπερμα η ανθεκτικότητα αποτελεί βασικό παράγοντα της λειτουργίας τους, αφού είναι ευάλωτα σε πολλαπλές απειλές[11]. Παρά την παγκόσμια απώλεια αριθμού των πληθυσμών τους , υπάρχουν ορισμένες περιοχές οι οποίες κατάφεραν να αντιμετωπίσουν παλιότερες απώλειες και να παρουσιάσουν ουσιαστική ανάκαμψη, ως αποτέλεσμα της μείωσης των ανθρωπογενών στρεσογόνων παραγόντων.
- ↑ Environment, U. N. (4 Ιουνίου 2020). «Out of the Blue: The Value of Seagrasses to the Environment and to People». UNEP - UN Environment Programme (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022.
- ↑ ORTH, ROBERT J.; CARRUTHERS, TIM J. B.; DENNISON, WILLIAM C.; DUARTE, CARLOS M.; FOURQUREAN, JAMES W.; HECK, KENNETH L.; HUGHES, A. RANDALL; KENDRICK, GARY A. και άλλοι. (2006). [987:agcfse2.0.co;2 «A Global Crisis for Seagrass Ecosystems»]. BioScience 56 (12): 987. doi:. ISSN 0006-3568. http://dx.doi.org/10.1641/0006-3568(2006)56[987:agcfse]2.0.co;2.
- ↑ Waycott, Michelle; Duarte, Carlos M.; Carruthers, Tim J. B.; Orth, Robert J.; Dennison, William C.; Olyarnik, Suzanne; Calladine, Ainsley; Fourqurean, James W. και άλλοι. (2009-07-28). «Accelerating loss of seagrasses across the globe threatens coastal ecosystems» (στα αγγλικά). Proceedings of the National Academy of Sciences 106 (30): 12377–12381. doi:. ISSN 0027-8424. PMID 19587236. PMC PMC2707273. https://pnas.org/doi/full/10.1073/pnas.0905620106.
- ↑ Short, Frederick T.; Wyllie-Echeverria, Sandy (1996-03). «Natural and human-induced disturbance of seagrasses» (στα αγγλικά). Environmental Conservation 23 (1): 17–27. doi:. ISSN 1469-4387. https://www.cambridge.org/core/journals/environmental-conservation/article/abs/natural-and-humaninduced-disturbance-of-seagrasses/7D2BFEDB7A3C5206CAD61A94BAD32853.
- ↑ 5,0 5,1 Grech, Alana; Chartrand-Miller, Katie; Erftemeijer, Paul; Fonseca, Mark; McKenzie, Len; Rasheed, Michael; Taylor, Helen; Coles, Rob (2012-04-18). «A comparison of threats, vulnerabilities and management approaches in global seagrass bioregions». Environmental Research Letters 7 (2): 024006. doi:. ISSN 1748-9326. http://dx.doi.org/10.1088/1748-9326/7/2/024006.
- ↑ Grech, A.; Coles, R.; Marsh, H. (2011-09-01). «A broad-scale assessment of the risk to coastal seagrasses from cumulative threats» (στα αγγλικά). Marine Policy 35 (5): 560–567. doi:. ISSN 0308-597X. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0308597X11000534.
- ↑ Coles, Robert; McKenzie, Len; De’ath, Glenn; Roelofs, Anthony; Long, Warren Lee (2009-10-19). «Spatial distribution of deepwater seagrass in the inter-reef lagoon of the Great Barrier Reef World Heritage Area» (στα αγγλικά). Marine Ecology Progress Series 392: 57–68. doi:. ISSN 0171-8630. https://www.int-res.com/abstracts/meps/v392/p57-68/.
- ↑ Burkholder, JoAnn M.; Tomasko, David A.; Touchette, Brant W. (2007-11). «Seagrasses and eutrophication». Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 350 (1-2): 46–72. doi:. ISSN 0022-0981. http://dx.doi.org/10.1016/j.jembe.2007.06.024.
- ↑ Hobday, Alistair J.; Lough, Janice M. (2011-09-21). «Projected climate change in Australian marine and freshwater environments» (στα αγγλικά). Marine and Freshwater Research 62 (9): 1000–1014. doi:. ISSN 1448-6059. https://www.publish.csiro.au/mf/MF10302.
- ↑ Folke, Carl; Carpenter, Steve; Walker, Brian; Scheffer, Marten; Elmqvist, Thomas; Gunderson, Lance; Holling, C.s. (2004-12-15). «Regime Shifts, Resilience, and Biodiversity in Ecosystem Management». Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics 35 (1): 557–581. doi:. ISSN 1543-592X. https://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev.ecolsys.35.021103.105711.
- ↑ York, Paul H.; Smith, Timothy M.; Coles, Rob G.; McKenna, Skye A.; Connolly, Rod M.; Irving, Andrew D.; Jackson, Emma L.; McMahon, Kathryn και άλλοι. (2017-06-01). «Identifying knowledge gaps in seagrass research and management: An Australian perspective» (στα αγγλικά). Marine Environmental Research 127: 163–172. doi:. ISSN 0141-1136. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0141113616301039.