Φρειδερίκος της Καστίλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Φρειδερίκος της Καστίλης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1223[1] ή 1224[2]
Γουαδαλαχάρα
ΘάνατοςΑπριλίου 1277[1]
Μπούργος
Τόπος ταφήςMonasterio de la Trinidad de Burgos
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Καστίλης
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚατερίνα Αγγελίνα (από 1274)[3]
ΤέκναΒεατρίκη Φαδρίκε δε Καστίγια
ΓονείςΦερδινάνδος Γ΄ της Καστίλης[4] και Ελισάβετ της Σουαβίας[4]
ΑδέλφιαΕλεονώρα της Καστίλης
Ερρίκος της Καστίλης
Φίλιππος της Καστίλης
Φερδινάνδος του Ωμάλ
Εμμανουήλ της Καστίλης
Σάντσο της Καστίλης
Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης
Φερνάντο δε Καστίγια
Λουδοβίκος της Καστίλης
Βερεγγάρια της Καστίλης
Μαρία της Καστίλλης
ΟικογένειαΚαστιλιανός Οίκος της Ιβρέας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΗ΄ Σταυροφορία
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φρειδερίκος, ισπαν. Fadrique (1223 - 1277) από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέας ήταν πρίγκιπας (infante) της Καστίλης.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Φερδινάνδου Γ΄ της Καστίλης & Λεόν και της Ελισάβετ της Σουαβίας, κόρης του Φιλίππου δούκα της Σουαβίας και της Ειρήνης Αγγελίνας.

Γεννήθηκε στη Γκουαδαλαχάρα. Έπειτα από την κατάκτηση της Σεβίλλης, ήταν απογοητευμένος από τη διακυβέρνηση του αδελφού του Αλφόνσου Ι΄ και μάλλον συμμετείχε στην εξέγερση του άλλου αδελφού του Ερρίκου το 1255. Εξορίστηκε από τη χώρα το 1260 και με τον Ερρίκο πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους ως περιφερόμενοι ιππότες στον σουλτάνο Μουχάμαντ Αλ Μουστανσίρ σουλτάνο της Τυνησίας.

Έπειτα υπηρέτησε τον Μαμφέδο των Χοενστάουφεν της Σικελίας και πολέμησε στη μάχη του Μπενεβέντο το 1266. Διέφυγε πριν την ήττα και επέστρεψε στην Τύνιδα. Το 1267 έγινε στη Σικελία εξέγερση εναντίον του Καρόλου των Καπετιδών-Ανζού και αυτό του έδωσε την ευκαιρία να επιστρέψει υπέρ του Κορραδίνου των Χοενστάουφεν, ανιψιού του Μαμφρέδου. Ο Ερρίκος, που είχε στη Ρώμη γίνει συγκλητικός, υποστήριξε και εκείνος τον Κορραδίνο. Μετά τη μάχη του Ταλιακότσο και την ήττα του Κορραδίνου υποχρεώθηκε να παραδοθεί στο Αγκριτζέντο (Ακράγαντα) το 1269. Διέφυγε τη φυλάκιση και μετέβη στην Τυνησία, όπου πολέμησε εναντίον της Η΄ Σταυροφορίας το 1270.

Το 1272 συμφιλιώθηκε με τον αδελφό του Αλφόνσο Ι΄ και επέστρεψε στην Καστίλη, όπου έγινε σύμβουλός του. Ενεπλάκη σε συνωμοσία για τη διαδοχή και εκτελέστηκε μυστικά από τον Αλφόνσο Ι΄ το 1277.


Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Runciman, Steven (1958). The Sicilian Vespers. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43774-1

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Real Academia de la Historia.
  2. 2,0 2,1 p11343.htm#i113422.
  3. p11343.htm#i113422. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.