Φραγκίσκος Γκοντζάγκα του Αριάνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τον καρδινάλιο του 15ου αιώνα, δείτε το Φραγκίσκος Γκοντσάγκα, καρδινάλιος (1444–1483).
Φραγκίσκος Γκοντζάγκα του Αριάνο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Δεκεμβρίου 1538
Παλέρμο
Θάνατος6  Ιανουαρίου 1566[1]
Ρώμη
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[2]
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Ελάσσονων Αδελφών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
καθολικός επίσκοπος
Οικογένεια
ΓονείςΦερράντε Α΄ Γκοντζάγκα και Isabella di Capua
ΑδέλφιαΤζοβάννι Βιντσέντσο Γκοντζάγκα
Ippolita Gonzaga
Ottavio Gonzaga
Καίσαρ Α΄ της Γκουαστάλα
Andrea Gonzaga
ΟικογένειαΟίκος των Γκονζάγκα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμακαρδινάλιος (από 1561)[4]
Aρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας (1562–1565)[5][6]
αποστολικός πρωτονοτάριος
Roman Catholic Bishop of Mantova (από 1565)[5][7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φραγκίσκος, ιταλ.: Francesco Gonzaga (6 Δεκεμβρίου 1538 - 6 Ιανουαρίου 1566) από τον Οίκο των Γκοντζάγκα-Γκουαστάλα ήταν Ιταλός ευγενής, ο οποίος ήταν δούκας του Αριάνο. Ήταν επίσης Ρωμαιοκαθολικός καρδινάλιος και επίσκοπος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Παλέρμο, ως γιος του Φερράντε Α΄ κόμη της Γκουαστάλα και της Ισαβέλλας ντι Κάπουα. [8] Ο πατέρας του ήταν εκείνη την εποχή επίτροπος του Παλέρμο. Ο Φραγκίσκος ήταν ανιψιός του καρδινάλιου Έρκολε Γκοντζάγκα και αδελφός του καρδινάλιου Τζοβάννι-Βιντσέντσο.

Όταν ο Φερράντε απεβίωσε το 1557, ο Έρκολε έγινε κηδεμόνας και ο -νεαρός από τη Μάντουα ανθρωπιστής και μελλοντικός Ιησουίτης- Aντόνιο Ποσεβίνο έγινε διδάσκαλος των αδελφών. Ο Φραγκίσκος σπούδασε νομικά όταν ήταν νέος. [8] Το 1538 έγινε αρχιεπίσκοπος της Γκουαστάλα. Στις 26 Φεβρουαρίου 1560 έγινε αποστολικός αρχιγραμματέας.

Οπάπας Πίος Δ΄ τον έκανε καρδινάλιο διάκονο στη Σύσκεψη της 26ης Φεβρουαρίου 1561. [8] Έλαβε τον ερυθρό πίλο και τη διακονία του Σαν Νικόλα ιν Κάρκερε στις 10 Μαρτίου 1561. Ο πάπας τον ονόμασε παπικό εκπρόσωπο (legatus) στην επαρχία Καμπάνια ε Μαριτίμα.

Στις 2 Μαρτίου 1562 εξελέγη αρχιεπίσκοπος της Κοζέντσα με απολαβές μόνο, επειδή δεν είχε φτάσει στην κανονική ηλικία· ορίστηκε διαχειριστής της επισκοπής. [8]

Στις 16 Ιουλίου 1562 επελέγη για τη Σαν Λορέντσο ιν Λουτσίνα, μία τιτουλάρια εκκλησία, που ανακηρύχθηκε ως διακονία του pro illa vice (για την περίσταση). [8] Επελέγη για την τάξη των καρδιναλίων ιερέων την 1η Μαρτίου 1564 και η Σαν Λορέντσο ιν Λουτσίνα επέστρεψε στο καθεστώς της ως τιτουλάριας εκκλησίας εκείνη την εποχή. Παραιτήθηκε από τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της Κοζέντσα λίγο πριν από τις 12 Ιανουαρίου 1565. Στις 5 Μαΐου 1565 εξελέγη επίσκοπος της Μάντοβα με απολαβές μόνο, επειδή δεν είχε φτάσει στην κανονική ηλικία.

Συμμετείχε στο παπικό Συμβούλιο (Conclavium) του 1565-66, που εξέλεξε τον πάπα Πίο Β΄. [8] Απεβίωσε κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου, στη Ρώμη στις 6 Ιανουαρίου 1566. Τάφηκε στο Σαν Λορέντσο ιν Λουτσίνα.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Losito, Maria (2005). La Casina Pio IV in Vaticano. Vatican City: Pontificia Accademia delle Scienze.