Φιλίπο Γιουβάρα
| Φιλίπο Γιουβάρα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Filippo Juvarra (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 7 Μαρτίου 1678[1][2][3] ή 27 Μαρτίου 1678[4] ή 1678[5] Μεσσίνα |
| Θάνατος | 31 Ιανουαρίου 1736[1][6][7] ή 1736[5] Μαδρίτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Σικελίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[8] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[4][9] σχεδιαστής[10] μηχανικός πολεοδόμος scenic designer[4] σκηνογράφος[9] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Βασιλική της Σουπέργκα Palazzo Birago di Vische Project of Filippo Juvarra for the Royal Palace of Madrid |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Juvarra |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φιλίπο Γιουβάρα (Filippo Juvarra, Μεσίνα, 1678 - Μαδρίτη, 1736) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας και σκηνογράφος του Μπαρόκ. Τα αρχιτεκτονικά του έργα υιοθέτησαν ένα κλασικιστικό μπαρόκ ρυθμό και εντοπίζονται στην ιστορική Σαβοΐα και τη Μαδρίτη.[11]
Βιογραφία και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεγάλωσε στις ισπανικές κτήσεις στην Ιταλία, Σικελία και Νάπολη, όπου ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνογράφος στα διάφορα θέατρα της Μεσίνα, Νάπολης και Ρώμης. Το 1706 εντάχθηκε στην Ακαδημία του Σαν Λούκας. Το 1714 μετακόμισε στη Σαβοΐα όπου εργάστηκε υπό τον Βίκτωρα Αμαδέο Β΄ ως επικεφαλής αρχιτέκτονα της σαβοϊκής αυλής πραγματοποιώντας έργα όπως η κλασικιστική Βασιλική της Σουπέργκα (1731) που λειτούργησε σε μεγάλο βαθμό ως βασιλικό πάνθεον του βασιλείου ή το Περίπτερο Κυνηγιού του Στουπίνγκι (1731). Επίσης σχεδίασε την επέκταση της πρωτεύουσας, Τορίνου, προς τα δυτικά.
Το 1735 ο Γιουβάρα έλαβε την πρόσκληση του Φίλιππου Ε΄ της Ισπανίας για να εργαστεί στην ανανέωση ή ανακατασκευή των βασιλικών ανακτόρων. Ως αποτέλεσμα, σχεδίασε την πρόσοψη του ανακτόρου της Γκράνχα ντε Σαν Ιλντεφόνσο, την κατασκευή του Βασιλικού Ανακτόρου της Μαδρίτης και την ανανέωση του Βασιλικού Ανακτόρου της Αρανχουέθ. Έναν χρόνο αργότερα ωστόσο, ο αρχιτέκτονας απεβίωσε κάτω από περίεργες συνθήκες, με τα έργα του να συνεχίζονται από έτερους αρχιτέκτονες όπως τον μαθητή του, Τζοβάνι Μπατίστα Σακέτι.[12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12204435h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6qk512d. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, Ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 2179. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 BeWeB. 1491. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20221162659. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118775693. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 43166. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12204435h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /155945. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 17 Οκτωβρίου 2023. 500022389. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Enrique Arias Anglés: Historia del arte español: Del neoclasicismo al impresionismo, AKAL, 1999, σελ. 11.
- ↑ Enrique Arias Anglés: Historia del arte español: Del neoclasicismo al impresionismo, AKAL, 1999, σελ. 55.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gritella, Gianfranco (1992). Juvarra: L'architettura.
|