Τότε που τις γυναίκες τις έλεγαν Μαντόνες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τότε που τις γυναίκες τις έλεγαν Μαντόνες
ΣκηνοθεσίαΆλντο Γκριμάλντι[1]
ΣενάριοΤζοβάνι Γκριμάλντι και Dieter Geissler[2]
Βασισμένο σεΤο Δεκαήμερο
ΠρωταγωνιστέςΈντβιτζε Φένεκ, Βιτόριο Καπριόλι, Στεφανία Καρέντου, Don Backy, Μάριο Καροτενούτο, Φραντσέσκα Μπενεντέτι, Πέτερ Μπέρλινγκ, Κάρλο Σποσίτο, Ρενάτο Μαλαβάσι, Carlo De Mejo, Jürgen Drews, Valentino Macchi[2], Ροζίτα Πιζάνο[2], Φράνκα Σκιούτο[2] και Άλμπα Μαϊολίνι[2]
ΜουσικήΤζιόρτζιο Κασίνι
ΜοντάζΝτανιέλε Αλαμπίσο
Πρώτη προβολή23  Αυγούστου 1972 (Ιταλία)[3] και 27  Σεπτεμβρίου 1974 (Γερμανία)[3]
Διάρκεια100 λεπτά
ΠροέλευσηΙταλία και Γερμανία
ΓλώσσαΙταλικά

Το Τότε που τις γυναίκες τις έλεγαν Μαντόνες είναι ρομαντική κομεντί του 1972, συμπαραγωγής Ιταλίας - Δυτικής Γερμανίας με διάρκεια 100'.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ένα μικρό και γραφικό χωριό της Ιταλίας, στα χρόνια του Μεσαίωνα, τότε που τις γυναίκες τις έλεγαν «Μαντόνες», μια καλλονή κατηγορείται για μοιχεία, και στο χωριό στήνεται μια μοναδική στα χρονικά δίκη, που εξελίσσεται σε… ερωτική μονομαχία μεταξύ του νόμιμου συζύγου της και του εραστή της. Επίσης, τρεις νεαροί άνδρες καταφθάνουν στο χωριό και φιλοξενούνται από τον θείο του ενός. Όμως, ο θείος έχει προβλήματα τόσο με τη σύζυγό του, η οποία είναι άπιστη, όσο και με την κόρη του, η οποία γλυκοκοιτάζει έναν από τους φίλους του ξαδέλφου της…

Συντελεστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταγωνιστούν: Έντβιτζε Φένεκ, Vittorio Caprioli, Stefania Careddu, Jürgen Drews, Paolo Turco, Antonia Brancati, Carlo De Mejo

Σενάριο: Aldo Grimaldi, Giovanni Grimaldi, Dieter Geissler

Σκηνοθεσία: Aldo Grimaldi

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]