Τορεϊκός πολιτισμός
Ο Τορεϊκός πολιτισμός βρισκόταν σε ακμή την την 2η χιλιετία π.Χ. στην Εποχή του Χαλκού στην Νότια Κορσική, επικεντρώθηκε νότια από το Αιάκειο. Τα χαρακτηριστικότερα κτίσματα του πολιτισμού ήταν οι πέτρινοι πύργοι, οι "Τορρί" Μεγαλιθικές κατασκευές παρόμοιες με τις Νουραγικές στην γειτονική Σαρδηνία στα νότια. Από αυτές πήρε ο πληθυσμός το όνομα του, παρά το γεγονός ότι ήταν μικρότερες και λιγότερο εντυπωσιακές. Πέρα από τους "Τόρρι" υπήρχαν και πολλά συγκροτήματα τα "Καστέλλι" ή "κάστρα" με ένα εξωτερικό τείχος στο οποίο βρισκόταν εσωτερικά ο κεντρικός πύργος, μικρότεροι πύργοι και καλύβες. Τις πρώτες μελέτες σχετικά με τον Τορεϊκό πολιτισμό ξεκίνησε την δεκαετία του 1950 ο Γάλλος αρχαιολόγος Ροζέ Γκροζάν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ξεκίνησε στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον Γκροζάν οι Σερντέν, η ηγετική δύναμη των Λαών της Θάλασσας, επέστρεψαν από της επιδρομές τους στην Ανατολική Μεσόγειο και υπέταξαν τον προηγούμενο γηγενή Μεγαλιθικό πληθυσμό που υπήρχε στο νησί. Οι Σερντέν έφεραν την Μεταλλουργία και κατασκεύασαν τα "Τορρί", σύμφωνα με τον Γκροζάν ήταν ναοί αφιερωμένοι στους θεούς της φωτιάς και του θανάτου. Πέρα από τα Τορρί οικοδόμησαν και τα Μενίρ, κολοσσιαίες λίθινες κολόνες, παρουσιάζουν τους αρχηγούς τους με στρογγυλές ασπίδες και κράνη με κέρατα, όπως απεικονίζονται στο Μεντινέτ Χαμπού της Αιγύπτου.[1] Ο Τορεϊκός πολιτισμός είχε έντονες επιδράσεις με γειτονικούς όπως ο Νουραγικός πολιτισμός, ο Πολιτισμός Πολάδα στην βόρεια Ιταλία και ο Πολιτισμός των Απεννίνων στην κεντρική Ιταλία.[2][3][4][5] Ο Ροζέ Γκροζάν έπεσε έξω ωστόσο, οι αρχαιολογικές έρευνες έδειξαν ότι οι πρώτοι πύργοι και κάστρα οικοδομήθηκαν στην Κορσική μια χιλιετία πιο νωρίς, στα τέλη της 3ης χιλιετίας π.Χ. Οι χρονολογήσεις έδειξαν ότι οικοδομήθηκαν την ίδια εποχή με τα πρώτα Νουράγκ στην γειτονική Σαρδηνία.[6] Η Μεταλλουργία υπήρχε στο νησί πολλούς αιώνες πριν "την άφιξη των Σερντέν κοντά στο Πόρτο Βέκιο".[7]
Στην περιοχή ήταν διάσπαρτα κέντρα επεξεργασίας χαλκού από τους πρώτους αιώνες της τρίτης χιλιετίας π.Χ. Μερικοί ιστορικοί διατυπώνουν την άποψη ότι οι Σερντέν μαζί με τους Κορσικιανούς μετανάστευσαν στην Ανατολική Μεσόγειο και μπήκαν στις υπηρεσίες των Μυκηναίων αρχόντων.[8] Ο Τορεϊκός πολιτισμός εξαφανίστηκε στα μέσα της 1ης χιλιετίας π.Χ., στην Κορσική εγκαταστάθηκαν Λίγυρες, Έλληνες από την Φώκαια, Ετρούσκοι, Καρχηδόνιοι και τελικά πέρασε στην Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Οι Τορεϊκοί πληθυσμοί σχετίζονται με τους Κορσί που κατοικούσαν σε Ρωμαϊκούς χρόνους στην Κορσική και την βορειοανατολική Σαρδηνία, περιγράφονται σαν μία από της τρεις φυλετικές ομάδες της Σαρδηνίας μαζί με τους Ιλιείς και τους Βάλαροι, διαιρέθηκαν σε πολλές μικρότερες υποφυλές. Οι Κόρσοι στην βορειοανατολική Σαρδηνία έδωσαν στην Κορσική το σημερινό της όνομα. Το αρχαιότερο όνομα ήταν Κύρνος από τον ομώνυμο Κύρνο, σύμφωνα με την Αρχαία ελληνική μυθολογία ήταν γιος του Ηρακλή και αδελφός του Σάρδου, τα δύο αδέλφια ήρθαν από την Αφρική για να οικήσουν τα δύο νησιά.[9]
Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τορεϊκός πολιτισμός δεν είχε κεντρική εξουσία, οργανώθηκε στις κοιλάδες γύρω από τα "κάστρα", οι ηγεμόνες τους είχαν την τοπική εξουσία.[10] Τα αγαλματίδια δείχνουν ότι επικρατούσε μια ιεραρχική κοινωνία, την εξουσία είχαν οι πολεμιστές, πιθανότατα να υπήρχαν κατώτερες κοινωνικές τάξεις όπως οι έμποροι και οι τεχνίτες.[11] Η θρησκεία τους είναι άγνωστη, συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τους κυκλικούς τάφους και τα Ντολμέν.[12] Η οικονομία τους βασίστηκε στην γεωργία με την εκτροφή βοοειδών, κατσικιών, γουρουνιών και στην μεταλλουργεία, το εμπόριο με την ανατολική Μεσόγειο υπήρχε, βρέθηκαν ευρήματα τους στην Κύπρο αλλά ήταν αρκετά σπάνιο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Kewin Peche-Quilichini - Les monuments turriformes de l'âge du bronzeen Corse: tentative de caractérisation spatialeet chronologique sur fond d'historiographie
- ↑ Kewin Peche-Quilichini - Les monuments turriformes de l'âge du bronzeen Corse: tentative de caractérisation spatialeet chronologique sur fond d'historiographie
- ↑ Jean Guilaine,Jean Zammit, The Origins of War: Violence in Prehistory, σ. 16
- ↑ Kewin Peche- Quilichini - L'âge du bronze de la Corse
- ↑ Kewin Peche-Quilichini, Révision desvaisselles chrono-culturelle de l'âge du Bronze de-Turrichju Filitosa (Sollacaro, Corse-du-Sud)
- ↑ Paolo Melis: the relations between the northern Sardinia and Corsica in the ancient Bronze age.
- ↑ Kewin Peche-Quilichini - Les monuments turriformes de l'âge du bronzeen Corse: tentative de caractérisation spatialeet chronologique sur fond d'historiographie
- ↑ Kewin Peche-Quilichini - Les monuments turriformes de l'âge du bronzeen Corse: tentative de caractérisation spatialeet chronologique sur fond d'historiographie
- ↑ Camille de Friess-Colonna «Ιστορία της Κορσικής από τους αρχαιότερους χρόνους μέχρι σήμερα», 1839
- ↑ Costa 2004, σ. 118
- ↑ Kewin Peche- Quilichini - L'âge du bronze de la Corse
- ↑ Kewin Peche- Quilichini - L'âge du bronze de la Corse
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Camps, Gabriel (1988). Préhistoire d'une île: les origines de la Corse. Paris: Éditions Errance.
- Costa, Laurent-Jacques (2004). Corse préhistorique: peuplement d'une île et modes de vie des sociétés insulaires (IXe-IIe millénaires av. J.-C.). Paris: Éditions Errance.
- Ugas, Giovanni (2005). L'alba dei nuraghi. Italy: Fabula.
- Zucca, Raimondo (1996). La Corsica romana. Italy: S'Alvure.