Τλαχουικόλε
| Τλαχουικόλε | |
|---|---|
 Αγαλμα του Τλαχουικόλε (1852), του Μανουέλ Βιλάρ, Τλαξκάλα. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1497 |
| Θάνατος | 1518 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Τλάξκαλα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νάουατλ γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Ο Τλαχουικόλε (ισπανικά: Tlahuicole· στη γλώσσα νάουατλ: Xochiyaoyotl, 1497–1518) ήταν Τλαξκαλτέκος πολεμιστής που έμεινε γνωστός για τις ικανότητες του και τον ηθικό του χαρακτήρα.[1][2]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τλαχουικόλε θεωρήθηκε ως ο πιο τρομερός ήρωας της χώρας του και οδήγησε τις δυνάμεις των Τλαξκαλτέκων στον εμφύλιο πόλεμο το 1516 μεταξύ των ανταρτών του Κακαματσίν και του Ιστλιλσοτσίτλ Β΄. Συνελήφθη αιχμάλωτος από εναν στρατηγό και μεταφέρθηκε στην πόλη του Μεξικού-Τενοτστιτλάν. αλλά η γενναιότητα και ο χαρακτήρας του είχε κάνει τέτοια εντύπωση στον Μοντεζούμα Β´ που διέταξε την απελευθέρωση του αιχμάλωτου, μια πράξη που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία του Μεξικού. Αλλά ο Τλαχουικόλε αρνήθηκε να επωφεληθεί από τη γενναιοδωρία του μονάρχη. Είπε στον Μοντεζούμα ότι θα ήταν άτιμο να επιστρέψει στη χώρα του μετά την κατάκτησή της και επέμενε να υποστεί τη μοίρα των άλλων κρατουμένων. Ο Μοντεζούμα, επιθυμώντας, με οποιοδήποτε κόστος, να σώσει τη ζωή του, του πρόσφερε τη διοίκηση ενός στρατού που επρόκειτο να σταλεί εναντίον των Πουρέπετσα, που είχαν εισβάλει στα σύνορά του.
Ο Τλαχουικόλε αποδέχτηκε την προσφορά του Μοντεζούμα, ελπίζοντας να συναντήσει έναν ένδοξο θάνατο στη μετέπειτα μάχη. Προχώρησε ως επικεφαλής των μεξικανικών στρατευμάτων στην πόλη Τανγκιμορόα(σημερινό Ciudad Hidalgo), όπου είχαν ζητήσει βοήθεια οι Μεξικανοί Τλασιμαλογιάν, διέκοψε τον στρατό των Πουρέπετσα, ο οποίος έκανε μια απελπισμένη αντίσταση, και τους νίκησε αρκετές φορές. Επέστρεψε στο Μεξικό, φορτωμένος με λάφυρα και συνοδευόμενος από μια μεγάλη συνοδεία αιχμαλώτων. Ο Μοντεζούμα του έδωσε νέες τιμές, αλλά απέτυχε να τον πείσει να αποδεχθεί το διαρκές αξίωμα του αρχηγού ή να επιστρέψει στη χώρα του. Αρνούνταν συνεχώς, ισχυριζόμενος ότι το να κάνει το πρώτο θα ήταν προδοσία στη χώρα του και ότι το δεύτερο θα ήταν κηλίδα στη δόξα του.
Τελικά ο Μοντεζούμα συναίνεσε να ικανοποιήσει την επιθυμία του στρατηγού του και διέταξε να τον δέσουν στην πέτρα των μονομάχων για τον τελικό αγώνα. Ήταν οπλισμένος με τον συνηθισμένο τρόπο και ο Μοντεζούμα, με όλη του την αυλή, ήταν παρών στο θέαμα. Οκτώ διάσημοι πολεμιστές του Ανάουακ του επιτέθηκαν ο ένας μετά τον άλλον και έμειναν όλοι ανάπηροι: ο ένατος, όμως, τον κατέπληξε με ένα χτύπημα και στη συνέχεια θανατώθηκε, με τις συνηθισμένες τελετές.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πρότυπο:Appletons' This work in turn cites:
- Abbé Brasseur de Bourbourg, Histoire des nations civilisées du Mexique et de l'Amérique Centrale durant les siècles antérieurs à Christophe Colomb (4 vols., Paris, 1859)
- Juan de Torquemada, Monarquía Indiana (Seville, 1615)