Τιβερίνος Σίλβιος
| Τιβερίνος Σίλβιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Άλμπα Λόνγκα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αγρίππας της Άλμπα Λόνγκα Acrota |
| Γονείς | Καπέτος Σίλβιος |
| Οικογένεια | Αινειάδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς (Άλμπα Λόνγκα) |
Ο Τιβερίνος (λατιν.: Tiberinus) (λέγεται ότι βασίλευσε το διάστημα 922-914 π.Χ.)[1] ήταν ο 9ος βασιλιάς της Άλβα Λόνγκα και 9ος απόγονος του Αινεία, σύμφωνα με την παραδοσιακή ιστορία της Ρώμης που παρέδωσε ο Τίτος Λίβιος. Ήταν ο διάδοχος (και πιθανότατα γιος) του Καπέτου Σίλβιου, του 8ου βασιλιά της Άλβα Λόνγκα. Οι Αλβανοί βασιλείς ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από τον Αινεία, έναν Τρώα πρίγκιπα που έφερε ένα υπόλοιπο του τρωικού πληθυσμού στην Ιταλία μετά την λεηλασία της Τροίας (παραδοσιακά το 1184 π.Χ.) και εγκαταστάθηκε στο Λάτιον. Η Άλβα κτίστηκε από τον Ασκάνιο, τον γιο του Αινεία και της Λαβινίας, και ιδρυτή της βασιλικής γραμμής των Αλβανών. Οι Αλβανοί βασιλείς, συμπεριλαμβανομένου του Τιβερίνου, έφεραν το επίθετο (cognomen) Σίλβιος, μετά τον γιο του Ασκάνιου, ο οποίος λέγεται ότι γεννήθηκε στο δάσος (λατιν.: silva).[2]
Η μόνη παράδοση που συνδέεται ειδικά με τον Τιβερίνο είναι ότι πνίγηκε, ενώ διέσχιζε τον ποταμό, που τότε ήταν γνωστός ως Αλμπούλα, αλλά ο οποίος από τότε έμεινε γνωστός στους Λατίνους ως Τίβερης. Αυτός ο αρχαίος ποταμός αποτελούσε το όριο του Λατίου και της Ετρουρίας, και η πόλη της Ρώμης ιδρύθηκε αργότερα σε μια ομάδα επτά λόφων με θέα στις όχθες του. Μετά το τέλος του, ο Τιβερίνος έγινε σεβαστός ως ο θεός του ποταμού [βλέπε Τιβερίνος (θεός)]. Στις πρώτες ημέρες της Ρώμης, η λατρεία του Τιβερίνου επιβίωσε στα Βολτούρνια, την αρχαϊκή εορτή του Βολτούρνου, αλλά δεν είναι γνωστές λεπτομέρειες.[3]
Τον Τιβερίνο διαδέχθηκε ο Αγρίππας, ο 10ος βασιλιάς της Άλβα Λόνγκα, και πιθανότατα γιος του. Μεταξύ των απογόνων τους ήταν ο Ρωμύλος και ο Ρώμος, οι ιδρυτές της Ρώμης (παραδοσιακά το 753 π.Χ.).[4]
Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι το όνομα του Τιβερίνου προήλθε από τον ποταμό, αντί για το αντίστροφο. Η ίδια ρίζα πιστεύεται ότι είναι η προέλευση του λατινικού μικρού ονόματος (praenomen) Tiberius και του ετρουσκικού συγγενούς του, Thefarie, και μπορεί να σημειωθεί ότι ο Tiberinus φαίνεται να προέρχεται (ως υποκοριστικό) από το Tiberius, το οποίο μπορεί να ήταν η αρχική μορφή του ονόματος. Ο φιλόλογος Τζορτζ Ντέιβις Τσέις πίστευε ότι η ίδια ρίζα μπορεί να βρεθεί στα ονόματα της πόλης Tibur, της πόλης της Ούμπρια (Tifernum) και του ποταμού στη χώρα των Σαμνιτών (Tifernus).[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς Roman Antiquities 1.71
- ↑ Τίτος Λίβιος, Ab Urbe Condita, βιβλίο I
- ↑ Τίτος Λίβιος, Ab Urbe Condita, βιβλίο I
- ↑ Τίτος Λίβιος, Ab Urbe Condita, βιβλίο I
- ↑ George Davis Chase, "The Origin of Roman Praenomina", in Harvard Studies in Classical Philology, Τομ. 8 (1897)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- George Davis Chase, "The Origin of Roman Praenomina", in Harvard Studies in Classical Philology, Τομ. 8 (1897)