Τζον Ουέσλι Χάιατ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζον Ουέσλι Χάιατ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
John Wesley Hyatt (Αγγλικά)
Γέννηση28  Νοεμβρίου 1837[1][2][3]
Νέα Υόρκη
Θάνατος10  Μαΐου 1920[1][2][3]
Νιου Τζέρσεϊ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός
εφευρέτης
καινοτόμος επιχειρηματίας
μηχανικός
Αξιοσημείωτο έργοκελουλοΐτης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜετάλλιο Πέρκιν (1914)[4]
Αίθουσα Φήμης των Εθνικών Εφευρετών (2006)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζον Ουέσλι Χάιατ (28 Νοεμβρίου 1837 – 10 Μαΐου 1920) ήταν Αμερικανός εφευρέτης, που έμεινε κυρίως γνωστός για την απλοποίηση της παραγωγής του σελιλόιντ.

Υπήρξε κάτοχος του μεταλλίου Perkin το οποίο περιλαμβάνεται στο National Inventors Hall of Fame και κατείχε 238 διπλώματα ευρεσιτεχνίας συμπεριλαμβανομένων βελτιώσεων σε μύλους ζαχαροκάλαμου και συσκευές φιλτραρίσματος νερού.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Starkey της Νέας Υόρκης και άρχισε να εργάζεται ως τυπογράφος όταν ήταν 16 ετών.

Αργότερα, εφηύρε το πλαστικό, λαμβάνοντας αρκετές εκατοντάδες πατέντες. Από τις πιο γνωστές εφευρέσεις του ήταν αυτή του υποκατάστατου του ελεφαντόδοντου για την παραγωγή σε μπάλες μπιλιάρδου. Μαζί με την ευρεσιτεχνία αυτή έλαβε και ένα βραβείο 10.000 δολαρίων, που είχε θεσπιστεί από τον Michael Phelan το 1863 λόγω του κόστους του ελεφαντόδοντου και των ανησυχιών για την έλλειψή του.[5]

Ευρεσιτεχνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη βοήθεια του αδελφού του Isaiah, ο Χάιατ πειραματίστηκε με την τότε ουσία, Parkesine, μια σκληρυμένη μορφή της νιτροκυτταρίνης. Το Parkesine είχε εφευρεθεί από τον Άγγλο Αλεξάντερ Πάρκες το 1862, και θεωρείται το πρώτο αληθινό πλαστικό, αν και δεν είχε επιτυχία ως εμπορικό ή βιομηχανικό προϊόν.

Η υγρή νιτροκυτταρίνη, ή κολλώδιο, είχε χρησιμοποιηθεί ήδη από το 1851 από έναν άλλο Άγγλο εφευρέτη, τον Frederick Scott Archer, με πολλές φωτογραφικές εφαρμογές. Είχε επίσης χρησιμοποιηθεί εκτενώς ως φιλμ γρήγορου στεγνώματος για την προστασία των άκρων των δακτύλων των τυπογράφων. Το τελικό αποτέλεσμα του Χάιατ ήταν ένας εμπορικά βιώσιμος τρόπος παραγωγής στερεής, σταθερής νιτροκυτταρίνης, την οποία κατοχύρωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1869 με την ονομασία "Celluloid" (δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ΗΠΑ αρ. 50359).[6]

Το 1870 ίδρυσε την Albany Dental Plate Company για να παράγει, μεταξύ άλλων, μπάλες μπιλιάρδου, ψεύτικα δόντια και πλήκτρα πιάνου. Η εταιρεία του, ονόματι Celluloid Manufacturing Company ιδρύθηκε στο Albany της Νέας Υόρκης το 1872 και μετακόμισε στο Newark, στο New Jersey το 1873.

Η ανακάλυψη του σελιλόιντ οδηγήθηκε στα δικαστήρια σε μια νομική διαμάχη για τα δικαιώματα της ευρεσιτεχνίας, με τον Άγγλο εφευρέτη, Daniel Spill, ο οποίος είχε κατοχυρώσει ουσιαστικά την ίδια ένωση στο Ηνωμένο Βασίλειο με το όνομα, "Xylonite". Ο Spill και ο Χάιατ ''συγκρούστηκαν'' στο δικαστήριο μεταξύ των ετών 1877 και 1884. Η τελική απόφαση ήταν ότι ο πραγματικός εφευρέτης του σελιλόιντ ήταν ο Parkes, αλλά και ότι όλη η παρασκευή του σελιλόιντ θα μπορούσε να συνεχιστεί, συμπεριλαμβανομένης της εταιρείας του Χάιατ.

Οι άλλες κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφευρέσεις του συμπεριλαμβάνουν την πρώτη μηχανή χύτευσης με έγχυση, το φρεζάρισμα ζαχαροκάλαμου, την εξαγωγή χυμού, τα ρουλεμάν κυλίνδρων και μια ραπτομηχανή πολλαπλών βελονιών. Ο ίδιος εισήχθη στο Plastics Hall of Fame [7] το 1974.

Το 1892 ίδρυσε την εταιρεία Hyatt Roller Bearing Company και πελάτες της εταιρείας ήταν η General Motors και η Ford Motor Company.[8] Η εταιρεία τελικά πουλήθηκε στη General Motors το 1916.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/John-Wesley-Hyatt. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6wx08k4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 4898. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. sci-america.org/awards/.
  5. «A gooey way to 3D print plastics». The Economist. ISSN 0013-0613. https://www.economist.com/science-and-technology/2022/08/31/a-gooey-way-to-3d-print-plastics. Ανακτήθηκε στις 2022-09-04. 
  6. Center, Smithsonian Lemelson (26 Φεβρουαρίου 2018). «Imitation Ivory and the Power of Play». Lemelson Center for the Study of Invention and Innovation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. 
  7. Hyatt, John (1974). «John Wesley Hyatt». 
  8. Kiska, Tim. «Free Press Flashback: How GM went from small player to largest automaker in the world». Detroit Free Press (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα John Wesley Hyatt στο Wikimedia Commons