Τζον Μέισφιλντ
| Τζον Μέισφιλντ | |
|---|---|
 Ο Τζον Μέισφιλντ το 1936 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | John Masefield (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 1 Ιουνίου 1878[1][2][3] Ledbury |
| Θάνατος | 12 Μαΐου 1967[4][1][2] Abingdon-on-Thames[5] |
| Τόπος ταφής | Η Γωνιά των ποιητών[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[7] |
| Σπουδές | Warwick School |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής[8] συγγραφέας[8][9] συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας δημοσιογράφος μυθιστοριογράφος[6] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Judith Masefield |
| Γονείς | George Masefield[10] και Caroline[10] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βραβευμένος ποιητής του Ηνωμένου Βασιλείου (1930–1967) |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Αξίας του Ηνωμένου Βασιλείου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζον Έντουαρντ Μέισφιλντ (αγγλικά: John Edward Masefield) (1 Ιουνίου 1878 – 12 Μαΐου 1967) ήταν Βρετανός ποιητής και μυθιστοριογράφος, ιδιαίτερα γνωστός για τις θαλασσινές ιστορίες του. Από το 1930 μέχρι τον θάνατό του ήταν Βραβευμένος ποιητής.[11]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζον Μέισφιλντ γεννήθηκε το 1878 στο Λέντμπερυ, Χέρφορντσερ, μια αγροτική περιοχή στη δυτική Αγγλία στα σύνορα με την Ουαλία, ήταν γιος δικηγόρου και φοίτησε στο παραδοσιακό οικοτροφείο Κίνγκς Σκουλ στο Γουόρικ. Λίγο πριν τα 13α γενέθλιά του έφυγε κρυφά από το σχολείο και λίγο αργότερα εντάχθηκε στο εκπαιδευτικό πλοίο HMS Conway του Βασιλικού Ναυτικού, μια σχολή ναυτικής εκπαίδευσης, όπου εκπαιδεύτηκε ως αξιωματικός του εμπορικού ναυτικού. Ταξίδεψε με εμπορικά πλοία στον Ατλαντικό και το 1895, η κούραση από τη ζωή στη θάλασσα τον έκαναν να εγκαταλείψει το πλοίο. Έζησε επισφαλή ζωή στη Νέα Υόρκη για αρκετούς μήνες, επιβίωσε κάνοντας διάφορες δουλειές κάτω από δύσκολες συνθήκες και κατέληξε να απασχολείται σαν βοηθός σε μπαρ. Το 1897 επέστρεψε στην Αγγλία το 1897, άρχισε να ασχολείται με τη δημοσιογραφία και ξεκίνησε τη λογοτεχνική του δραστηριότητα.[12]
Το 1901, σε ηλικία 23 ετών, ετών συνάντησε τη μελλοντική του σύζυγο, Κονστάνς ντε λα Σερουά Κρομελάν, 35 ετών, με σπουδές στην κλασική και την αγγλική λογοτεχνία και καθηγήτρια μαθηματικών και το 1903 παντρεύτηκαν παρά τη διαφορά ηλικίας. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά.
Το 1930 ονομάσθηκε Βραβευμένος ποιητής, ο εθνικός ποιητής του Ηνωμένου Βασιλείου, από τον βασιλιά Γεώργιο Ε' και έγραψε ποιήματα για επίσημες περιστάσεις για το Στέμμα. Το ίδιο έτος εξελέγη επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων. Το 1935 τιμήθηκε με το Παράσημο της Αξίας και του απονεμήθηκαν τιμητικά πτυχία από βρετανικά πανεπιστήμια.
Από το 1932 μέχρι τον θάνατό του, ο Τζον Μέισφιλντ και η οικογένειά του έζησαν στο Μπέρκοτ, έναν οικισμό κοντά στην Οξφόρδη. Πέθανε στις 12 Μαΐου 1967 και ενταφιάστηκε στη Γωνιά των Ποιητών στο Αββαείο του Γουένστμινστερ.[13]
Λογοτεχνική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη του συλλογή ποιημάτων Μπαλάντες του αλμυρού νερού το 1902, περιγράφει τη ζωή στη θάλασσα και σε μακρινές χώρες με τραχιά, καθομιλούμενη γλώσσα, άγνωστη ως τότε στην αγγλική ποίηση και καθιέρωσε τη φήμη του Μέισφιλντ ως χρονικογράφου ναυτικών και αλητών. Αρκετά ποιήματα της συλλογής έχουν γίνει διάσημα, όπως Ο Πυρετός της Θάλασσας, φόρος τιμής στο ποίημα στα αρχαία αγγλικά Ο θαλασσοπόρος και το Φορτία και μελοποιήθηκαν από συνθέτες όπως οι Τζον Άιρλαντ, Ρεμπέκα Κλαρκ κ.ά.
Κατά τα έτη 1911–1913 δημοσίευσε μακροσκελή αφηγηματικά ποιήματα: Το αιώνιο έλεος στο οποίο περιγράφει ειρωνικά τη μεταστροφή ενός λαθροθήρα και μέθυσου, Η χήρα της οδού Μπάι για έναν νεαρό που δεν καταφέρνει να ερωτευθεί και την απελπισμένη μητέρα του και Ζωγράφος της κακιάς ώρας για έναν ερασιτέχνη ζωγράφο που δεν καταφέρνει να αποτυπώσει τη θάλασσα στον πίνακά του, που αναφέρεται στην αιώνια πάλη του οραματιστή απέναντι στην αμάθεια. Το 1911 έγραψε μια μελέτη για τη ζωή και το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Αυτά τα έργα εξασφάλισαν την αποδοχή του Μέισφιλντ από την ακαδημαϊκή επιτροπή της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας (1913).[14]
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αν και μπορούσε να απαλλαγεί από τη στρατιωτική θητεία λόγω ηλικίας, υπηρέτησε ως εθελοντής στο προσωπικό ενός βρετανικού νοσοκομείου στη βόρεια Γαλλία. Μετά τον πόλεμο επεξεργάστηκε τις εμπειρίες του πολέμου, στο Η παλιά γραμμή μετώπου αναφέρεται στη μάχη του Σομ. Το 1919, το Ρέυναρντ, η αλεπού είναι μια περιγραφή κυνηγιού αλεπούς και διάφορες όψεις της αγροτικής ζωής της Αγγλίας.
Από το 1924 έως την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δημοσίευσε 12 μυθιστορήματα διαφόρων ειδών: ιστορίες για τη θάλασσα, κοινωνικά μυθιστορήματα σχετικά με τη σύγχρονη Αγγλία, ρεαλιστικά μυθιστορήματα περιπέτειας, ιστορίες μιας φανταστικής χώρας στην Κεντρική Αμερική και ιστορίες για παιδιά. Έγραψε επίσης δύο άλλα έργα με θέμα τον πόλεμο: Καλίπολη (1916) που αναφέρεται στην εκστρατεία της Καλλίπολης και Το θαύμα των εννέα ημερών (1941) για τη μάχη της Δουνκέρκης, και τρία αυτοβιογραφικά έργα: In the Mill (Στο εργοστάσιο, 1941), So Long to Learn (Αποχαιρετισμός στα μαθήματα, 1952) και Grace Before Ploughing (1966).[15]
Έγραψε επίσης θεατρικά έργα. Για το πρώτο Φεστιβάλ του Καντέρμπουρυ το 1929, δημιούργησε το δράμα Η Έλευση του ΧριστούThe Coming of Christ, με θέμα την Ενανθρώπηση του Χριστού, το οποίο είχε πέντε επιτυχημένες παραστάσεις στον Καθεδρικό ναό του Κάντερμπερι με μουσική του Γκούσταβ Χολστ.[16]
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1902 - Saltwater Ballads - Μπαλάντες του αλμυρού νερού
- 1913 - Dauber - Ζωγράφος της κακιάς ώρας
- 1916 - Sonnets and Poems - Σονέτα και ποιήματα
- 1917 - Lollingdon downs and other poems [17]
- 1919 - Reynard the Fox - Ρέυναρντ, η αλεπού
Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1907 - The Campden Wonder - Το θαύμα του Κάμπτεν, βασισμένο σε ένα ιστορικό γεγονός του 17ου αιώνα όταν μερικοί υπηρέτες απαγχονίστηκαν επειδή σκότωσαν τον αφέντη τους, ο οποίος όμως εμφανίστηκε και αποδείχθηκε ότι δεν είχε γίνει φόνος.
- 1908 - The Tragedy of Nan - Η τραγωδία του ποταμού Ναν
- 1910 - The Tragedy of Pompey the Great - Η τραγωδία του Πομπήιου του Μεγάλου
- 1914 - Philip the King - Ο Βασιλιάς Φίλιππος
- 1916 - Good Friday: A Play in Verse - Μεγάλη Παρασκευή: Ένα έργο σε στίχους
Πεζογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1938 - Dead Ned - Ο νεκρός Νεντ
- 1939 - Live and kicking Ned - Η ζωή του δύστροπου Νεντ
- 1941 - In the whirlpool - Στη δίνη
- 1952 - So Long to Learn - Αποχαιρετισμός στα μαθήματα, αυτοβιογραφικό έργο
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120339964. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/John-Masefield-British-poet. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6kk99rz. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 34915.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120339964. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /157921. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ . «allpoetry.com/John-Masefield».
- ↑ . «poets.org/poet/john-masefield».
- ↑ . «rsc.org.uk/the-box-of-delights/about-the-play/who-was-john-masefield».
- ↑ . «britannica.com/biography/John-Masefield-British-poet».
- ↑ . «poetryfoundation.org/poets/john-masefield».
- ↑ . «mypoeticside.com/poets/john-masefield-poems».
- ↑ . «archive.org/stream/lollingdondowns.txt».