Σύνοδος Ιασίου

Η Σύνοδος Ιασίου ήταν μια εκκλησιαστική σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας που συγκλήθηκε στο Ιάσιο το 1642.

Συγκεκριμένα λόγω της μεγάλης θρησκευτικής ταραχής που είχε επέλθει από την Ομολογία του Κυρίλλου Λούκαρη που περιελάμβανε καλβινικές δοξασίες ο Ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας Βασίλειος Λούπος συγκάλεσε στο Ιάσιο εκκλησιαστική σύνοδο προσκαλώντας με απεσταλμένους του το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Εκκλησία της Ρωσίας όπως συμμετάσχουν και λάβουν σχετική θέση.

Πράγματι η εν λόγω σύνοδος συγκλήθηκε και άρχισε τις εργασίες της κατά τον Σεπτέμβριο του 1642 και περατώθηκαν ένα μήνα μετά στις 27 Οκτωβρίου (1642). Στη Σύνοδο αυτή συζητήθηκε και επικυρώθηκε η επιστολή του τότε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παρθενίου Α΄ και της περί Αυτόν συνόδου στην οποία και καταπολεμήθηκαν οι καλβινικές δοξασίες που περιλαμβάνονταν στην Ομολογία του Κ. Λούκαρη, καθώς και η μετέπειτα Ομολογία του Μογίλα.
Το πρακτικό της Συνόδου αυτής στη συνέχεια στάλθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για επικύρωση, ενώ η επικυρωθείσα επιστολή του Πατριάρχη Παρθενίου Α΄ υπεβλήθη στον Ηγεμόνα Βασίλειο Λούπο με την επισυναπτόμενη παράκληση όπως επικυρώσει αυτήν ως περιέχουσα "γνωστά διδάγματα της Ανατολικής Εκκλησίας".

Σημειώσεις

Η εν λόγω σύνοδος είχε χαρακτήρα Πατριαρχικής Συνόδου. Με ίδιο αντικείμενο καταδίκης συνήλθε 30 χρόνια αργότερα, το 1672 στα Ιεροσόλυμα, η καλούμενη "Σύνοδος Ιεροσολύμων (1672)".

Πηγές

• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΒ΄, σελ.806.