Συζήτηση:Σιμωνιακά
Ευχαριστώ τον Papyrus για την πολύτιμη συμβολή του και τον κόπο του να μου παράσχει πληροφορίες--Αρχίδαμος 22:12, 18 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
"Ο τότε Υπουργός των Εκκλησιαστικών Ιωάννης Βαλασόπουλος μαζί με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και γαμπρό του Δ. Βούλγαρη Βασίλειο Νικολόπουλο ζήτησαν από τους υποψηφίους μητροπολίτες υψηλά χρηματικά ποσά και άλλα δώρα (μετοχές, κοσμήματα), προκειμένου να πιέσουν την Ιερά Σύνοδο να τους εκλέξει στις μητροπόλεις αυτές. Οι υποψήφιοι ενέδωσαν, η συναλλαγή όμως έγινε αργότερα γνωστή και ξέσπασε σκάνδαλο".
Ποιοι ξεκίνησαν να ασκούν πιέσεις; Ποιος ενέδωσε στις πιέσεις ποιου; Οι υποψήφιοι μητροπολίτες ενέδωσαν στις πιέσεις των Υπουργών ώστε να προωθηθούν ως μητροπολίτες;; -- pvasiliadis 22:53, 18 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Το άρθρο του Ματιάτου περιγράφει πώς οι υπουργοί απαιτούσαν δώρα (όλο και περισσότερα) από τον υποψήφιο Κεφαλληνίας. Να ήταν σε θέση οι υποψήφιοι μητροπολίτες να πιέζουν και ταυτόχρονα να πρέπει να πληρώνουν θα ήταν πολύ μπερδεμένη ιστορία! Ας μείνουμε στην απλή εκδοχή--Αρχίδαμος 23:00, 18 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Αυτός που πιέζει πληρώνει συνήθως. Για τα Στηλιτικά υπάρχει κάτι ενδιαφέρον εδώ. -- pvasiliadis 23:08, 18 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Πρόκειται περί τριγωνικής σχέσης: οι υπουργοί είχαν προφανώς τη σύνοδο του χεριού τους και μπορούσαν να επιβάλουν υποψηφίους της αρεσκείας τους. Οι υποψήφιοι λοιπόν ήθελαν να γίνουν της αρεσκείας των υπουργών.--Αρχίδαμος 23:10, 18 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Οι υποψήφιοι είναι πολλοί. Οι περισσότερο όμως ενδιαφερόμενοι είναι εκείνοι που πιέζουν έστω και αθέμιτα πολιτικούς προκειμένου κι εκείνοι με τη σειρά τους να πιέσουν την Ιερά Σύνοδο. Τέτοιες περιπτώσεις και στο δημόσιο υπάρχουν πολλές, μεταθέσεις, μετακινήσεις στο εξωτερικό, κλπ. Παρόμοιο πάντως λέγεται πως συνέβη και το 1965-66 όπως ο Μητροπολίτης Πειραιώς χρυσόστομος που επίσπευσε την ενθρόνισή του πριν τη σχετική έγκριση του Υπουργείου.--Templar52 23:32, 18 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
Η υπόθεση του Πειραιώς Χρυσοστόμου Ταβλαδωράκη είναι διαφορετική. Ήταν ήδη εψηφισμένος από την Ιερά Σύνοδο και λόγω των πολιτικών κωλυσιεργιών για τη μη έκδοση βασιλικών διαταγμάτων αποφάσισε την εγκατάστασή του στη Μητρόπολη Πειραιώς. Δεν πίεσε κανέναν. Έπειτα υπήρξε καταδίκη του από ποινικό δικαστήριο σε τρίμηνη φυλάκιση με αναστολή για "αντιποίηση αρχής" αλλά το θέμα λύθηκε με την έκδοση των βασιλικών διαταγμάτων και την κανονική εγκατάσταση των Μητροπολιτών στις έδρες τους.
Ιδού και ένα σχετικό άρθρο, που αναφέρεται και στις δύο περιπτώσεις: [1] --Auribus teneo lupum 00:31, 19 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Το αντικατέστησα με λινκ για λόγους π.δ. Ευχαριστώ πολύ, κάθε επιπλέον πληροφορία είναι λίαν ευπρόσδεκτη--Αρχίδαμος 12:02, 19 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Ασφαλώς και ο μακαριστός Χρυσόστομος δεν πίεσε κανένα. Άλλοι ήταν εκείνοι που πίεζαν για τροποποίηση μετακινήσεων σε Μητροπόλεις που λέγονταν πως ήταν η αιτία της "κωλυσιεργίας" του αρμόδιου Υπουργείου για την προώθηση και έκδοση των οικείων Βασιλικών τότε Διαταγμάτων. Γεγονός που φοβήθηκε τότε ο Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης και προχώρησε στην ενθρόνισή του στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος χωρίς το σχετικό Διάταγμα.--Templar52 06:43, 20 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)
- Βασιλικός επίτροπος την εποχή εκείνη λέγονταν ο Εισαγγελέας, δεν ήταν ιδιαίτερος εκπρόσωπος ή αντιπρόσωπος επί τούτου και κάθε φορά του Βασιλέως. --Templar52 21:53, 29 Δεκεμβρίου 2010 (UTC)
Ο Βασιλικός Επίτροπος παρά τη Ιερά Συνόδω δεν έχει καμιά σχέσημε το αξίωμα του Δικαστικού Λειτουργού.Επρόκειοτ για έναν μετακλητό υπάλληλο που αντιπροσώπευε την Ελληνική Πολιτεία στις συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου, από το 1833 έως το 1977. Οι αρμοδιότητές του ήταν πολύ σημαντικές, καθώς έιχε και δικαιίωμα ψήφου αρχικά. Βέβαια, αργότερα το δικαίωμα ψήφου τού αφαιρέθηκε αργότερα, όμως, η παρουσία του ήταν υποχρεωτική καθ΄όλες τις συνεδριάσεις της Ιεράς Συνόδου. Το αξίωμα του αποτελούσε εκδήλωση της πολιτειοκρατείας στις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας και παρ αβίαση του Πατριαρχικού Τόμου του 1850 που προέβλεπε πλήρη αυτοδιοίκηση της Εκκλησίας. ΝΙΚΟΣΦΙΞ (συζήτηση) 10:28, 28 Φεβρουαρίου 2016 (UTC)ΝΙΚΟΣΦΙΞ