Συζήτηση:Αντόνιο Βιβάλντι

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επιχείρηση Αποτίμησης Ζωτικών Λημμάτων Αυτό το λήμμα είναι αντικείμενο της Επιχείρησης Αποτίμησης Ζωτικών Λημμάτων, μιας συλλογικής προσπάθειας για την αποτίμηση και δημιουργία στατιστικών για τα λήμματα ζωτικής σημασίας της Βικιπαίδειας.
Λήμμα προς επέκταση Προς επέκταση

Ποια πηγή αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν φούρναρης και όλα τ΄ άλλα, όπως ότι ό ίδιος ξεφούρνιζε παρτιτούρες; Θα πρέπει ν΄ αφαιρεθούν μέχρι να βρεθεί η πηγή. Επίσης το αυτό και για το ιστορικό της ανεύρεσης έργων του.--Templar52 20:02, 28 Αυγούστου 2011 (UTC)[απάντηση]

Η πηγή λέει ότι ο πατέρας του ήταν κουρέας... φούρναρη κι εγώ πρώτη φορά τον ακούω. Ορθή η αρχική αφαίρεση. Και επίσης rosso δεν είναι ο κόκκινος, αλλά ο κοκκινομάλης (επί προσώπου). Ορθή επισήμανση και διόρθωση. Για την ανεύρεση των έργων πρόσθεσα το πρότυπο έλλειψης πηγής. --Ttzavarasσυζήτηση 10:34, 29 Αυγούστου 2011 (UTC)[απάντηση]

Δια την λύσιν της παρεξηγήσεως[επεξεργασία κώδικα]

Λοιπόν, σύμφωνα με το άρθρο Βιβάλντι στο New Grove (Peter Ryom), ο μπαμπάς του Αντόνιο, Τζιοβάννι Μπαττίστα, ήταν όντως κουρέας, ενώ εναλλακτικό οικογενειακό τους όνομα ήταν το Rossi (κόκκινος / κοκκινομάλης), κάτι που προέκυψε λόγω του χρώματος της κώμης τους. Με αυτό το όνομα φαίνεται να έγραψε ορισμένα έργα, ενώ ήταν και ο κύριος αντιγραφέας των έργων του γιού του (στην οικογένεια Μπαχ συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο).

Όσο για την αναβίωση των έργων του στον 20ό αιώνα, αυτό συνέβη (όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις) με την ευκαιρία της αναβίωσης των έργων του Μπαχ. Πρώτος ο Schering το 1905 ανέδειξε τη σημασία του Βιβάλντι στην ανάπτυξη του κοντσέρτου και τη δεκαετία του 1920 ο Alberto Gentili ανακαλύπτει το προσωπικό αρχείο του συνθέτη: οι συλλογές Foà και Giordano, που πλέον βρίσκονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Τορίνο. Ο θρύλος λέει ότι οι δύο συλλογές ανήκαν ως μία συλλογή στον Βενετό βιβλιόφιλο Jacopo Soranzo και αργότερα στον πάτρονα του Γκλουκ Κόμη Giacomo Durazzo. Τα έργα συγκεντρώθηκαν και μελετήθηκαν από τον καταλογογράφο Pincherle και σε συνεργασία με το Ιταλικό Ινστιτούτο για τον Αντόνιο Βιβάλντι εκδόθηκαν από τον οίκο Ρικόρντι (1947).

Ελπίζω να σας διαφώτισα! Chrysalifourfour 13:57, 29 Αυγούστου 2011 (UTC)[απάντηση]

Ασφαλώς! Θα ήταν καλό να προσθέσεις τα στοιχεία αυτά και στο άρθρο! --Ttzavarasσυζήτηση 15:19, 29 Αυγούστου 2011 (UTC)[απάντηση]