Σταύρος Γιαννικάκης
| Σταύρος Γιαννικάκης | |
|---|---|
| Γέννηση | 1948 Βαρύπετρο Χανίων, Κρήτη  |
| Θάνατος | 3 Οκτωβρίου 1977 (29 ετών) Θαλάσσια περιοχή Σκύρου, Αιγαίο |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Κλάδος |  Πολεμική Αεροπορία |
| Εν ενεργεία | Σεπτέμβριος 1969 - Οκτώβριος 1977 |
| Βαθμός |  Σμηναγός |
| δεδομένα () | |
Ο Σταύρος Γιαννικάκης (1948-1977) ήταν Έλληνας αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας[1].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1948 στο χωριό Βαρύπετρο του Νομού Χανίων της Κρήτης. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μιχαήλ.[1]
Εισήλθε στο Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Πολεμικής Αεροπορίας, την επονομαζόμενη τότε Σχολή Αεροπορίας (νυν Σχολή Ικάρων), τον Οκτώβριο του 1966 και αποφοίτησε τέσσερα χρόνια μετά το Σεπτέμβριο του 1969 με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού.[1]
Σκοτώθηκε στις 3 Οκτωβρίου του 1977 σε ηλικία μόλις 29 ετών, εν ενεργεία αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας με τον βαθμό του Σμηναγού και επί το καθήκον, όταν εκτελώντας εκπαιδευτική αποστολή με το αεροσκάφος F-4E Phantom II της 339 Μοίρας Διώξεως - Βομβαρδισμού (ΜΔ/Β) της 117 Πτέρυγας Μάχης (117 Π.Μ.)[2] του οποίου ήταν κυβερνήτης με συγκυβερνήτη τον Ανθυποσμηναγο Πετρούτσο Παναγιώτη, αυτό κατέπεσε και συντρίβει στο Αιγαίο πέλαγος στη θαλάσσια περιοχή των Βορείων Σποράδων και συγκεκριμένα της νήσου της Σκύρου.[1] Το συγκεκριμένο περιστατικό συγκλόνισε και συγκίνησε την τότε κοινή γνώμη[εκκρεμεί παραπομπή]. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η Πολεμική Αεροπορία, τίμησαν τους δύο πεσόντες ήρωες στρατιωτικούς. Προς τιμήν τους μάλιστα συνέταξαν το εγχειρίδιο κανόνων εμπλοκής «Γιαννικάκης - Πετρούτσος», το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.