Σκυταλοδρομία 4×400 μέτρων
| Στίβος 4 x 400 μέτρα | |
|---|---|
 Αγώνας σκυταλοδρομίας 4x400 μ. στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου το 2007 | |
| Ρεκόρ ανδρών | |
| Παγκόσμιο |  ΗΠΑ 2:54,29 (1993) |
| Ολυμπιακό | ΗΠΑ 2:55.39 (2008) |
| Ρεκόρ γυναικών | |
| Παγκόσμιο |  Σοβιετική Ένωση 3:15,17 (1988) |
| Ολυμπιακό | Σοβιετική Ένωση 3:15,17 (1988) |
Η σκυταλοδρομία 4 × 400 μέτρων ή «μεγάλη σκυταλοδρομία» είναι αγώνισμα του στίβου, στο οποίο συμμετέχουν ομάδες των τεσσάρων δρομέων και ο κάθε δρομέας της ομάδας τρέχει απόσταση 400 μέτρων, δηλαδή έναν γύρο του σταδίου για στίβο κανονικών διαστάσεων.[1] Είναι παραδοσιακά το τελευταίο κατά σειρά διεξαγωγής αγώνισμα μιας διοργάνωσης στίβου.
Ιστορία - διεξαγωγή αγωνίσματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις μεγάλες διοργανώσεις τα πρώτα 500 μέτρα διανύονται σε ξεχωριστά κουλουάρ (διαδρόμους). Για τον λόγο αυτόν, τα σημεία αφετηρίας απέχουν μεταξύ τους μεγαλύτερες αποστάσεις από ό,τι στον αγώνα δρόμου 400 μέτρων. Μετά τα 500 μέτρα, οι δρομείς συγκλίνουν προς τον εσωτερικό διάδρομο. Η αντίστοιχη σκυταλοδρομία 4 × 440 υαρδών (απόσταση λίγο μεγαλύτερη, συνολικά 1.609,34 έναντι 1.600 μέτρων) διεξαγόταν παλαιότερα στις χώρες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και στις ΗΠΑ, μέχρι την ολοκλήρωση της μεταβάσεως στο μετρικό σύστημα τη δεκαετία του 1970.
Οι δρομείς τρέχοντας μεταφέρουν τη σκυτάλη, ένα λείο, κοίλο, μονοκόμματο σωλήνα από ξύλο, μέταλλο ή άλλο άκαμπτο υλικό. Έχει μήκος μεταξύ 28 και 30 εκατοστών και περιφέρεια μεταξύ 12 και 13 εκατοστών. Η σκυτάλη ζυγίζει τουλάχιστον 50 γραμμάρια. Οι δρομείς πρέπει να τη δίνουν στον επόμενο δρομέα της ομάδας τους.[2] Η αλλαγή (η πράξη του να παραδίδει ο ένας δρομέας τη σκυτάλη στον επόμενο) πρέπει να γίνεται σε ένα τμήμα της διαδρομής μήκους 20 μέτρων, που συνήθως είναι σημειωμένο με γαλάζιες γραμμές. Η πρώτη αλλαγή γίνεται στις ξεχωριστές διαδρομές (κουλουάρ), ενώ για τη δεύτερη και την τρίτη οι δρομείς στέκονται σε γραμμή κατά πλάτος των διαδρομών, παρά το ότι οι προηγούμενοι δρομείς τρέχουν συνήθως ο ένας πίσω από τον άλλον στην εσωτερική διαδρομή. Αυτή η πρακτική αποτρέπει τη σύγχυση και τις συγκρούσεις κατά τις αλλαγές. Αντίθετα με τη σκυταλοδρομία των 4 × 100 μέτρων, οι δρομείς της 4 × 400 μ. συνήθως κοιτούν προς τα πίσω και αρπάζουν τη σκυτάλη από τον προηγούμενο δρομέα, εξαιτίας της κοπώσεως αυτού. Επειδή οι χρόνοι παρουσιάζουν μεγαλύτερες διαφορές εξαιτίας της μεγαλύτερης αποστάσεως του αγωνίσματος, οι ακυρώσεις είναι σπάνιες.
Διεθνώς η ομάδα των ΗΠΑ κυριαρχεί στην ιστορία του αγωνίσματος στους άνδρες, αν και αυτή η κυριαρχία περιορίσθηκε από την Τζαμάικα ήδη τη δεκαετία του 1950 και από τη Μεγάλη Βρετανία τη δεκαετία του 1990. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της IAAF, τα παγκόσμια ρεκόρ στις σκυταλοδρομίες αναγνωρίζονται μόνο όταν όλα τα μέλη της ομάδας έχουν την ίδια υπηκοότητα.
Μικτές σκυταλοδρομίες 4 × 400 μέτρων, δηλαδή με δύο γυναίκες και δύο άνδρες στην κάθε ομάδα, εισάχθηκαν στη διεθνή διοργάνωση σκυταλοδρομιών «IAAF World Relays» του 2017, ενώ η IAAF αναγνώρισε για πρώτη φορά ένα παγκόσμιο ρεκόρ σε αυτό το αγώνισμα το 2019.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Track and Field Events: Hurdling Events, Relays and Multi-Sport Events». Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «Olympic Sprint and Relay Rules». Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2022.