Σιμόεις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
«Ύδωρ, ή η πάλη του Αχιλλέως εναντίον του Σκαμάνδρου και του Σιμόεντος»: διακόσμηση του Ωγκύστ Κουντέ (1819) στη «Ροτόντα του Απόλλωνα», στο Ανάκτορο του Λούβρου.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Σιμόεις είναι γνωστός ένας ποτάμιος θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, ο οποίος αντιστοιχούσε σε ένα ποταμό της πεδιάδας της Τροίας. Ο Σιμόεις, ως θεός και ως ποταμός, αναφέρεται τόσο από τον Ησίοδο, όσο και στην Ιλιάδα (Δ 475, Ε 774, Μ 22). Στον Τρωικό Πόλεμο ο Σκάμανδρος καλεί σε βοήθεια τον Σιμόεντα για να εμποδίσει και αυτός με τα νερά του το στράτευμα του Αχιλλέως. Ο Σιμόεις είχε δύο κόρες: την Αστυόχη και την Ιερομνήμη. Από την Αστυόχη ο Σιμόεις έγινε ο παππούς του Τρώα, ενώ από την Ιερομνήμη, παππούς του Κάπυος.

Ως ποταμός, ο Σιμόεις πήγαζε από το όρος Ίδη, περνούσε βόρεια της Τροίας και λίγο πριν τη θάλασσα ενωνόταν με τον Σκάμανδρο.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σ. 811
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969