Σερζ Αρός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σερζ Αρός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11 Σεπτεμβρίου 1944
Καζαμπλάνκα[1][2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Αγγλικά[6]
ΣπουδέςΛύκειο Λουί-λε-Γκραν
Πανεπιστήμιο Πιερ και Μαρίας Κιουρί (έως 1971)[7]
École Normale Supérieure
Τμήμα Επιστημών του Παρισιού (έως 1967)[8]
Λύκειο Καρνώ
Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός[6]
professeur des universités
επιστήμονας[9]
ερευνητής[10]
ΕργοδότηςΚολλέγιο της Γαλλίας[11][12]
Πανεπιστήμιο Πιερ και Μαρίας Κιουρί
École Normale Supérieure
Πανεπιστήμιο Γέιλ
Οικογένεια
ΓονείςAlbert Haroche
ΑδέλφιαJoël Haroche
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαDirector of the Collège de France (2012–2015)
διευθυντής (1994–2000, Département de physique de l'École normale supérieure)
ΒραβεύσειςΧρυσό μετάλιο Γαλλικού Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (2009)[13][10]
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (2012)[14][15]
βραβείο Χέρμπερτ Βάλτερ (2010)[16]
Μετάλλιο Άλμπερτ Αβραάμ Μάικελσον (1993)
Βραβείο Ζαν Ρικάρ (1983)
βραβείο Γκαι-Λυσάκ Χούμπολτ (1991)
βραβείο Τσαρλς Χαρντ Τάουνς (2007)[17]
Ασημένιο μετάλλιο Ντιράκ για επιτεύγματα στον τομέα της θεωρητικής φυσικής (2014)[18]
Αργυρό αναμνηστικό μετάλλιο της Τσεχικής Βουλής (2013)
βραβείο Αϊνστάιν για την επιστήμη του λέιζερ (1988)
Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (12  Ιουλίου 2017)[19][20]
συνεργάτης της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής
Ιστότοπος
www.college-de-france.fr/site/serge-haroche/bibliographie.htm
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σερζ Αρός (γαλλικά: Serge Haroche), γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1944 στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου και είναι Γάλλος φυσικός[21] που δραστηριοποιείται στον τομέα της κβαντικής φυσικής. Στις 2 Ιουνίου 2009, του απονεμήθηκε το χρυσό μετάλλιο του CNRS[22][23],. Στις 9 Οκτωβρίου 2012, ήταν συνδικαιούχος του βραβείου Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον Αμερικανό Ντέιβιντ Γουάινλαντ για "τις καινοτόμες πειραματικές μεθόδους τους που επιτρέπουν τη μέτρηση και το χειρισμό μεμονωμένων κβαντικών συστημάτων "[24]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνέντευξη του Σερζ Αρός μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ τον Δεκέμβριο του 2012.

Ο Σερζ Αρός είναι γιος του Αλμπέρ Αρός, παριζιάνου δικηγόρου που γεννήθηκε στο Μαρόκο, και της Βαλεντίν Ρουμπλέβ, δασκάλας ρωσικής καταγωγής, που η οικογένειά της είχε μεταναστεύσει στην Καζαμπλάνκα μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση[25],[26],[27]. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες του ήταν διευθυντές της Παγκόσμιας Ισραηλιτικής Συμμαχίας (Alliance Israélite Universelle, AIU)[27]. Έφυγε με την οικογένειά του από το Μαρόκο το 1956, σε ηλικία δώδεκα ετών, στο τέλος του γαλλικού προτεκτοράτου της χώρας [22].

Ο Σερζ Αρός είναι παντρεμένος από το 1965 με την Κλοντίν Ζελιγκσόν, κοινωνιολόγο και ανθρωπολόγο- το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά. Είναι αδελφός του εκδότη και μυθιστοριογράφου Ζοέλ Αρός και θείος του τραγουδιστή Ραφαέλ[26],[28].

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Λύκειο Καρνό και, στη συνέχεια, στο Λούις-Λε-Γκραντ στο Παρίσι, προετοιμάστηκε για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε διάφορες Μεγάλες Σχολές [22],[29]. Το 1963, κατέλαβε την πρώτη θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις για την Πολυτεχνική Σχολή[24] και ήταν μεταξύ των πρώτων στις εισαγωγικές εξετάσεις για την École normale supérieure και επέλεξε να εισαχθεί στην τελευταία. Παράλληλα, φοίτησε στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού από το 1963 έως το 1967. Αφού πήρε πτυχίο φυσικής, πέρασε με επιτυχία το 1967 το πτυχίο αγκρεγκασιόν[30] στη φυσική και το ίδιο έτος. πήρε το διδακτορικό της φυσικής (3ος κύκλος)[31]. Το 1971 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή στις φυσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Paris VI- η έρευνά του πραγματοποιήθηκε υπό τη καθοδήγηση του Κλοντ Κοέν-Τανουντζί[32].

Πανεπιστημιακή σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1967 εντάχθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (Centre National de la Recherche Scientifique), όπου κατείχε διαδοχικά τις θέσεις του επιστημονικού συνεργάτη (1967-1971), του ερευνητή (1971-1973) και του ανώτερου ερευνητή (1973-1975). Στο πλαίσιο μεταδιδακτορικής υποτροφίας, πέρασε επίσης ένα έτος στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στο εργαστήριο του Άρθουρ Λέοναρντ Σόλοου (1972-1973). Διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris-VI το 1975 και ανώτερο μέλος του Institut Universitaire de France το 1991 για περίοδο πέντε ετών[33], η οποία ανανεώθηκε το 1996[34].

Παράλληλα, εργάστηκε σε άλλα ιδρύματα, ιδίως ως λέκτορας στην Πολυτεχνική Σχολή (1973-1984), ως προσκεκλημένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (1981), ως καθηγητής μερικής απασχόλησης στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ (1984-1993), ως διευθυντής του τμήματος φυσικής στην École Normale Supérieure (1994-2000)[35] και ως προσκεκλημένος καθηγητής στο Conservatoire National des Arts et Métiers [36] (2000). Το 2001 εξελέγη καθηγητής στο Κολλέγιο της Γαλλίας στην έδρα της κβαντικής φυσικής[37].

Τον Σεπτέμβριο του 2012, ο Σερζ Χαρός ορίστηκε από τους συναδέλφους του ως διαχειριστής του Κολλεγίου της Γαλλίας (Collège de France)[38],[39],[40]. Με αυτή την ιδιότητα, έγινε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Hugot του Κολλεγίου της Γαλλίας, στο οποίο υπηρετούσε από το 2010. Κατείχε τη θέση αυτή μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Το 2014 διορίστηκε μέλος του Συμβουλίου Στρατηγικής Έρευνας[41].

Ἐρευνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σερζ Αρός είναι ειδικός στην ατομική φυσική και την κβαντική οπτική. Μετά από μια διατριβή σχετικά με το ντυμένο άτομο[42], που πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη του Κλοντ Κοέν-Τανουντζί (1967-1971), βραβευμένου με Νόμπελ. Στις δεκαετίες του 1970 και 1980, ανέπτυξε νέες μεθόδους φασματοσκοπίας με λέιζερ που βασίστηκαν στη μελέτη των κβαντικών κτύπων και της υπερκτινοβολίας. Στη συνέχεια άρχισε να ενδιαφέρεται για τα άτομα Rydberg, γιγαντιαίες ατομικές καταστάσεις των οποίων η ευαισθησία στα μικροκύματα τα καθιστά ιδιαίτερα κατάλληλα για θεμελιώδεις μελέτες της αλληλεπίδρασης ύλης-ακτινοβολίας. Έδειξε ότι τα άτομα αυτά, σε συνδυασμό με υπεραγώγιμες κοιλότητες που περιέχουν λίγα φωτόνια, είναι ιδανικά συστήματα για τη δοκιμή των νόμων της κβαντικής αποσυνοχής και για την απόδειξη της δυνατότητας εκτέλεσης υποσχόμενων κβαντικών λογικών πράξεων για την επεξεργασία πληροφοριών[43].

Ο Σερζ Αρός διορίστηκε καθηγητής κβαντικής φυσικής στο κολλέγιο της Γαλλίας το 2001[34] και είναι επικεφαλής της ομάδας κβαντικής ηλεκτροδυναμικής κοιλότητας στο εργαστήριο Καστλ Μπροσέλ, το οποίο ανήκει στην École normale supérieure, στο Πανεπιστήμιο Πιέρ και Μαρί Κιουρί και στο CNRS.

Οι διαλέξεις και το έργο του στο κολλέγιο της Γαλλίας[44] επικεντρώνονται στην κβαντομηχανική και την κβαντική πληροφορία[45].

Στις 9 Οκτωβρίου 2012, του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον Αμερικανό Ντέιβιντ Γουάινλαντ για την έρευνά τους σχετικά με τη μέτρηση και το χειρισμό μεμονωμένων κβαντικών συστημάτων[21],[22].

Παράσημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μέγας Αξιωματικός του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής[46]. (ανακηρύχθηκε ιππότης στις 3 Απριλίου 1996[47] , προήχθη σε Αξιωματικό στις 13 Ιουλίου 2005[48] , στη συνέχεια σε Διοικητή στις 31 Δεκεμβρίου 2012[49], προτού ανακηρυχθεί στο αξίωμα του Μεγάλου Αξιωματικού στις 12 Ιουλίου 2017[50]).

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίτιμα διδακτορικά διπλώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. allafrica.com/stories/201210110498.html.
  2. www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/160653.
  3. www.timesofisrael.com/french-jewish-nobel-laureate-im-against-academic-boycott-of-israel/.
  4. www.washingtonpost.com/national/2012-nobel-laureates/2012/10/08/c5406a9e-1179-11e2-ba83-a7a396e6b2a7_gallery.html.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb123997347. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. 6,0 6,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général» (Γαλλικά) Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι.
  7. www.sudoc.fr/106683020.
  8. www.sudoc.fr/106678116.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20221170379. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  10. 10,0 10,1 www.cnrs.fr/fr/personne/serge-haroche.
  11. list of professors at Collège de France. www.college-de-france.fr/media/chaires-et-professeurs/UPL3451746530003663772_LISTE_DES_PROFESSEURS.pdf.
  12. www.radiofrance.fr/personnes/serge-haroche.
  13. www.cnrs.fr/fr/recherche/prix/medaillesor.htm. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20  Ιανουαρίου 2011.
  14. www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/2012/.
  15. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  16. www.optica.org/get_involved/awards_and_honors/awards/award_descriptions/walther/.
  17. www.optica.org/get_involved/awards_and_honors/awards/award_descriptions/charlestownes/.
  18. www.science.unsw.edu.au/alumni/dirac-lecture-series.
  19. www.legiondhonneur.fr/sites/default/files/promotion/lh20170714.pdf.
  20. PREX1720440D.
  21. 21,0 21,1 «Le Nobel de physique attribué au Français Serge Haroche et à l'Américain David G. Wineland» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2012-10-09. https://www.lemonde.fr/prix-nobel/article/2012/10/09/le-nobel-de-physique-a-ete-attribue-au-francais-serge-haroche-et-a-l-americain-david-j-wineland_1772271_1772031.html. Ανακτήθηκε στις 2022-09-23. 
  22. 22,0 22,1 22,2 22,3 «Serge Haroche : cantique du quantique» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2009-06-03. https://www.lemonde.fr/sciences/article/2009/06/03/cantique-du-quantique_1772301_1650684.html. Ανακτήθηκε στις 2022-09-23. 
  23. «DOSSIER DE PRESSE». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. 
  24. 24,0 24,1 «The Nobel Prize in Physics 2012». NobelPrize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 
  25. «Serge Haroche : cantique du quantique» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2009-06-03. https://www.lemonde.fr/sciences/article/2009/06/03/cantique-du-quantique_1772301_1650684.html. Ανακτήθηκε στις 2022-10-16. 
  26. 26,0 26,1 Généalogie, La Revue française de. «Origines et généalogie de Serge Haroche, Nobel de physique». La Revue française de Généalogie (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 
  27. 27,0 27,1 «The Nobel Prize in Physics 2012». NobelPrize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 
  28. Interview radiophonique de Raphael sur Europe 1 le samedi 23 septembre 2006 par Isabelle Morizet.
  29. Michon, Gerard. «CQED Experiment of Serge Haroche et al. - Numericana». www.numericana.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 
  30. Larousse, Éditions. «Définitions : agrégation - Dictionnaire de français Larousse». www.larousse.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 
  31. Étude théorique et expérimentale d'un nouveau spectre de raies de résonance magnétique observé en pompage optique transversal.
  32. «Cavity Quantum Electrodynamics» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 
  33. «Arrêté du 2 décembre 1991 portant nomination à l'Institut universitaire de France - JORF no 286 du 8 décembre 1991, p. 16074, sur Légifrance». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  34. 34,0 34,1 «Arrêté du 8 août 1996 portant nomination des membres seniors et juniors de l'Institut universitaire de France». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  35. «Serge Haroche, un chercheur sous les feux des projecteurs». Visions Mag (στα Γαλλικά). 20 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  36. Cnam. «Conservatoire national des arts et métiers | Homepage | Cnam portal | Cnam». Cnam portal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 
  37. «Collège de France - Enseigner la recherche en train de se faire». www.college-de-france.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  38. «IUF » ECHOS DE L'IUF». Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  39. «Sorbonne Université». www.sorbonne-universite.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  40. «Serge Haroche - Physique quantique | Collège de France». www.college-de-france.fr (στα Γαλλικά). 11 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  41. «Décret du 3 février 2014 portant nomination au Conseil stratégique de la recherche». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  42. «ATOMES cc HABILLÉS D PAR DES PHOTONS OPTIQUES OU DE RADIOFRÉQUENCE - JOURNAL DE PHYSIQUE» (PDF). 
  43. «Vie et mort d'un photon : une autre manière de voir - ACTUALITÉ DES CHAIRES» (PDF). 
  44. «Décohérence et limite classique quantique | Collège de France». www.college-de-france.fr (στα Γαλλικά). 15 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  45. «Cavity Quantum Electrodynamics» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  46. «convert». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  47. «ORDRE DE LA LEGION D'HONNEUR Décret du 3 avril 1996 portant promotion et nomination». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  48. «Décret du 13 juillet 2005 portant promotion et nomination». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  49. «Décret du 31 décembre 2012 portant promotion». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  50. «Décret du 12 juillet 2017 portant élévation aux dignités de grand'croix et de grand officier». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  51. «Serge HAROCHE». Prix et distinctions - Université de Montréal (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  52. «Conférence de Serge Haroche, Prix Nobel de physique 2012». www.afapatras.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  53. «Ph.D. Honoris Causa». Academic Affairs Office (στα Αγγλικά). 1 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  54. «Honorary invitation to Mr. Serge Haroche | Society for Biochemistry and Molecular Biology of Chile» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  55. «« La lumière révélée » : Serge Haroche, physicien éclairé» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2020-10-29. https://www.lemonde.fr/sciences/article/2020/10/29/la-lumiere-revelee-serge-haroche-physicien-eclaire_6057742_1650684.html. Ανακτήθηκε στις 2022-10-19.