Σεπτίμιος Αντίοχος
| Σεπτίμιος Αντίοχος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας |
| Θάνατος | 273 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ζηνοβία |
Ο Σεπτίμιος Αντίοχος, λατιν.: Septimius Antiochus, (απεβ. μετά το 273) ήταν Ρωμαίος σφετεριστής στη Συρία κατά τον 3ο αι.
Το 272 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας Αυρηλιανός είχε νικήσει το αποσχισθέν βασίλειο της Παλμύρας. Ο βασιλιάς του Βαμπάλαθος και η μητέρα του Ζηνοβία βρέθηκαν αιχμάλωτοι στη Ρώμη. Το 273 μ.Χ. άλλη μία εξέγερση κατά της ρωμαϊκής κυριαρχίας ξεκίνησε στην Παλμύρα. Οι επαναστάτες προσέγγισαν αρχικά τον κυβερνήτη του Αυρηλιανού Μαρκελλίνο για να γίνει αυτοκράτορας, αλλά εκείνος προσποιήθηκε ότι εξέταζε την προσφορά, καθώς έστειλε μία επιστολή στον Αυρηλιανό, προειδοποιώντας για την εξέγερση. [1] Ενώ οι επαναστάτες περίμεναν, αποφάσισαν να ενδύσουν τον Σεπτίμιο Αντίοχο, τον υποτιθέμενο γιο της Ζηνοβίας, με την πορφύρα. Λαμβάνοντας την επιστολή του Μαρκελλίνου, ο Αυτοκράτορας αντέδρασε γρήγορα και την άνοιξη του 273 η πόλη επανήλθε στη ρωμαϊκή κυριαρχία. Ο Αυρηλιανός τιμώρησε βαριά την πόλη, αλλά φέρεται να άφησε τον Αντίοχο. [2] :152
Ο Αντίοχος ισχυρίστηκε, ότι καταγόταν από τη βασίλισσα Κλεοπάτρα Ζ΄ της Αιγύπτου και τους βασιλείς της Συρίας. [3] Υπάρχει κάποια αμφιβολία ως προς τη συγγένειά του με τη Ζηνοβία. Μπορεί να μη σχετίζεται με αυτή, αλλά να ισχυρίστηκε τη συγγένεια για πολιτικούς σκοπούς. μπορεί να είναι ο πατέρας της, που ονομάζεται επίσης Αντίοχος. Μπορεί να είναι όντως ένας φυσικός γιος της, ή ενδεχομένως ένας υιοθετημένος γιος της. [2] :5ή μπορεί να είναι γιος της Ζηνοβίας από άλλο σύζυγο, εκτός τού Οδαίναθου, [4] οπότε ο Σ. Αντίοχος θα ήταν αρκετά νέος, ίσως και μόλις πέντε ετών. [5]
Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Watson, Alaric, Aurelian and the Third Century, pg. 80
- ↑ 2,0 2,1 Southern, Pat (2008). Empress Zenobia: Palmyra's Rebel Queen. Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-84725-034-6. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020.
- ↑ Craven, Maxwell (2019). The Imperial Families of Ancient Rome. Fonthill Media. ISBN 978-1-78155-738-9. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020.
- ↑ Watson, Alaric (2004). Aurelian and the Third Century. Psychology Press. σελ. 81. ISBN 0-415-30187-4. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020.
- ↑ Gold, Claudia (2015). Women Who Ruled: History's 50 Most Remarkable Women. Quercus Publishing. ISBN 978-1-78429-235-5. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Zosimus, Historia Nova 1,60-61 Αρχειοθετήθηκε 2009-10-21 στο Wayback Machine.