Σαρλ Ζακ
| Σαρλ Ζακ | |
|---|---|
_(cropped).jpg) Ο Σαρλ Ζακ, Αυτοπροσωπογραφία, 1862 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Jacque (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Μαΐου 1813[1][2][3] Γαλλική Ακαδημία Πολέμου[4][5] |
| Θάνατος | 7 Μαΐου 1894[6][1][2] boulevard de Clichy[4][7] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4][8] και Grave of Jacque |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[9] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[10] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | animal painter εικονογράφος[11] οξυγράφος[12] ζωγράφος[11] χαράκτης φωτογράφος καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[11] |
| Αξιοσημείωτο έργο | d:Q17490877 d:Q17492010 d:Q17492151 |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Émile Jacque Frédéric Jacque |
| Αδέλφια | Léon Jacque |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[13][14] Χρυσό μετάλλιο (1889) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σαρλ-Εμίλ Ζακ (γαλλικά: Charles-Émile Jacque), 1813 -1894, γνωστός ως Σαρλ Ζακ, ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και σκιτσογράφος, μέλος της σχολής της Μπαρμπιζόν. [15]Τα θέματά του ήταν κυρίως τοπία, ζώα και σκηνές από τη ζωή σε αγροκτήματα.[16]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σαρλ Ζακ ξεκίνησε μαθητευόμενος ως χαράκτης σε έναν κατασκευαστή γεωγραφικών χαρτών το 1830, αλλά κατατάχθηκε στον γαλλικό στρατό την ίδια χρονιά και πήρε μέρος στην πολιορκία της πόλης της Αμβέρσας κατά τη διάρκεια της Βελγικής Επανάστασης. Τελείωσε τη στρατιωτική του περίοδο το 1835 με το βαθμό του δεκανέα. Συνέχισε την καλλιτεχνική του καριέρα αυτοδίδακτος και δημιούργησε μεγάλο αριθμό τοπιογραφιών και σκηνών καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια ταξιδιών του στο Επερβάν (Βουργουνδία), όπου ζούσε η οικογένειά του από το 1830, πριν επιστρέψει στο Παρίσι και εγκατασταθεί εκεί.[17]
Το 1836 έφυγε για την Αγγλία και έμεινε στο Λονδίνο μέχρι το 1838. Εκεί σχεδίασε σειρές ξυλογραφιών για την εικονογράφηση βιβλίων και περιοδικών.
Από το 1845, παρέα με τον Ζαν-Φρανσουά Μιλέ και τον Τεοντόρ Ρουσώ, άρχισε να επισκέπτεται και να ζωγραφίζει στη Μπαρμπιζόν, όπου εγκαταστάθηκε τον Αύγουστο του 1849. Από τα πρώτα του έργα, τα θέματά του ήταν αγροτικής έμπνευσης με ποιμενικές παραστάσεις στη φύση ή σε αγροκτήματα και σκηνές της αγροτικής ζωής.[18] Ταξίδεψε αρκετά και έβρισκε έμπνευση στα τοπία της Ιλ ντε Φρανς, της Βουργουνδίας, της Βρετάνης κ.ά.[19]
Ο Σαρλ Ζακ ήταν επίσης γνωστός χαράκτης και συνέβαλε στην αναβίωση αυτής της τεχνικής κατά τον 19ο αιώνα. Για να καλύψει τις ανάγκες της οικογένειάς του, φιλοτέχνησε πολυάριθμες εικονογραφήσεις για βιβλία και εφημερίδες. Ήταν επίσης εξαιρετικός σκιτσογράφος και δημοσίευε σκίτσα σε σατιρικές εφημερίδες.
Βραβεύτηκε επανειλημμένα τόσο για τα χαρακτικά όσο και για τους πίνακές του από το 1851 έως και το 1889 (χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση του 1889). Το 1867 του απονεμήθηκε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.
Από τον γάμο του απέκτησε τέσσερα παιδιά, οι δύο γιοι του ήταν ζωγράφοι τοπίων και ζώων, χαράκτες και εικονογράφοι. Ο τρίτος γιος του, επίσης ταλαντούχος καλλιτέχνης, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της Παρισινής Κομμούνας, γεγονός από το οποίο ο ζωγράφος δεν παρηγορήθηκε ποτέ.
Πέθανε στο Παρίσι στις 7 Μαΐου 1894 και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο Περ-Λασαίζ.[20]
Έργα του Σαρλ Ζακ εκτίθενται σε μουσεία και γκαλερί στο Παρίσι (Μουσείο Ορσέ), σε πολλές πόλεις της Γαλλίας, της Ευρώπης και της Αμερικής.[17]
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Ο παπουτσωμένος γάτος, 1843 -
Μουσικός, ανάμεσα 1843 και 1847, Μουσείο Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη -
Ο βοσκός και το κοπάδι, 1876, Εθνικό Μουσείο Ιρλανδίας -
Βοσκοπούλα κοντά σε δάσος, ανάμεσα 1860 και 1865, Εθνικό Μουσείο Ιρλανδίας -
Χειμερινό τοπίο με άλογο, Μουσείο Καλών Τεχνών της Βρέστης -
Το παλιό δάσος, περ.1860, Μουσείο Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη -
Βγαίνοντας από τον στάβλο, Εθνική Πινακοθήκη Σκωτίας -
Κότες, Μουσείο του Άμστερνταμ
_-_Le_Chat_bott%C3%A9_-_1.png)
_-_Leaving_the_Stall_-_NG_1457_-_National_Galleries_of_Scotland.jpg)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb126143621. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Charles Émile Jacque». (Ολλανδικά) RKDartists. 41464.
- ↑ 3,0 3,1 «Charles Émile Jacque». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00093306. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Paul Bauer: «Deux siècles d'histoire au Père Lachaise» (Γαλλικά) Βερσαλλίες. 2006. σελ. 431. ISBN-13 978-2-914611-48-0. ISBN-10 2-914611-48-X.
- ↑ birth certificate.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général» (Γαλλικά) Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι.
- ↑ death certificate.
- ↑ 8,0 8,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 200.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb126143621. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 11,0 11,1 11,2 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /119434. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Jean Adhémar.
- ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ www2
.culture .gouv .fr /LH /LH091 /PG /FRDAFAN83 _OL1340046v001 .htm. - ↑ . «BIOGRAPHY - Charles Emile Jacque (1813 - 1894)».
- ↑ . «metmuseum.org/art/collection/Charles Jacque French».
- ↑ 17,0 17,1 . «markmurray.com/charles-emile-jacque-paintings».
- ↑ . «artnet.com/artists/charles-jacque/».
- ↑ . «artuk.org/discover/artists/jacque-charles-mile».
- ↑ . «19thcenturypaintings.com/artists/49-charles-jacque/biography/».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Charles-Émile Jacque στο Wikimedia Commons
|
