Ροκκάκου Γιοσικάτα
| Ροκκάκου Γιοσικάτα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 六角義賢 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 1521 |
| Θάνατος | 19 Απριλίου 1598 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Σαμουράι |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Rokkaku Yoshiharu Rokkaku Yoshisada[1] |
| Γονείς | Rokkaku Sadayori |
| Συγγενείς | Kyōkōin Nyoshunni (υιοθετημένο τέκνο) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | ντάιμγιο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ροκκάκου Γιοσικάτα (六角 義賢, 1521 – 19 Απριλίου 1598) ήταν σαμουράι επικεφαλής της φυλής Ροκκάκου κατά τη διάρκεια της περιόδου Σενγκόκου. [2] Ήταν σούγκο (shugo) (κυβερνήτης) και αργότερα νταϊμιό στην περιοχή της νότιας επαρχίας Όμι. Υπηρέτησε ως φρούραρχος στο Κάστρο Κάννοντζι. Αργότερα έγινε βουδιστής μοναχός με το όνομα Σότεϊ (Shōtei).
Το οικόσημο της φυλής Ροκκάκου
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γιοσικάτα ήταν γιος του Ροκκάκου Σανταγιόρι, και πολέμησε σε πολλές από τις μάχες για τον έλεγχο της περιοχής του Κιότο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το 1549, συμμάχησε με τον Χοσοκάβα Χαρουμότο εναντίον του Μιγιόσι Τσοκέι και διαδέχθηκε τον πατέρα του ως αρχηγός της οικογένειας το 1552. Μετά από πολλές νίκες εναντίον των Μιγιόσι, αναστράφηκε το κλίμα. Ο Γιοσικάτα και οι σύμμαχοί του Χοσοκάβα στην υπηρεσία του Σόγκουν Ασικάγκα Γιοσιτέρου άρχισε να αντιμετωπίζει μια σειρά από ήττες. Το 1558, ο σόγκουν συμφιλίωσε τις διαφορές του με τη φυλή Μιγιόσι, δίνοντας τέλος στη σύγκρουση.
Βλέποντας μια ευκαιρία, ο Αζάι Χισαμάσα του βόρειου Όμι εισέβαλε στην επικράτεια Ροκκάκου . Ηττημένη, η φυλή Αζάι αναγκάστηκε να γίνει υποτελής στους Ροκκάκου. Ο Γιοσικάτα εισήλθε στο βουδιστικό ιερατείο το 1559, μεταβιβάζοντας την ιδιότητά του στην οικογένεια στον γιο του Ροκκάκου Γιοσιχάρου, αλλά παρέμεινε ενεργός στις μάχες της οικογένειας. Ο Γιοσικάτα οδήγησε τις δυνάμεις της φυλής του να πολεμήσουν τον επόμενο χρόνο εναντίον του Αζάι Ναγκαμάσα, επιδιώκοντας να διατηρήσει τον έλεγχό του στους Αζάι και στην επικράτειά τους. Ηττήθηκε σοβαρά σε αυτή, τη μάχη της Νοράντα, η οποία σηματοδότησε την αρχή της παρακμής της φυλής Ροκκάκου.
Το 1563, ένας από τους κύριους υποτελείς τους, ο Γκότο Κατατόγιο, σκότωσε κάποιον μέσα στο Κάστρο Κάννοντζι. Η δυσπιστία μεταξύ των αρχόντων του Ροκκάκου και των ακολούθων τους έφτασε στο σημείο που ο Γιοσικάτα και ο γιος του εκδιώχθηκαν από το κάστρο. Επέστρεψαν σύντομα, ωστόσο, με τη μεσολάβηση των Γκάμο Σανταχίντε και Γκάμο Καταχίντε.
Το 1565, οι Ροκκάκου δέχθηκαν ξανά επίθεση από τους Αζάι. Και οι δυνάμεις εισβολής συγκρατήθηκαν.
Ήττα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1568, ο Όντα Νομπουνάγκα, στην υπηρεσία του σόγκουν Ασικάγκα Γιοσιάκι, ζήτησε από τον Ροκκάκου να ενταχθεί στο στρατό του και αρνήθηκε. Ηττημένοι στη μάχη που ακολούθησε, οι Ροκκάκου εκδιώχθηκαν από το κάστρο τους, εγκαταστάθηκαν στην Κόκα, η φυλή τους ουσιαστικά εξαλείφθηκε ως νταϊμιό. [3]
Το 1570, οι Ροκκάκου ηττήθηκαν από τον Σιμπάτα Κατσουίε στο κάστρο Τσόκοτζι, και ξανά στο κάστρο Μποντάιτζι, υποταγμένοι τελικά στον Νομπουνάγκα. Μετά από διαταγές του Νομπουνάγκα, ο Γιοσικάτα φυλακίστηκε στο κάστρο Ισίμπε, το οποίο κρατούσε ο Σακούμα Νομπουμόρι. Δραπέτευσε τέσσερα χρόνια αργότερα, καταφεύγοντας στο Σιγκαράκι. Εκεί, έζησε απομονωμένος, βοηθώντας τα τοπικά κινήματα, και τους Ισιγιάμα Χόνγκαν-τζι, ενάντια στον Νομπουνάγκα.
Ο Γιοσικάτα πέθανε σε ηλικία 77 ετών το 1598. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, σπούδασε τοξοβολία υπό τον Γιοσίντα Σιγκεμάσα και ξεκίνησε τη δική του σχολή ιππασίας, το Σασάκι-ριού.
Κώδικες σπιτιών εποχής Σενγκόκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την περίοδο Σενγκόκου, η κοινωνική και νομική κουλτούρα της Ιαπωνίας εξελίχθηκε με τρόπους άσχετους με τη γνωστή ιστορία των σειριακών μαχών και των ένοπλων αψιμαχιών. Ένας αριθμός οξυδερκών νταϊμιό εξέδωσε ανεξάρτητα κώδικες συμπεριφοράς, που θα εφαρμόζονταν σε ένα συγκεκριμένο χαν ή τομέα. Ελάχιστα παραδείγματα αυτών των νομικών κωδίκων, που κατασκευάστηκαν από αυτούς του νταϊμιό έχουν διασωθεί, αλλά το νομικό πλαίσιο, που επινοήθηκε από τη φυλή Ροκκάκου, παραμένει μεταξύ του μικρού αριθμού εγγράφων που μπορούν ακόμη να μελετηθούν:
- 1567: Ο Ροκκάκου Γιοσικάτα εκδίδει το Ροκκάκου-σι Σικιμόκου. [4]
- 1567: Ο Ροκκάκου Γιοσιχάρου, ο μεγαλύτερος γιος του Γιοσικάτα, επανεκδίδει το Ροκκάκου-σι σικιμόκου. [4]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Papinot, Jacques. (2003). Nobiliaire du japon, p. 53.
- ↑ Sansom, George. (1961). 'A History of Japan: 1334–1615, pp. 278–279.
- ↑ 4,0 4,1 Katsumata Shizuo et al. (1981). "The Development of Sengoku Law" in Japan Before Tokugawa: Political Consolidation and Economic Growth, 1500 to 1650, p. 102.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Frederic, Louis et al. . (2002). "Rokkaku Yoshikata" στην Ιαπωνική Εγκυκλοπαίδεια . Cambridge: Harvard University Press .(ISBN 978-0-674-01753-5)
- Katsumata Shizuo και Martin Collcutt. (1981). "The Development of Sengoku Law" στην Ιαπωνία Πριν από την Tokugawa: Political Consolidation and Economic Growth, 1500 to 1650 . John Whitney Hall, εκδ. Princeton: Princeton University Press .
- Μάγιερ, Εύα-Μαρία. (1999). Japans Kaiserhof in de Edo-Zeit: Unter besonderer Berücksichtigung der Jahre 1846 bis 1867 . Münster: Tagenbuch.(ISBN 3-8258-3939-7)ISBN 3-8258-3939-7
- Papinot, Jacques Edmund Joseph. (1906) Dictionnaire d'histoire et de géographie du japon illustré de 300 gravures, de plusiers cartes, et suivi από 18 παραρτήματα . Τόκιο: Βιβλιοθήκη Sansaisha. Κάντε κλικ στον σύνδεσμο για ψηφιοποιημένο 1906 Nobiliaire du japon (2003)
- Sansom, George (1961). A History of Japan: 1334–1615 . Stanford: Stanford University Press .(ISBN 0-8047-0525-9)ISBN 0-8047-0525-9
