Ριχάρδα, μαρκησία του Σαλούτσο
| Ριχάρδα του Σαλούτσο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1410 |
| Θάνατος | 16 Αυγούστου 1474[1] Φερράρα |
| Τόπος ταφής | Corpus Domini Monastery |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Νικολό Γ΄ ντ'Έστε |
| Τέκνα | Έρκολε Α΄ ντ'Έστε Σιγισμούνδος των Έστε (1433-1507) |
| Γονείς | Θωμάς Γ΄ του Σαλούτσο και Μαργαρίτα του Ρονσύ |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος Α΄ του Σαλούτσο |
| Οικογένεια | Del Vasto |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ριχάρδα, ιταλ.: Ricciardia, marchioness of Saluzzo (1410 - 16 August 1474, Φερράρα) ήταν κόρη του μαρκησίου του Σαλούτσο και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Φερράρα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του Θωμά Γ΄ μαρκησίου του Σαλούτσο και της Γαλλίδας συζύγου του Μαργαρίτας του Πιερπόν, κόρης του Ούγου Β΄ του Πιερπόν, του Ρονσύ και του Μπραιν.
Το 1429 παντρεύτηκε τον Nικολό Γ΄ δούκα της Φερράρα ως η 3η σύζυγός του, μετά την Τζιλιόλα της Καρράρα και την Παριζίνα Μαλατέστα. Είχαν παιδιά:
- Έρκολε 1431-1505, δούκας της Φερράρα.
- Σιγισμούνδος 1433-1507, κύριος του Σαν Μαρτίνο ιν Ρίο.
Μετά το τέλος του Nικολό το 1441, ο 10ετής Έρκολε θα μπορούσε θεωρητικά να διαδεχόταν τον πατέρα του, ως το μεγαλύτερο νόμιμο παιδί του. Ωστόσο, ο πατέρας της άφησε τον τίτλο στον νόθο γιο του Λεονέλλο, [2] ο οποίος εξόρισε τη Ριχάρδα και τα δύο παιδιά της στη Νάπολη. [3]
Ο Λεονέλλο κυβέρνησε για εννέα χρόνια και στη συνέχεια τον διαδέχτηκε ο αμφιθαλής αδελφός του Μπόρσο, ο οποίος κυβέρνησε για άλλα 21 χρόνια. Ωστόσο, εν τω μεταξύ η Ριχάρδα είχε δημιουργήσει συμμαχίες, έτσι με το τέλος του Μπόρσο κατάφερε να γίνει ο Έρκολε δούκας της Φερράρα. [4]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1429 παντρεύτηκε τον Nικολό Γ΄ δούκα της Φερράρα ως η 3η σύζυγός του, μετά την Τζιλιόλα της Καρράρα και την Παριζίνα Μαλατέστα. Είχαν παιδιά:
- Έρκολε 1431-1505, δούκας της Φερράρα.
- Σιγισμόνδος 1433-1507, κύριος του Σαν Μαρτίνο ιν Ρίο.