Ριομπάμπα
«Alausi & The Devil´s Nose». Treasure of Galapagos First Class Catamaran (στα Αγγλικά). 31 Ιουλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. Η Ριομπάμπα (Riobamba), το πλήρες όνομα της οποίας είναι Σαν Πέδρο δε Ριομπάμπα (San Pedro de Riobamba), είναι πόλη της Δημοκρατίας του Ισημερινού στη Νότια Αμερική, πρωτεύουσα της Επαρχίας Τσιμποράσο. Το 2010 η πόλη είχε πληθυσμό 156.723 κατοίκους (και 225.741 η μητροπολιτική της περιοχή). Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 2.754 μέτρα, περί τα 200 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας της χώρας Κίτο και σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 1°40΄ Νότιο και μήκος 78°39΄ Δυτικό. Ως μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του κεντρικού τμήματος της χώρας, η Ριομπάμπα αποτελεί σημαντικό περιφερειακό διαμετακομιστικό κέντρο και σημαντική στάση στον Παναμερικανικό Αυτοκινητόδρομο.
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σαν Πέδρο δε Ριομπάμπα παίρνει το όνομά της από τον Άγιο Πέτρο (Σαν Πέδρο) και από έναν δίγλωσσο συνδυασμό της ισπανικής λέξεως για τον ποταμό (rio) και της κετσουανής λέξεως για την πεδιάδα (bamba).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γύρω περιοχή κατοικήθηκε από τους Ινδιάνους Πουρούα πριν την επέκταση της αυτοκρατορίας των Ίνκα στον ύστερο 15ο αιώνα. Οι Πουρούα προέβαλαν θηριώδη αντίσταση στην κατάκτηση της περιοχής τους από τους Ίνκα, υποχρεώνοντας τον Ουαγιούνα Κάπακ να αναζητήσει μια συμμαχία ώστε να ησυχάσει τις φυλές που είχαν πάρει το μέρος του Κοντοράζο, του στρατηγού των Πουρούα. Για τον λόγο αυτό ο Ουαγιούνα Κάπακ πήρε για σύζυγό του την πριγκίπισσα Πάκτσα και έδωσε κοινωνικά προνόμια στις ελίτ των φυλών αυτών. Απόγονός τους ήταν ο Αταχουάλπα, ο τελευταίος Αυτοκράτορας των Ίνκα.
Η Ριομπάμπα ιδρύθηκε από τον Ντιέγο ντε Αλμάγρο ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο του 1534, γεγονός που την καθιστά την πρώτη πόλη που ίδρυσαν Ευρωπαίοι στην έκταση του σύγχρονου κράτους του Ισημερινού.[1] Το 1563 η πόλη υπάχθηκε στη νέα Βασιλική Αυθεντία του Κίτο της Ισπανικής Αυτοκρατορίας. Το 1797 η πόλη καταστράφηκε εντελώς από τον σεισμό που σήμερα είναι γνωστός με το όνομά της («Σεισμός της Ριομπάμπα», εκτιμώμενου μεγέθους 8,3 βαθμών Ρίχτερ), αλλά ξαναχτίστηκε λίγα χρόνια αργότερα, 14 χιλιόμετρα μακρύτερα από την αρχική της θέση (κοντά σε ένα χωρίο ονόματι Καχαμπάμπα, στην πεδιάδα του Σαν Αντόνιο δε Αγουισκάτε). Η πόλη διατηρεί ακόμη πολλή αρχιτεκτονική κληρονομιά από την ισπανική αποικιακή περίοδο.
Στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας του Ισημερινού η Ριομπάμπα ανακήρυξε πρώτη την ανεξαρτησία της, στις 11 Νοεμβρίου 1820, αλλά ανακαταλήφθηκε σύντομα. Τελικώς έγινε μέρος της ανεξάρτητης Μεγάλης Κολομβίας το 1822 και στη συνέχεια, το 1830, υπάχθηκε στη Δημοκρατία του Ισημερινού.
Στις 20 Νοεμβρίου 2002, επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίσθηκαν σε σειρά εκρήξεων στην αποθήκη πυρομαχικών της Ταξιαρχίας των Γκαλαπάγος στη Ριομπάμπα. Η ένταση των εκρήξεων ήταν τόση, ώστε πολλοί κάτοικοι δήλωσαν ότι η πρώτη τους σκέψη ήταν πως είχε γίνει σεισμός ή έκρηξη ηφαιστείου.
Γεωγραφία και κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ριομπάμπα βρίσκεται στην οροσειρά των Άνδεων, στη λεγόμενη «Λεωφόρο των Ηφαιστείων», κοντά στο ηφαίστειο Τσιμποράσο. Καθώς συμβαίνει και σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας, έχει σχεδόν σταθερή θερμοκρασία ολοχρονίς, με μία υγρή και μία ξηρή εποχή. Το μεγάλο υψόμετρο της Ριομπάμπα, 2.754 μέτρα, της χαρίζει δροσερό κλίμα, με τις θερμοκρασίες να είναι μεταξύ 14 και 23 °C. Είναι η δέκατη ή ενδέκατη σε πληθυσμό πόλη της χώρας και το αστικό κέντρο του «καντονίου Ριομπάμπα», με ιστορικό κέντρο που φιλοξενεί αρκετές καλοδιατηρημένες παλαιές εκκλησιές.
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οικονομία της Ριομπάμπα επικεντρώνεται στη γεωργική παραγωγή της γύρω πεδιάδας. Στην υπαίθρια αγορά της, ιθαγενείς τεχνίτες παρουσιάζουν τα χειροτεχνήματά τους, υφαντά, δερμάτινα είδη, μπύρα και γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ η πόλη είναι και σημαντικό κέντρο εμπορίας βοοειδών.
Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα κυριότερα Α.Ε.Ι. στην πόλη είναι το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Τσιμποράσο, η Ανώτερη Πολυτεχνική Σχολή του Τσιμποράσο, το Σαλεσιανό Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο Σαν Φρανθίσκο δε Κίτο και το Ανώτερο Τεχνολογικό Ίδρυμα «Isabel de Godin».
Πολιτισμός και αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εορτές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο κυριότερος εορτασμός στη Ριομπάμπα είναι η Εορτή του «Βρέφους Βασιλέα των Βασιλέων» (Niño Rey de Reyes), που διαρκεί από τον Δεκέμβριο μέχρι τις 6 Ιανουαρίου. Εορτάζεται επίσης η τοπική Ημέρα της Ανεξαρτησίας στις 21 Απριλίου.[2]
Μουσεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μουσείο Θρησκευτικής Τέχνης Κονθεπθιόν: Τα εκθέματά του προέρχονται από τον 17ο και κυρίως τον 18ο αιώνα.[3]
- Μουσείο Córdoba Román: Ιδρύθηκε ως ιδιωτικό μουσείο με αρχαία τέχνη, αρχαιολογικά ευρήματα, ντοκουμέντα και αντικείμενα της οικογένειας Ρομάν. Η συλλογή δωρήθηκε στον Δήμο της Ριομπάμπα.
- Μουσείο όπλων: Διαθέτει ευρεία συλλογή στολών, όπλων, αλλά και θρησκευτικών κειμηλίων, προερχόμενων από διάφορες περιόδους της ιστορίας του Ισημερινού.
- Ανθρωπολογικό Μουσείο της Κεντρικής Τράπεζας
- Μουσείο και Πολιτιστικό Κέντρο της Ριομπάμπα της Κεντρικής Τράπεζας
- Μουσείο Paquita Jaramillo
- Μουσείο Fernando Daquilema
- Μουσείο Διδασκαλίας Φυσικών Επιστημών (στο γυμνάσιο «Pedro Vicente Maldonado»)
Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ριομπάμπα θεωρείται η πρωτεύουσα της ορειβασίας και πεζοπορίας του Ισημερινού, και αποτελεί βάση για ανάβαση στα ηφαίστεια Καριουαϊράζο, Τσιμποράσο, Σανγκάυ, Ελ Αλτάρ και στη «Χαμένη Πυραμίδα» του Πουνιάυ. Υπάρχει ένα τοπικό παιχνίδι της πόλης με δερμάτινη μπάλα, το «μαμόνα», που παίζεται συνήθως κάθε απόγευμα στην Πλατεία Ρόχα. Η ορεινή ποδηλασία είναι επίσης συνηθισμένη. Η Ριομπάμπα έχει έναν σημαντικό ποδοσφαιρικό σύλλογο, το Centro Deportivo Olmedo, που έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα Α΄ Κατηγορίας του Ισημερινού το έτος 2000.
Διάφορα τουριστικά αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η διαδρομή «Μύτη του Διαβόλου» («Nariz Del Diablo») με τρένο είναι εξαιρετικά θεαματική, με στροφές ζιγκ-ζαγκ. Ο συρμός αναχωρεί στις 7 το πρωί τις Τετάρτες, Παρασκευές και Κυριακές από τον κεντρικό σταθμό της Ριομπάμπα και επιστρέφει το απόγευμα.
Κοκκορομαχίες διεξάγονται συνήθως στην πόλη κατά τις εορταστικές περιόδους και τα Σαββατοκύριακα, συγκεκριμένα στη Gallera San Francisco.[4] [5]
Αξιόλογα πρόσωπα από τη Ριομπάμπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πέδρο Βιθέντε Μαλδονάδο (1704-1748), αστρονόμος, μαθηματικός, γεωδαίτης και γεωγράφος
- Μαγδαλένα Δαβάλος υ Μαλδονάδο (1725-1806), λογία και μουσικός
- Χουάν δε Βελάσκο (1727–1792), Ιησουίτης ιστορικός, ποιητής και συγγραφέας
- Λους Ελίζα Μπόρχα Μαρτίνες (1903-1927), ποιήτρια, πιανίστρια και εικαστικός
- Λουίς Κοστάλες (1926-2006), ποιητής, ρήτορας, φιλόσοφος και πολιτικός
- Μπολίβαρ Εκκεβέρια (1941-2010), φιλόσοφος και οικονομολόγος
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Ο καθεδρικός ναός -
Ο ναός της Αμώμου Συλλήψεως (Κονθεπθιόν) -
Ο ναός Loma de Quito -
Το βουνά Λος Αλτάρες -
Το μνημείο του Λουίς Κοστάλες
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leon, P.: The Discovery and Conquest of Peru, Chronicles of the New World Encounter, Duke University Press, 1998, σελ. 341
- ↑ «Riobamba - Ecuador». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Riobamba - Ecuador». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Riobamba - Ecuador». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Alausi & The Devil´s Nose». Treasure of Galapagos First Class Catamaran (στα Αγγλικά). 31 Ιουλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημος ιστότοπος του δήμου (στην ισπανική)
|