Η Πρώτη Βιεννέζικη Σχολή (στις γερμανόφωνες χώρες αναφέρεται ως Wiener Klassik) είναι μία ονομασία που αποδίδεται σε τρεις κυρίως συνθέτες της Κλασικής περιόδου της Δυτικής μουσικής, στα τέλη του 18ου αιώνα, στη Βιέννη. Οι εν λόγω τρεις συνθέτες είναι οι Γιόζεφ Χάυντν, Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Σε πολλές περιπτώσεις προστίθεται και και τέταρτος συνθέτης, ο Φραντς Σούμπερτ. Πρώτη φορά η παραπάνω ονομασία χρησιμοποιήθηκε από τον Αυστριακό μουσικολόγο Ράφαελ Γκέοργκ Κάισεβετερ, προσθέτοντας στην αρχή μόνο τους δύο πρώτου Αυστριακούς στη λίστα. Κατόπιν, άλλοι συγγραφείς, πρόσθεσαν και τον (Γερμανό) Μπετόβεν.[1] Πρακτικά το "πρώτη", προστέθηκε κι αυτό αργότερα, για να μην υπάρξουν λανθασμένα συμπεράσματα λόγω της Δεύτερης Βιεννέζικης Σχολής.
