Πρόβλημα του Πλάτωνα

Το πρόβλημα του Πλάτωνα είναι η ονομασία που έχει δοθεί από τον Νόαμ Τσόμσκι στο κενό μεταξύ γνώσης και πείρας. Αντιπροσωπεύει το ερώτημα του πώς εξηγούμε το γεγονός της γνώσης μας, όταν οι συνθήκες του εξωτερικού περιβάλλοντος φαίνονται ως ανεπαρκείς πηγές πληροφοριών. Χρησιμοποιείται στη γλωσσολογία ως αναφορά στο επιχείρημα περί «πενιχρότητας του ερεθίσματος».

Με μια γενικότερη σημασία, το πρόβλημα του Πλάτωνα αναφέρεται στο πρόβλημα της εξήγησης της «έλλειψης εισαγμένων δεδομένων».

Η λύση του προβλήματος του Πλάτωνα περικλείει την εξήγηση του κενού μεταξύ του τι γνωρίζει κανείς, αφενός, και της φαινομενικής έλλειψης σε ουσιώδη εισαγόμενα δεδομένα από το περιβάλλον.

Το πρόβλημα του Πλάτωνα τίθεται στο διάλογο «Μένων» του Πλάτωνα, όπου ο Σωκράτης εξηγεί ότι ένα ανεκπαίδευτο παιδί μπορεί, εντούτοις, να κατανοήσει γεωμετρικές αρχές.