Προκόπιος Α΄ Ιεροσολύμων
| Προκόπιος Α΄ Ιεροσολύμων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 3 Νοεμβρίου 1788 |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ορθόδοξος ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πατριάρχης Ιεροσολύμων |
Ο Προκόπιος Α΄ (κατά κόσμον Παναγιώτης Σισμάνης) διετέλεσε Πατριάρχης Ιεροσολύμων για ένα χρόνο (1787-1788).
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού ολοκλήρωσε την βασική εκπαίδευση στο σχολείο της Ζαγοράς, ο Παναγιώτης πήγε στην Κωνσταντινούπολη αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Μετά από αρκετά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, μετακόμισε στη Μολδαβία, όπου μπήκε σε μοναστήρι και εκάρη μοναχός παίρνοντας το όνομα Προκόπιος. Αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας και έγινε ηγούμενος του μετοχίου του Παναγίου Τάφου κοντά στο Ιάσιο (στη σημερινή Ρουμανία).
Αργότερα, ο Προκόπιος μετακόμισε στην Ιερουσαλήμ, όπου χειροτονήθηκε επίσκοπος στις 12 Δεκεμβρίου 1775 στον Ναό της Αναστάσεως, παίρνοντας τον τίτλο του Μητροπολίτη Καισαρείας. Υπηρέτησε στη θέση αυτή για δώδεκα χρόνια. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στην Παλαιστίνη, ο Προκόπιος ίδρυσε την Πατριαρχική Σχολή στην Ιερουσαλήμ, την οποία ίδρυσε και ως πρότυπο σχολείο στην Ζαγορά.
Λίγο πριν τον θάνατό του, ο Πατριάρχης Αβράμιος τον υπέδειξε ως διάδοχό του. Έτσι, στις 2 Νοεμβρίου 1787, ανέβηκε στον Πατριαρχικό θρόνο των Ιεροσολύμων, σε προχωρημένη ηλικία, αλλά θεωρούμενος σοφός και ευσεβής.
Έχοντας επίγνωση της προχωρημένης ηλικίας του και συνειδητοποιώντας την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου του Πατριάρχη, ιδίως εν μέσω της λατινικής προπαγάνδας, ο Προκόπιος αποφάσισε να παραιτηθεί, προκαλώντας την έγκαιρη εκλογή του διαδόχου του, Μητροπολίτη Καισαρείας Ανθίμου. Αφού ο Άνθιμος δέχτηκε, εξελέγη στις 24 Οκτωβρίου 1788, ημέρα παραίτησης του Προκοπίου[1], και ένα μήνα αργότερα έγινε η ενθρόνισή του. Λίγες μέρες μετά, ο Προκόπιος πέθανε.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ενίσχυση της Αγιοταφίτικης Αδερφότητας επί : Παρθενίου, Εφραίμ, Σωφρονίου, Αβραμίου, Προκοπίου και Άνθιμου». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]